คือเรื่องของเรื่องเรามีเพื่อนผู้ชายอยู่คนนึง แล้วอยู่หมู่บ้านเดียวกันมาตั้งแต่เด็ก เรียนโรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกัน คือตอนนั้นเป็นเพื่อนกันจริงๆไม่ได้คิดอะไร เพราะยังเป็นเด็กด้วยมั้ง ตอนที่เรียนประถมด้วยกันมันเป็นคนที่ป๊อปมากๆเลยเราจำได้ตอนนั้นมันน่ารักมากหน้าตาเหมือนผู้หญิง ส่วนเราน่ะเหรอ ช่างแตกต่าง ตัวดำผอมแห้ง(ที่จริงเราเป็นคนผิวไม่ดำมากออกขาวเหลืองแต่ชอบไปทะเลบ่อยและก็ว่ายน้ำไม่ห่วงสวยเลย)ผมมัดรวบตึงยุ่งด้วย เรียกง่ายๆคือไม่สวยขณะที่เด็กคนอื่นผิวแบบขาวใสน่ารักแบบเด็กๆแต่นิสัยมันขัดกับหน้าตาน่ารักๆมาก เถื่อนดิบ โหด ส่วนเราก็ขัดกับหน้าตามากเหมือนกัน คือขี้อาย ไม่ค่อยพูด ติ๋มๆเลยอ่ะ ถึงจะเป็นเพื่อนก็จริงแต่อยู่ที่โรงเรียนมันไม่ค่อยสุงสิงกับเรา มันกลัวภาพลักษณ์มันไม่ดีมั้ง เพราะมันคุยแต่กับผู้หญิงน่ารักๆ มีช่วงนึงที่ต้องจับคู่เต้น มันได้คู่กับเราเพราะเตี้ยพอกัน แต่มันเหมือนอายๆจับมือเต้นก็ไม่จับแถมยืนห่างแบบห่างมากกกก วินาทีนั้นเรารู้สึกตัวเลยแบบ เราคงเป็นตัวเกะกะ เราเเลยยกมือบอกคุณครูว่าเราปีนี้ขอไม่เต้นทั้งๆที่เราอยากเต้นมาก เพราะพ่อกับแม่จะได้มาดู แต่เรารู้สึกแย่มากเราเลยไม่เต้นดีกว่า และมันก็ได้จับคู่กับผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในห้อง มันนี่ยิ้มแป้นเลย ช่วงนั้นเราเลยได้แต่นั่งดูเพื่อนเต้น ดีเหมือนกันแม่เราจะได้ไม่เสียค่าโต๊ะจีน พอขึ้นม.ต้น เรากับมันเริ่มสนิทกันแบบคุยกันได้ มันเริ่มโตมั้งหรือมาลอกการบ้านก็ไม่รู้และแล้วความรู้สึกเราก็เริ่มเปลี่ยนไป เรารู้สึกดีกับมันขึ้นเรื่อยๆ และก็ได้รู้ว่าอกหักเป็นไงเมื่อมันมาปรึกษาผู้หญิงที่มันชอบ ตอนนั้นเราก็ไปนั่งร้องไห้กับเพื่อนเรา และแฟนของเพื่อนเราซึ่งเป็นเพื่อนมันรู้ว่าเราชอบมันเลยเอาไปบอกมัน จากนั้นมันก็ไม่ค่อยคุยกับเราเลย มองเราแบบยี้ๆด้วย แต่ผ่านไปหลายเดือนมันก็มาคุยกับเราเหมือนเดิม จนถึงตอนม.6 ตอนนั้นมีโปรแกรมถือกำเนิดใหม่คือ ask.fm เราก็ทักมันไปแบบเปิดชื่อ พอมันรู้ว่าเราเล่นมันก็ทักมาแต่มันปิดชื่อเราก็รู้แหละว่าเป็นมัน เราก็ตอบมันกลับไปแบบกวนๆ แล้วมีคำถามนึงมาทำเอาเราแทบช๊อค คือ
ทั้งชีวิตมีใครเค้าอยากจะคบมั่ย
ถึงมันจะปิดชื่อเราก็รู้ว่าเป็นมัน เราเสียใจมากอ่ะ มันไม่เคยเปลี่ยนไปเลยตั้งแต่เด็ก ทั้งชอบล้อเราเรื่องหน้าตา และเรื่องคำพูดทำร้ายจิตใจสารพัด ถ้าเราเกิดมาน่ารักก็คงดีกว่านี้ และปัจจุบันนี้ก็มหาลัยแล้ว มันก็มีแฟนสวยแถมรักกันดี เราเองก็มีแฟน เราไม่ได้ชอบมันแล้ว แถมความเจ็บยังอยู่ ถามว่าเราชอบผู้ชายแบบนี้ไปได้ไง??? อีกอย่างมันชอบทำว่ารังเกียจผู้หญิงที่ขี้เหร่ๆ
เราชอบผู้ชายแบบนี้ไปได้ไง??
ทั้งชีวิตมีใครเค้าอยากจะคบมั่ย
ถึงมันจะปิดชื่อเราก็รู้ว่าเป็นมัน เราเสียใจมากอ่ะ มันไม่เคยเปลี่ยนไปเลยตั้งแต่เด็ก ทั้งชอบล้อเราเรื่องหน้าตา และเรื่องคำพูดทำร้ายจิตใจสารพัด ถ้าเราเกิดมาน่ารักก็คงดีกว่านี้ และปัจจุบันนี้ก็มหาลัยแล้ว มันก็มีแฟนสวยแถมรักกันดี เราเองก็มีแฟน เราไม่ได้ชอบมันแล้ว แถมความเจ็บยังอยู่ ถามว่าเราชอบผู้ชายแบบนี้ไปได้ไง??? อีกอย่างมันชอบทำว่ารังเกียจผู้หญิงที่ขี้เหร่ๆ