สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอท้าวความก่อนนะคะ พอดีว่าเราเป็นผญคนนึงที่ออกจะเป็นผู้หญิงบ้างาน ทำตัวชิวๆ โลกส่วนตัวสูงงงงงงมากกกก
เคยมีแฟนที่คบกันจริงจัง 1 คนเองค่ะ แล้วก็คบกันไม่นานด้วย อันนี้ไม่ใช่ประเด็นสำคัญค่ะ
ประเด็นอยู่ตรงที่ว่าเราเลิกกับเขาเพราะเราไม่มีเวลาให้ เพราะเรามีโลกส่วนตัวมากเกินไป
เราเลยตัดสิ้นใจบอกเลิกเขา แต่ตอนนี้เรากับเขากลับมาเป็นพี่น้องกันอย่างบริสุทธิ์แล้วค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร
ที่ตั้งกระทู้นี้มาเพราะเรื่องมันเกิดมาจาก วันหนึ่งค่ะ พี่สาวที่เป็นญาติๆกัน ก็มาเล่นด้วยที่บ้าน
พี่สาวเราเป็นผญโสดค่ะ นางเคยบอกว่าที่นางไม่กล้ามีแฟนเพราะนางไม่สวย
ค่ะ นี้ไม่สำคัญค่ะ ประเด็นอยู่ตรงที่ว่า นางบอกเราว่า นางอยากเล่นแชทหมากฮอท
นางเลยบอกให้เราเปิดคอมให้หน่อย เราก็เปิดให้
พอเห็นนางเล่นเราก็นึกสนุกเลยเล่นดูบ้าง (ไม่รู้ว่ามีคนรู้จักแชทหมากฮอทหรือป่าว)
พอเล่นก็ไปเจอผชคนนึงค่ะ อายุเท่ากันแล้วจุดประสงค์แรกที่เราคุยกันคือ
เราเหงาเลยมาเล่นแล้วมาเจอกัน เขาเลยให้เฟสบุ๊กเรามา เราเลยทักไปหาก่อน (ใจง่ายเนอะ)
พอคุยกันไปกันมาหลายวันเขากับเราก็รู้สึกว่าเห้ย คำพูดเรากับเขามันไม่ใช่แค่อยากทำความรู้จัก
เขาเลยคุยกับเราว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา เราก็บอกไปว่ารู้สึกดีนะ เขาเองก็รู้สึกเหมือนเรา
หลังจากนั้นก็คุยกันมาตลอด แต่ระยะเวลาที่คุยกันมันเหมือนจะหายไปเรื่อยๆ เพราะเราเองก็มีงานต้องทำ เพราะใกล้จบแล้ว
เขาเองก็เข้าใจไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่หลายๆครั้งเราเห็นสเตตัสในเฟสของเขา ชอบโพสประมาณว่าตัวเองโสด
เราก็ไม่ชอบสิค่ะ เพราะเราคุยกันอยู่ความรู้สึกของเรามันเหมือนคนเป็นแฟนกันแล้ว
ลืมบอกค่ะ ว่าเขาเคยขอเราคบหลายครั้งมาก แต่เราปฏิเสธตลอดเพราะเรายังไม่เคยเจอกัน
จนวันนึงเราเลยทักแชทไปหาเขาประมาณว่า เราไม่ชอบนะที่เขาโปรโมทตัวเองว่าโสด
ถ้าเขาเจอใครที่พร้อมจะคบกับเขาให้ไปเลย (เขาเคยบอกเราว่ามีคนชอบเขาเป็นรุ่นน้อง แต่เขาบอกว่าเขาชอบเรา)
เขาก็ขอโทด เราก็งอนค่ะ ตามนิสัยผญ อ่านไม่ตอบ แล้วเขาก็ไม่ตอบอะไรกลับมา
จนหลายวันเข้า ประมาณ 3-4 วันได้ เราเลยทักเขาไปว่า นี่เราจะไม่คุยกันเลยใช่มั้ย
เขาก็ตอบมาประมาณว่า ตอนนี้เราอย่าพึ่งอะไรกันเลย อยากพึ่งรู้สึกอะไรมากไปกว่านี้เลย
