ผมได้ศึกษาที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ผมก็มาอยู่ที่มหาลัยนี้ อยู่ในหอใน เป็นที่รู้กันว่า ปี1ที่มหาลัยไหนมันกิจกรรมจะเยอะมากมีแทบทุกวันเลยก็ว่าได้
เรื่องก็มีอยู่ว่าคือผมได้ชอบเพื่อนในคณะคนหนึ่ง ผมเริ่มชอบเธอได้ตอนผมไปเป็นเชียร์ ผมก็ทักเฟสไปหาเธอ คุยกับเธอแล้วเราก็เปลี่ยนมาคุยไลน์กัน
เธอหน้าตาธรรมดานะ แต่ผมชอบเธอที่รอยยิ้มมากๆเลย เรื่องก็มีอยู่ว่าเธอได้เลิกกับแฟนเก่าไปตั้งแต่ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา จนวันเปิดเทอมก็ยังไม่มี
ผมก็ได้สนิทกันมากขึ้น จนมีความสัมพันธ์แบบแฟนแต่เรายังไม่ได้คบกัน เธอก็เล่าเรื่องของแฟนเก่าให้ฟัง ทุกอย่างเลย วันหนึ่งผมก็มีเรื่องทะเลาะกัน จน
ผมเองก็ได้เลิกคุยไปได้สักพักหนึ่ง แล้วเธอก็ได้กลับมาคบกลับแฟนเก่า พอดีช่วงเปิดเทอมที่2เธอก็ได้ทักมาหาผม ผมก็คุยกันไปปกติ เธอก็บอกว่าเธอ
กลับมาคบกลับแฟนเก่าอีกครั้ง เธอก็บอกว่าครั้งนี้มันไม่เหมือนที่แล้วเลย จากคนที่เคยทำอะไรให้ก็ไม่มี ไม่สนใจเธอบอกกับผมว่าเหนื่อยมาก เบื่อ ผมก็ได้เป็นที่ปรึกษาให้ ผมก็มีอารมณ์นะคือนอยด์บางที่เธอเล่าเรื่องแฟนเก่า จนทุกวันนี้เธอก็ยังไม่เลิกกัน เธอก็บอกว่ารู้สึกดีกับผมแล้วชอบผม แต่ผมคุยกับเธอทุกวัน ทุกเวลา เหมือนเป็นแฟนของเธอเลย ผมคุยกับเธอส่งเพลงให้ฟัง ถามว่าทำอะไรที่ไหน ยังไง  ผมพยายามตัดใจหลายครั้งแล้วแต่มันทำไม่ได้เลย ไม่รู้เป็นบ้าอะไร เธอชอบงอลผมก็ตามง้อทุกครั้ง ผมจริงใจกับเธอมาก ผมอยากบอกเธอว่าผมเป็นอะไรกันแน่ บางทีการที่เป็นเพื่อนกันมันทำอะไรให้กันไม่ได้ทุกอย่างนะ เธอก็รู้ว่าผมคิดยังไง ผมมีคนมาคุยหลายคนแต่ผมก็รู้สึกไม่เหมือนคนนี้ ผมเบื่อมากที่ตัวเองเป็นแบบนี้ อยากจะหายไปแต่มันทำไม่ได้ ผมร้องไห้เพราะเธอนี้ขนาดเรายังไม่ได้เป็นอะไร เพราะเธอคนเดียว แต่เธอคิดยังไงกันแน่กัน


//ขอบคุณทุกคนที่ตอบครับผม