เมื่อก่อนยอมรับว่าเป็นคนเกเรมาก เที่ยวเก่ง ดื้อ สารพัดสร้างปัญหา พอมีลูก ก็เริ่มตั้งใจทำงาน ตอนนี้อายุ 33 ปี มีเรื่องทะเลาะกับแม่ประจำ เมื่อก่อนยอมรับว่าทำตัวเลวมาก รู้สึกผิดก็เอาพานไปขอขมาแม่หลายต่อหลายครั้ง ทั้งๆที่ระยะหลังไม่เคยทำอะไรผิดเลย แต่ววันแม่หรือเทศกาลก็เอาพวงมาลัยไปกราบแม่ตลอด จนปลายปีที่แล้วก็เลิกเที่ยวกลางคืน เริ่มออกจากสังคมเพื่อนฝูง เปลี่ยนจากอีกคนเป็นอีกคนนึง ไปบวชเนกขัมมะเอาบุญให้แม่ เช้าทำงาน เย็นกลับบ้านไม่ออกไปกินเหล้าสำมะเรเทเมาอีกเลย แต่มิวาย แม่ยังชอบขุดเรื่องนั้นเรื่องนี้มาด่า ทะเลากันเพราะแม่เข้าข้างพี่ชายบ้าง เป็นเดือดเป็นร้อนแทนพี่ชายบ้าง ทะเลาะกันเรื่องหลานหรือลูกของเจ้าของกระทู้เนี่ย ซึ่งแม่ก็ไปขุดความเลวในอดีตมาด่า ซึ่งมันทำร้ายจิตใจเรามาก คนเลวกลับใจสังคมยังให้อภัย แต่ทำไมแม่ถึงเป็นแบบนี้ตลอด ล่าสุด ก็ด่านี่อีก นี่ก็เลยพูดว่า เออ กูมันเลว กูมันไม่มีหัวใจ จะพูดอะไรก็พูดเถอะ ตามสบาย พื้นฐานตั้งแต่เด็กคือเป็นคนอารมณ์ร้อนและร้ายมาก ลูกสาว 2 คนกำลังกินข้าวอยู่ร้องไห้กระจองอแง วงแตก กับข้าวไปอยู่บนหัวลูกแทน คือทุกๆครั้งจะทนตลอด แต่ครั้งนี้ไม่ทนละ มันเยอะไป ไม่สามารถมีปากมีเสียงในบ้านเลย รู้ว่าผิด อยากขอขมาแต่ก็หลีกเลี่ยงที่จะไม่พูดเลยดีกว่า พูดกันก็ทะเลาะกัน บาปก็ยิ่งหนาขึ้นไปทุกวันๆ ขอร้องอย่าด่ากันเลย ช่วยบอกหน่อยเถอะว่าทำยังไงดี เหนื่อยที่สุด ทุกวันนี้เลี้ยงลูก 2 คนก็จะแย่อยู่แล้ว