ที่เป็นอยู่เขามีความสุข เขาไม่อยากเสียเราไป เขาอยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนตอนแรกๆ กลับไปดูๆกัน
เราเลยถามไปว่า ดูๆกัน หมายความว่าไง
เขาบอกเราว่า ก็ไม่ต้องหึง ไม่ต้องหวง ไม่ต้องแคร์
เราบอกเลยค่ะว่าตอนที่เราได้อ่านประโยคนี้ เรารู้สึกแย่มากๆ
เราเลยบอกเลิกเขา เขาก็บอกว่าเล่นแรงขนาดนี้เลยหรอ
เราเลยบอกว่าเราขอโทดที่ช่วงหลังๆมานี้ไม่มีเวลาคุยด้วยเพราะงานเร่งมาก
เราเลยถามต่อว่า ที่หายไปหลายวันคุณรู้สึกยังไง
เขาบอกว่า เหงามากกกกก เราเลยถามต่อว่าทำไมไม่ทักมา
เขาบอกว่าเขากลัว เราเลยถามว่ากลัวอะไร
เขาก็ไม่ตอบค่ะ บอกแต่ว่าชั่งมันเถอะ
คือตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราควรทำไงต่อไปแล้วค่ะ
เราไม่อยากจะเชื่อนะคะว่าคนในโลกโซเชียวจะเชื่อใจได้แค่ไหน จะรักกันได้จริงๆหรอ
ตอนนี้ความรู้สึกของเราที่มีต่อเขา มันมากขึ้นทุกวันเลยค่ะ จนพอไม่คุยกับเขาวันเดียวก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปแล้วค่ะ
****ขอโทดถ้าข้อความยาวเกินไป ยังไงก็อยากให้ช่วยกันตอบหน่อยนะคะ
อย่างน้อยเราบางอย่างที่เราคิดอาจจะดีหรือไม่ดีก็ได้
ก่อนที่เราจะทำอะไรไปโดนไม่ทันคิด แล้วมาเสียใจทีหลังอีก
คบกับคนในโซเชียว จะสามารถรักกันได้จริงๆหรอ?
เคยมีแฟนที่คบกันจริงจัง 1 คนเองค่ะ แล้วก็คบกันไม่นานด้วย อันนี้ไม่ใช่ประเด็นสำคัญค่ะ
ประเด็นอยู่ตรงที่ว่าเราเลิกกับเขาเพราะเราไม่มีเวลาให้ เพราะเรามีโลกส่วนตัวมากเกินไป
เราเลยตัดสิ้นใจบอกเลิกเขา แต่ตอนนี้เรากับเขากลับมาเป็นพี่น้องกันอย่างบริสุทธิ์แล้วค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร
ที่ตั้งกระทู้นี้มาเพราะเรื่องมันเกิดมาจาก วันหนึ่งค่ะ พี่สาวที่เป็นญาติๆกัน ก็มาเล่นด้วยที่บ้าน
พี่สาวเราเป็นผญโสดค่ะ นางเคยบอกว่าที่นางไม่กล้ามีแฟนเพราะนางไม่สวย
ค่ะ นี้ไม่สำคัญค่ะ ประเด็นอยู่ตรงที่ว่า นางบอกเราว่า นางอยากเล่นแชทหมากฮอท
นางเลยบอกให้เราเปิดคอมให้หน่อย เราก็เปิดให้
พอเห็นนางเล่นเราก็นึกสนุกเลยเล่นดูบ้าง (ไม่รู้ว่ามีคนรู้จักแชทหมากฮอทหรือป่าว)
พอเล่นก็ไปเจอผชคนนึงค่ะ อายุเท่ากันแล้วจุดประสงค์แรกที่เราคุยกันคือ
เราเหงาเลยมาเล่นแล้วมาเจอกัน เขาเลยให้เฟสบุ๊กเรามา เราเลยทักไปหาก่อน (ใจง่ายเนอะ)
พอคุยกันไปกันมาหลายวันเขากับเราก็รู้สึกว่าเห้ย คำพูดเรากับเขามันไม่ใช่แค่อยากทำความรู้จัก
