คือผมจะเริ่มเล่าตั้งแต่ ก่อนที่ผมจะไปเรียน ตปท. ตอนนั้นผมก็อายุประมาน 16 ปี ไปอยู่กับครอบครัวแล้วก็เรียนต่อที่นั่น. ในระหว่างเดียวกัน ผมก็ครบกับผู้หญิงคนนึง อายุก็ค่อนข้างจะมากกว่าผมเล็กน้อย ตอนนั้นเธอน่าจะเรียน มหาลัยปี1
ในตอนนั้นผมก็รักเธอมากนะ ถึงจะอยู่คนละจังหวัดไม่ได้เจอกัน แต่ก็คุยโทรศัพกันเป็นประจำ. บ้านเธออยู่ที่ กทม. สำหรับผมแล้ว เธอเป็นคนน่ารัก ขาว ผมยาว ตอนที่คบกัน ถึงจะทะเลาะกันแทบทุกวัน จะผิดจะถูก  ผมก็เป็นฝ่ายง้อเธอเสมอ แล้วก็ไม่ได้รู้สึก น้อยใจ อะไรเลย. เธอรู้ว่าผมจะต้องไปเรียนต่อ แต่เธอไม่กังวลอะไรเลย เธอบอกว่า รอได้ ผมบอกไปว่า ถ้าเรียนจบก็อาจจะได้กลับไป แต่อาจใช้เวลา ถึง4ปี เธอก็บอกว่ารอได้ แต่จนมาถึงคราวที่ผมบินไปเรียนต่อ แรกๆ ผมก็โทรหาเธอผ่านทาง Skype ถึงเวลาจะห่างกัน ได้คุยกันน้อยลง แต่ผมก็ยังคุยกับเธอปกติ แต่ผ่านไปสักระยะนึง ผมเริ่มไม่อยากให้เธอมารอผม ผมต้องเริ่มเรียน ม.ปลาย ในตอนนั้น ผมไม่คิดว่าผมจะหางานทำ หรือยังไง แล้วก็ไม่อยากแบมือขอเงินแม่เพื่อที่จะ บินกลับมาไทยด้วย ผมก็เลย ตัดสินใจบอกเลิกเธอไป เธอรู้สึกไม่พอใจ มาก เธอลบเพื่อนผมในเฟส ในskype หรือ ทุกๆอย่างที่ผมสามารถติดต่อได้ออก ในตอนนั้นผมก็คิดว่าดีแล้ว ผมจะได้ตัดใจกับเธอได้ แล้วมันก็เหมือนจะเป็นอย่างนั้น ผมลืมเรื่องขอเธอหลังจากนั้นสักพัก
หลังจากที่ผมเรียนผ่านไปได้ปีแรก ผมได้งานทำจากน้าคนไทยคนนึง ที่พึ่งเปิดร้านอาหารไทย ผมก็เลยลองไปสมัครทำ หลังจากผมทำได้ประมานครึ่งปี ผมก็ได้เงินก้อนนึงที่สามารถซื้อตั๋วไป-กลับไทยได้ ผมก็เลยเริ่มกลับในตอนปิดเทอม เรื่องของเธอก็เริ่มกลับเข้ามาในหัวผม แต่ในตอนนั้นผมคิดว่า เธอก็คงมีแฟนไปแล้ว พอผมเข้าไปเช็คหน้า เฟสเธอ กับไม่มีอะไร โพสว่างเปล่า รูปคือรูปล่าสุดหลังจากที่ ผมกับเธอได้เลิกกัน (ลืมบอกว่า ตอนที่ยังคบกัน ผมมีเปลี่ยนเฟสมาใช้เฟสใหม่ แล้วเฟสเก่าก็ยังเป็นเพื่อนกับเธออยู่) แต่พอผมล็อคอินเข้าเฟสเก่า ก็ยังคงว่างเปล่า แต่ที่ผมรู้ๆคือ ทั้งๆที่เฟสนี้เป็นเพื่อนกัน แต่กับไม่มีโพสอะไรเลย ผมก็เลยคิดว่า เธอคงเปลี่ยนเฟสไปแล้ว ในครั้งนั้นผมก็เลย กลับไทยไป แค่ไปหาญาติพี่น้อง หรือ เพื่อน เท่านั้นเอง

