ฉันก็เป็นเด็กนักเรียนทั่วไปที่ไม่ได้เกเร มีสัมมาคารวะ เป็นคนที่ไม่เคยคิดว่าจะมีเรื่องกับอาจารย์ได้เลย แต่มีอยู่วันนึงค่ะเป็นวันที่ห้องฉันจะสอบเก็บคะแนน
แล้วฉันไม่เข้าใจเรื่องนี้เลยทำข้อสอบไม่ได้แน่ๆ แล้วฉันก็มีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงเป็นเพื่อนต่างห้อง เราสนิทกันมากกินข้าวด้วยกัน เรียนพิเศษด้วยกันแต่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน ฉันเลยไปขอให้เข้าช่วยสอนตอนเช้า วันนั้นตอนเข้าแถวหน้าเสาร์ธงฉันเลยถือชีทลงไปอ่านด้วยให้เพื่อนคนนั้นอธิบาย อ่อลืมบอกไปคือห้องเพื่อนฉันสอบไปแล้ว แต่เพื่อนไม่ได้มาบอกข้อสอบฉันนะคะเพราะโจทย์มันไม่เหมือนในชีทแล้วเพื่อนก็จำโจทย์ไม่ได้ด้วย ที่นี้ขณะที่ฉันกำลังถามว่าทำไมข้อนี้ทำอย่างงี้ สูตรนี้ใช้ยังไงเมื่อไหร่  มีเพื่อนนั่งข้างหน้าก็หันมาเตือนว่า เห้ยๆครูมองอยู่นะ แล้วเพื่อนที่ติวให้ฉันก็ตอบเพื่อนคนนั้นไปว่า จะเป็นว่ะไม่ได้ทำไรผิดก็แค่สอนเพื่อนไม่เป็ฯไรหรอก  แล้วสอนฉันต่อ สักพักครูเดินมา แล้วกระชากชีทของฉันไปแล้วพูดกับเพื่อนฉันว่า จิดาภาเธอ"สอบใหม่" ฉันกับเพื่อนมองหน้ากันเอ๋อ-เลย ฉันก็รู้สึกผิดกับเพื่อนอย่างหนักอีกอย่างเพื่อนฉันไม่ได้ทำผิดอะไร  หลังเลิกแถวฉันกับเพื่อนเลยไปหาครูที่ห้องว่าแค่สอน ตอนเดินเข้าไปครูเขาโกรธมาก ไม่ยอมตอบเราเลย   เพื่อนฉันก็คุยกับครูว่า ครูขาหนูแค่สอนเขาเองนะคะ แล้วก็เปิดชีทให้ครูดู ครูเขาก็ตอบค่ะตอบว่า ไม่เชื่อ ใครๆก็พูดได้ว่าแค่สอน แล้วทำไมเขาต้องให้เธอสอนทำไมไม่ถามเพื่อนในห้องเขา  ครูดลอยๆมากระทบฉันแต่ไม่มองหน้าฉัน ตอนนั้นเกือบร้องไห้เลยค่ะ ฉันก็อธิบายให้ครูฟังว่า คุณครูค่ะคือหนูสนิทกับเพื่อนกันนี้เราไปเรียนพิเศษด้วยกันหนูเลยมาถามเขา ขอโทษนะคะครู แล้วครูแกก็เหมือนไม่อะไรแล้ว ครูก็พูดกระแทกๆว่าออกไปแล้วอย่าให้ฉันเห็นอีก ทุกอย่างเหมือนจะจบลงแล้วแต่.......ไม่ค่ะ