ผมรู้สึกละอายใจมากครับที่ไม่กล้าเข้าไปช่วยผู้หญิงคนหนึ่ง

เหตุการ์ณเกิดขึ้นในวันนี้ขณะที่ผมกำลังนั่งอยู่ที่ขนส่งจังหวัด
ณ ตอนนั้นผมได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินมา แล้วมีผู้ชายขับมอไซค์ตามมาพร้อมกับเพื่อนที่ซ้อนท้าย
แล้วเหมือนฝ่ายชายจะทะเลาะกับฝ่ายหญิงด้วยเหตุใดนั้นผมไม่ทราบ แต่ในตอนนั้นผมได้ยินบทสนทนาว่า

ช:มาขึ้นรถ
ญ:ไม่กูไม่ขึ้นก็ไม่ไป
ช:มามาก่อนไปหอก่อน
ญ:ไม่กุไม่ไป
ช:มาก่อน ไปหอก่อนไปนอนกัน
ญ:ไม่กูไม่ไปกูจะไปเอารถกู
ช:จะมาขึ้นรถดีดีมั๊ย??
ญ:ไม่กูไม่ขึ้นกูไปก็ตีกู
ช:กูไม่ตีหรอก มาก่อน จะมาดีดีมั๊ย??
ญ:ไม่กูจะไปเอารถกูจะไปก็ไป
ช:ไปกับกูก่อนเดี๋ยวค่อยมาเอา
ญ:ไม่กูไม่ไป กูไปกูก็โดนตี

ประมาณนี้อ่ะครับ แล้วระหว่างนั้นฝ่ายหญิงก็พยามเดินหนี. แต่ฝ่ายชายก็ขับรถดักไปดักมา จนในที่สุดฝ่ายชายก็จอดรถแล้วเดินไปลากฝ่ายหญิงมาขึ้นรถ
แต่ฝ่ายหญิงก็ไม่ยอม ร้องไห้แล้วก็บอกว่า "กูไม่ไปๆ" ผมเห็นอย่างนั้นแล้วผมยิ่งรู้สึกสะเทือนใจมาก ใจก็อยากเข้าไปช่วยแต่ก็กลัว เพราะมั่วแต่คิดว่าฝ่ายนั้นมี2คน เราจะเป็นอะไรมั๊ยนะ. ถ้าเราเข้าไปห้ามจะเป็นอะไรรึป่าว(ที่คิดแบบนี้เพราะเท่าที่สังเกตุดูชาวบ้านแถวนั้นทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเลยหวั่นๆว่าจะมีคนเข้าไปช่วยเรามั๊ย) แล้วท่าทางฝ่ายชายก็ดูหน้าตาเถือนมีร้อยสัก. แล้วดูท่าทางเหมือนจะเมา(ไม่แน่ใจด้วยว่าเมาเหล้าหรือเมายาถึงได้กล้าขนาดนี้คนเยอะแยะ) ระหว่างขับรถออกไปฝ่ายหญิงก็ร้องไห้ไม่หยุด เท้าก็ยังดันพื้รอยู่เลย ระหว่างขับรถออกไปผมก็ยิ่งรู้สึกสะเทือนใจ แต่ก็ไม่กล้าเจ้าไปช่วยอยู่ดี

แล้วยิ่งคิดผมยิ่งรู้สึกว่าทำไมเราเป็นคนแบบนี้. มัวแต่กลัวจนไม่เข้าไปช่วยเขา. ไม่รู้ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง
ถ้าเขาเป็นอะไรขึ้นมาหล่ะ ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าตัวเองผิดที่ไม่เข้าไปช่วย อย่างน้อยโทรแจ้งตำรวจก็ยังดี แต่นี้กลับไม่ทำอะไรเลยได้แต่นั่งมอง
มันคงเป็นความรู้สึกผิดที่จะค้างคาในใจผมไปอีกนาน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่