เขาเลยคุยกับเราว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา เราก็บอกไปว่ารู้สึกดีนะ เขาเองก็รู้สึกเหมือนเรา
หลังจากนั้นก็คุยกันมาตลอด แต่ระยะเวลาที่คุยกันมันเหมือนจะหายไปเรื่อยๆ เพราะเราเองก็มีงานต้องทำ เพราะใกล้จบแล้ว
เขาเองก็เข้าใจไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่หลายๆครั้งเราเห็นสเตตัสในเฟสของเขา ชอบโพสประมาณว่าตัวเองโสด
เราก็ไม่ชอบสิค่ะ เพราะเราคุยกันอยู่ความรู้สึกของเรามันเหมือนคนเป็นแฟนกันแล้ว
ลืมบอกค่ะ ว่าเขาเคยขอเราคบหลายครั้งมาก แต่เราปฏิเสธตลอดเพราะเรายังไม่เคยเจอกัน
จนวันนึงเราเลยทักแชทไปหาเขาประมาณว่า เราไม่ชอบนะที่เขาโปรโมทตัวเองว่าโสด
ถ้าเขาเจอใครที่พร้อมจะคบกับเขาให้ไปเลย (เขาเคยบอกเราว่ามีคนชอบเขาเป็นรุ่นน้อง แต่เขาบอกว่าเขาชอบเรา)
เขาก็ขอโทด เราก็งอนค่ะ ตามนิสัยผญ อ่านไม่ตอบ แล้วเขาก็ไม่ตอบอะไรกลับมา
จนหลายวันเข้า ประมาณ 3-4 วันได้ เราเลยทักเขาไปว่า นี่เราจะไม่คุยกันเลยใช่มั้ย
เขาก็ตอบมาประมาณว่า ตอนนี้เราอย่าพึ่งอะไรกันเลย อยากพึ่งรู้สึกอะไรมากไปกว่านี้เลย
ที่เป็นอยู่เขามีความสุข เขาไม่อยากเสียเราไป เขาอยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนตอนแรกๆ กลับไปดูๆกัน
เราเลยถามไปว่า ดูๆกัน หมายความว่าไง
เขาบอกเราว่า ก็ไม่ต้องหึง ไม่ต้องหวง ไม่ต้องแคร์
เราบอกเลยค่ะว่าตอนที่เราได้อ่านประโยคนี้ เรารู้สึกแย่มากๆ
เราเลยบอกเลิกเขา เขาก็บอกว่าเล่นแรงขนาดนี้เลยหรอ
เราเลยบอกว่าเราขอโทดที่ช่วงหลังๆมานี้ไม่มีเวลาคุยด้วยเพราะงานเร่งมาก
เราเลยถามต่อว่า ที่หายไปหลายวันคุณรู้สึกยังไง
เขาบอกว่า เหงามากกกกก เราเลยถามต่อว่าทำไมไม่ทักมา
เขาบอกว่าเขากลัว เราเลยถามว่ากลัวอะไร
เขาก็ไม่ตอบค่ะ บอกแต่ว่าชั่งมันเถอะ
คือตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราควรทำไงต่อไปแล้วค่ะ
เราไม่อยากจะเชื่อนะคะว่าคนในโลกโซเชียวจะเชื่อใจได้แค่ไหน จะรักกันได้จริงๆหรอ
ตอนนี้ความรู้สึกของเราที่มีต่อเขา มันมากขึ้นทุกวันเลยค่ะ จนพอไม่คุยกับเขาวันเดียวก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปแล้วค่ะ
****ขอโทดถ้าข้อความยาวเกินไป ยังไงก็อยากให้ช่วยกันตอบหน่อยนะคะ
อย่างน้อยเราบางอย่างที่เราคิดอาจจะดีหรือไม่ดีก็ได้
ก่อนที่เราจะทำอะไรไปโดนไม่ทันคิด แล้วมาเสียใจทีหลังอีก