ชั้นรู้จักคนๆนึงในฐานะเพื่อนมาเกือบครึ่งปีแล้วค่ะ

แล้วเค้ามาบอกว่าเค้ารู้สึกดีกับชั้น แบบคุยด้วยแล้วรู้สึกดี สบายใจทีได้คุยด้วย (บอกเป็นนัยๆ) แล้วเค้าก็บอกว่ากลัวชั้นอึดอัด กลัวว่าบอกไปแล้วจะไม่เหมือนเดิม

ในทีแรกชั้นว่าชั้นเฉยๆกับเค้า แต่ชั้นก็ไม่ได้ปิดโอกาส บอกเขาว่าก็คุยได้เรื่อยๆ ไม่ได้ปิดโอกาสอะไร แล้วก็รู้สึกสบายใจที่คุยกับเขาเช่นกัน

เราโทรคุยกันบ่อยมากค่ะ (เกือบทุกวันเลยก็ว่าได้) คุยกันจนตั้งแต่หัวค่ำจนเกือบเช้าแทบทุกครั้ง ถ้าไม่ได้โทรคุยก็จะแชทพิมพ์คุยกันค่ะ คุยกันทุกเรื่อง เวลาเค้ามีอะไรมาเล่าเค้าก็จะเอามาคุยกับชั้น ชั้นก็เช่นกัน

พอนอนตื่นมาอย่างแรกคือส่งข้อความไปหาเค้าค่ะ เวลาเจอนู่นเจอนี่น่าสนใจก็จะส่งไปหาเค้า

แต่พักนี้ทั้งเค้าแล้วก็ชั้นไม่ค่อยว่าง เราไม่ค่อยได้โทรคุยกัน ได้ค่อยได้เจอกัน ไม่ค่อยได้แชทกัน แบบก็แชทนะคะ แต่มันน้อยกว่าที่เคย เราก็จะแบบชอบกดไปเช็คบ่อยๆว่ามีข้อความเค้าขึ้นรึยั้ง เฝ้ารอข้อความเขา อยากจะคุยกับเขา แบบเมื่อไหร่จะมีข้อความขึ้นกันนะ พอมีข้อความมาก็จะรู้สึกดีมากเลยค่ะ รีบกดคุยกับเขาทันที

เวลาเขาแซว หรือแบบเวลาที่บอกว่าคิดถึงเราก็จะมีเขินน หรือว่าเวลาเราบอกว่าเราคิดถึงเค้า หรือว่าพูดอะไรหวานๆเลี่ยนๆออกไป แบบมุ้งมิ้งนิดนึง เราก็จะเขินมากเลยค่ะ

แบบประมาณนี้ เรียกว่าอาการอะไรคะ?

ขอบคุณค่ะ

ปล มีเพื่อนชั้นมาเห็นว่าชั้นคุยแชทกับเค้าตามปกติ แล้วเพื่อนก็แซวทักว่าคุยกับใคร เพื่อนบอกสายตานี่บ่งบอก (ซึ่งชั้นก็ไม่รู้ว่าสายตาแบบไหน) แบบนี้อ่าค่ะ