สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยเนอะ เราเกริ่นไม่ค่อยเป็นอ่ะเข้าเรื่องเลยดีกว่า...
   เรามีเรื่องอยากระบายนิดหน่อยและอยากฝากบอกไปถึงสาวๆ ทั้งหลายที่อยากเป็นแฟน(ญาติ)นายร้อยนะค้ะ  เห็นหลายๆกระทู้หรือแม้แต่ในเฟสก็ตามทีที่โพสหรือตั้งเป็นกระทู้คำถามกันขึ้นมาว่าอยากมีแฟนเป็นนายร้อย หรือ นักเรียนนายร้อย เห็นแล้วเรารู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก  บางทีแอบเห็นบางคอมเม้นนี่คือแบบเอือมไปเลยก็มี...มันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบนะคะหลายๆคนก็อาจจะรู้แต่ไม่เคยได้สัมผัสจึงอาจคิดว่าก็แค่ไม่มีเวลาให้ไม่เป็นไรหรอกแลกกับการจะได้เป็นคุณนายจะได้แฟนเป็นนายร้อยเท่จะตายใครๆก็อิจฉาฉันยอม... เมื่อคุณได้รักเขาไปแล้วคุณจะรู้สึกว่าไม่อยากยอมคะเอะอะอะไรก็หน้าที่ๆ ฉันมันไม่สำคัญใช่มั้ย ? หน้าที่คุณมันสำคัญมากกว่าฉัน ? เขาไปราชการ ? เขาจะเจอใครมั้ย ? ใครจะเข้าหาเขามั้ย ? ทุกคำถามที่นิสัยผู้หญิงเป็นมาอยู่ที่แฟนนายร้อยหมดค้ะ...เขาไม่มีเวลาให้เราเหมือนผู้ชายอาชีพอื่น เขาต้องไปไกลๆเราหลายวัน เขาต้องเจอผู้คนมากมาย(โดยเฉพาะผู้หญิงนี่เข้ามาเยอะสุด) เรามีหน้าที่เข้าใจ ให้กำลังใจ ดูแลเขา
      อีกนัยหนึ่งสาวๆถามกันมาเยอะว่าทำยังไงถึงจะมีแฟนเป็นนายร้อย...ไม่ต้องทำยังไงค้ะอยู่เฉยๆ ถ้าเขารักเขาชอบเขาเข้ามาเองเพราะเขาเลือกคู่ชีวิตค้ะ ยิ่งถ้าเสนอมากเท่าไหร่เขายิ่งคิดว่าเขาเลือกได้คุณจะดูไม่มีค่าอะไรเลย บางคนเขาคบกันตั้งแต่ยังไม่เป็น นตท ด้วยซ้ำ ผ่านบททดสอบอะไรด้วยกันมาก็มาก
นตท ก็เจอกันได้แค่ เสาร์ อาทิตย์ บางอาทิตย์ก็ไม่ได้เจอ ยิ่งเขาขึ้นเหล่าปีแรกนี่หนักไปเลยค้ะ 6 เดือนคือไม่ได้ติดต่อกัน ต้องอดทนสูงมากกกกกกน้ำตาไหลทุกวัน ญาติบางคนนะคบกันตั้งแต่เรียนนายสิบจนสอบติดนายร้อยอยู่ข้างกันมานานมากกก ผ่านอะไรด้วยกันมาก็เยอะ กว่าจะมายืนอยู่ข้างๆเขาจนถึงทุกวันนี้มันไม่ได้เรียบหรูเหมือนชุดราตรีที่ได้ใส่ออกงานเลยน่ะค้ะ ถ้าเลือกได้เราก็อยากให้เขาเป็นผู้ชายที่มีเวลามากๆเหมือนผู้ชายอาชีพอื่นๆ เหมือนแฟนคนอื่นนั่นแหระค้ะ ใครก็อยากอยู่กับคนรักทั้งนั้นแหร่ะอยากใช้ชีวิตร่วมกันทุกๆนาที....แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราก็จะยังอดทนเข้มแข็งอยู่เคียงข้างเขาให้สมกับที่เขามอบหัวใจเขาให้เราดูแล เพราะเขาคืออัศวินของเราและประชาชน