หลังจากกลับมาจากไทย ผมก็ยังคงทำงานควบกับเรียนไปด้วย ผมเริ่มไม่คิดเรื่องของเธออย่างจริงๆจังๆ ในระหว่างนั้นผมก็ยังมีแฟนใหม่ แต่ก็เลิกในไม่นาน พอถึงช่วงปิดเทอม ผมก็กลับอีกรอบ แต่ในครั้งนี้ ผมไม่ได้คิดเรื่องของเธอเลย ผมบินลงสุวรรณภูมิ แล้วก็บินกลับไปหาญาติที่ต่างจังหวัด ต่อ ผมเที่ยวอยู่ที่นั่นไปสักระยะนึง เพื่อนที่อยู่ต่างประเทศด้วยกัน ก็กลับมาเที่ยวไทยเหมือนกัน แล้วก็อาศัยอยู่ที่ กทม ผมเลยบินกลับไปที่ กทม กะจะแวะไปหา ผมเลยอาศัยอยู่ที่คอนโดของพี่ที่รู้จัก คอนโดนั้น เท่าที่ผมรู้ ไม่ไกลจากแถวบ้าน แฟนเก่าของผมเลย ผมเริ่มคิดที่จะไปหา แต่ก็ไม่รู้ว่าบ้านหลังใหน แค่รู้ว่าอยู่แถวใหนแค่นั้นเอง จะติดต่อก็ติดต่อไม่ได้ ในหัวผมก็เริ่มมาคิดอีกทีว่า จะกลับไปทำไม เลิกกันมา2ปีกว่าแล้ว เธอคงมีแฟนใหม่ไปแล้วแหละ ผมก็เลยไม่ทำอะไร จนกระทั่ง ผมกลับมาที่ ตปท ผ่านมาหลังจากกลับมาจากไทย ผมก็คิดตลอด พยายามที่จะหาเฟสที่แท้จริงของเธอ แต่แม้กระทั่งชื่อจริงของเธอ ผมยังจำไม่ได้เลย ที่อยู่ก็ไม่รู้ เบอร์โทรศัพก็ไม่มี แต่ที่ผมมีคือ เฟสของเพื่อนของเธอ ที่ผมรู้จักในตอนนั้น ผมทักไป เพื่อนของเธอกับตอบมาว่า เดี๊ยวนี้ไม่ได้คุยกันแล้ว ผมแทบจะหลังชนฝา ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อดี ผมล้มเลิกไประยะนึงหลังจากที่ได้คุยกับเพื่อนของเธอ แต่ผมก็ยังคิดอยู่แทบจะทุกวัน จนมาวันนึง ผมปิ้งไอเดียได้ ผมใช้ เฟสเก่าของผมเข้าไป แล้วก็หาดูจากคนที่กดไลค์รูปของเธอ หรือลอง search นามสกุลเฟสของเธอดู ถึงจะรู้ว่านั่นไม่ใช่นามสกุลจริง แต่ต้องเป็นนามสกุลที่ใช้ในกลุ่มเพื่อนแน่ เท่าที่ผมจำได้ แต่ผมก็ไม่เจอคนที่รูปโปรเป็นหน้าเธอเลย แต่ผมกับเจอคนที่ นามสกุลเฟสเหมือนเธอ ผมก็เลยลองเข้าไปดู แล้วค้นชื่อเพื่อนของเค้าดู ผมกับเจอคนคนนึง ชื่อไม่เหมือนกับชื่อเดิมเลยย แต่ยังคงเป็นหน้าเดิม ผมเห็นแว็บแรก ผมถึงกับหยุดเลื่อนหา ถึงรูปที่ผมเคยเห็นล่าสุดอาจจะเป็นรูปเมื่อ3ปีที่แล้ว แต่สำหรับผม เธอยังคงเหมือนเดิม ในหัวผมสว่างว๊าบบ ตอนที่ผมหา ตี5 จากที่ผมง่วงๆ ผมตื่นสนิท ลุกไปเปิดไฟ เข้าไปส่องเฟส แต่สิ่งที่ผมช็อคคือ เค้ามีแฟนใหม่แล้ว แล้วก็คบกันนานมาก นับตั้งแต่ที่ผมได้เลิกกับเธอไป ทั้งๆที่ ผมก็ตั้งใจจะให้เธอเลิกกับผมไปเจอคนใหม่อยู่แล้ว แต่กับเป็นผมเองที่เลิกกับเธอไม่ได้ ถึงยังไง ผมก็คงต้องรับความจริงแล้วแหละ ในตอนนี้ผมแค่อยากจะแอดเฟสแล้วกับเข้าไปคุยกับเธอ อยากจะคุยแบบเพื่อน หรืออย่างน้อยก็ขอมีเฟสไว้ เผื่อผมจะได้ติดต่อไปเวลาผมกลับไปเที่ยวไทย แต่ผมไม่กล้า ไม่กล้าแม้แต่จะแอด ได้แต่มองดูหน้า เฟสเค้าเป็นเวลาหลายชั่วโมง จนผมต้องเข้ามาพึ่งพันทิพ สำหรับผมตอนนี้ แค่เพื่อนก็ดีที่สุดแล้ว อยากจะถามว่า ผมควรจะทำยังไงดี แอดเธอไปเลย แล้วทักแบบปกติ หรือจะ ขอโทษก่อนดี หรือจะทำยังไง ให้เธอไม่บล็อคผม แล้วจากไปอีก

ปล. นับวันยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองเป็น สโตกเกอร์