เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจผมตอนนี้ครับ ว่าแท้จริงแล้ว สิ่งที่เราใช้ชีวิตอยู่ทุกวันนี้ไปเพื่ออะไร สิ่งที่เราทำอยู่มันมีความสุขมั้ย แท้จริงแล้ว ความสุขสำหรับตัวเรานั้นคืออะไร บางทีก็เคยคิดว่าการมาใช้ชีวิตในเมืองหลวง ทนรถติด แย่งกันกินแย่งกันอยู่ มันคือความสุข แต่ตอนนี้ ผมเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่ บางทีเราต้องตื่นแต่เช้า ฝ่ารถติด เพื่อมาตอกบัตรให้ทัน ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน เพื่อแลกกับรายได้ไม่กี่หมื่นบาทต่อเดือน การต้องนั่งอยู่ในคอกออฟฟิศ 8.00-17.00 แลกกับรายได้วันละไม่กี่ร้อยบาท มันคุ้มกันมั้ย แล้วถ้าผมตัดสินใจกลับบ้าน แล้วผมจะทำอะไร รายได้จะเลี้ยงตัวเองมาจากไหน แล้วจะมีความสุขมั้ย ตอนนี้ คำถามต่างๆ เกิดขึ้นมากมายกับตัวผม บางที สาเหตุอาจจะมาจากผมไม่มีความสุขกับงานและออฟฟิศที่ทำอยู่ก็เป็นได้ หลายๆครั้ง ช่วงนี้ ผมเกิดคำถามในใจว่า สิ่งที่เราทำอยู่ เราใช้ชีวิตอยู่นี้ เพื่ออะไร เรามีความสุขมั้ย หลายๆคนบอกผมว่า ถ้าเรารักในสิ่งที่ทำ ทำในสิ่งที่รัก เราก็จะมีความสุข นั้นแสดงว่าสิ่งที่ผมทำทุกวันนี้ไม่ใช่สิ่งที่ผมรักสินะ การที่ต้องมาทำงานเพื่อแลกกับรายรับไม่กี่หมื่น ด้วยการขังตัวเองกับเวลาเข้าออกงานและระบบระเบียบต่างๆในออฟฟิศ บางที ผมก็ไม่เข้าใจนะ ว่าทำไมหลายๆคนในเมืองหลวงที่ยิ่งใหญ่แห่งนี้ ถึงยอมมาเป็นมนุษย์เงินเดือนแบบผม แล้วผมก็เกิดคำถามว่า คนเหล่านี้ มีความสุขมั้ย แล้วแท้จริงแล้ว การมีชีวิตอยู่ของเรา หรือการทำงานการใช้ชีวิตของเรา มีเพื่ออะไร เพื่อให้ตัวเองมีความสุข เพื่อให้ครอบครัวมีความสุข หรือเพื่อแบ่งปันความสุขให้ผู้อืน คำถามเหล้านี้ เกิดขึ้นในใจผม ณ เวลานี้ ผมก็ไม่รู้หรอกว่า ผมมาตั้งกระทู้ทำไม แต่อยากจะถาม อยากจะแลกเปลี่ยนมุมมองกับเพื่อนๆ กันครับ ว่า แท้จริงแล้ว ความสุขของเราคืออะไร ทุกคนบอกว่าต้องการทำอะไรก็ได้ที่มีความสุข เวลาอวยพรกันก็ขอให้มีแต่ความสุข ดังนั้น ผมอยากรู้คำตอบว่า ความสุขของเพื่อนๆ คืออะไร แล้วที่ใช้ชีวิตกันอยู่ทุกวันนี้ มันสุขมั๊ย สุดท้ายนี้ ผมเคยอ่านเจอในเฟส ว่าเค้าบอกว่า ใจที่รู้จักพอ คือใจที่เป็นสุข หรือนี่ คือคำตอบของคำถามของผมครับ ….