เรื่องเพลงไม่ว่าจะเป็นเพลงพื้นบ้านที่ฟังกันและยอมรับกันเฉพาะกลุ่ม หรือว่าเป็นเพลงที่ยอมรับกันไปทั่วโลกจนเรียกกันว่า "เพลงสากล" ต่างก็ไม่มีคำว่า "เสี่ยว" หรอกค่ะ เพราะเพลงคือรสนิยม ความชอบส่วนตัวของคนฟังแต่ละคน หรือแต่ละกลุ่ม บางคนเค้าก็ฟังเพลงได้ทุกแนว ทุกภาษาเพราะเค้าฟังดนตรี เค้าเสพและทราบซึ้งกับดนตรีหรือทำนองเพลง ส่วนเนื้อเพลงก็เป็นผลพลอยได้ ถ้าดนตรี ทำนองและเสียงคนร้อง วิธีการร้องสะดุดหู เดี๋ยวคนฟังก็ไปอินกับเนื้อร้องเพลง ต่อให้เป็นคนละภาษากันกับภาษาของตัวเอง ยังไงถ้าชอบก็จะขนขวายหาทางแปลความหมายให้เข้าใจเนื้อเพลงจนได้ จะได้ฟังแล้วเพราะและอินยิ่งขึ้น

ปล. ส่วนตัวมองว่าเพลง ดนตรี เป็นภาษาสากลค่ะ(หรือจะเรียกว่าเป็น Universal language เลยก็ว่าได้นะ) ไม่มีคำว่าชนชั้น ไม่มีคำว่าเชื้อชาติ หรือคำว่าวัย ใครใคร่ฟังแบบไหนก็ฟังไป ใครใคร่ชอบแบบไหน ก็ชอบไป ขึ้นอยู่กับรสนิยม หู และก็อารมณ์ ณ ขณะนั้น ๆ ของคนฟังแต่ละคน(ขนาดเปิดเพลงให้ต้นไม้ พืชผักที่เค้าปลูกไว้ในสวนฟังก็ยังมีคนทำเลย หรือแม้แต่สัตว์ทั้งหลายแหล่ คิดว่าพวกเค้าก็คงจะชอบเสียงเพลงเสียงดนตรีเช่นกันนะ)