ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ แผลสดมาก

ก่อนหน้านี้เราเคยเลิกกันคนนี้มาแล้ว เค้าเป็นคนบอกเลิก บอกไม่ได้รักเราแบบแฟนแล้ว แต่พอเลิกแล้วก็ยังคุยกันอยู่ (เคยเขียนไว้ในกระทู้เก่าๆ)
คุยก็เหมือนคุยในสถานะเพื่อน บางทีก็มากกว่านั้น เจอหน้า จับมือกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ยังเหมือนคนเป็นแฟน
แต่เค้าดูเหมือนยังไม่พร้อมจะกลับมาคบกันอีก เค้าบอกไม่พร้อมจะดูแลใคร แล้วเราอยู่ไกลกันด้วย เจออาทิตย์ละครั้ง
อ่ะ เราก็ยังโอเค ขอแค่ยังได้คุยกันอยู่ จะสถานะอะไรก็ได้ เพราะเรายังรักเค้า ยังเป็นห่วงเค้า

แล้วจู่ๆ 2-3 วันมานี้เค้าก็ดูห่างๆไป ไม่ทักมาเหมือนแต่ก่อน ปกติตื่นก็จะตอบไลน์ เรียนเสร็จกลับบ้านก็จะบอก
นี่แบบหายไปเลย เราทักไปบางทีก็อ่านแต่ไม่ตอบ ถ้าตอบก็ตอบแบบถามคำตอบคำ ไม่ทักมาคุยก่อนเลย ไม่โทรมาคุยกันก่อนนอน
เราก็งง ว่าเป็นอะไร มีอะไรรึเปล่า แต่ลึกๆในใจก็พอรู้นะคะว่าอะไร

สุดท้าย เมื่อเย็นเลยถามไป ก็อย่างที่คิดนั่นแหละค่ะ เค้าอยากห่างจากเรา ไม่อยากคุยกันอย่างนี้อีกแล้ว
เหตุผลน่ะหรอ ก็เพราะจะได้ตัดใจได้ คุยกันอย่างนี้ก็เหมือนกั๊กกันทั้งสองฝ่าย

เค้าพูดมาแบบนี้ เราทำอะไรไม่ได้นอกจากจะต้องปล่อยเค้าไป
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ถึงจะเลิกกันไปแล้วแต่เรายังมีความหวังเสมอ จากการกระทำของเค้า อย่างน้อยก็คงจะได้คุยกันไปแบบนี้เรื่อยๆจนกว่าจะพร้อมที่จะกลับมาคบกัน
แต่เค้ากลับคิดว่านี่คือการกั๊ก... ไม่รู้ว่าที่ผ่านมาเค้ามีความสุขรึเปล่า หรืออึดอัดกับการที่คุยกับเรา แล้วไม่งั้นจะทำทุกอย่างเหมือนตอนคบกันทำไม
เราเองก็ใจอ่อนกับเค้าตลอด คิดจะห่างเหมือนกันแต่ก็ตัดใจไม่ได้ เค้ามาคุยดีด้วยหน่อยก็ใจอ่อน เหมือนเป็นของตายเลย
แต่ตอนนี้มันคงจบจริงๆแล้วล่ะค่ะ...

จะเสียใจร้องไห้หนักๆให้พอ แล้วจะลุกขึ้นยืน ก้าวเดินต่อไปให้ได้
เราก็แค่เสียคนที่ไม่รักเราเท่านั้นเอง...