เราเกลียดคำว่าอ่อยมากเลย แต่เราชอบพี่เค้าจริงๆนะ มันไม่ใช่จะรู้สึกกันได้ง่ายๆ แล้วเราก็เลยทักพี่เค้าไปก่อน เราเป็นผญ.ที่พูดไม่ค่อยเก่ง เลยชอบพิมพ์มากกว่า เวลาเจอหน้าพี่เค้าได้แต่มองตากัน เราก็ไม่กล้าทักพี่เค้าก็คงไม่รู้สึกหรือไม่กล้าเริ่ม เราเลยได้คุยกันผ่านแชท คุยกันจะปีนึงและ พูดกันนับประโยคได้ เห้อ~ เราไม่รู้ว่าพี่เค้าคิดว่าเราน่าเกลียดมั้ย พี่เค้าก็ตอบเราดีนะ ตอบบ้างไม่ตอบบ้างนานๆตอบ จนตอนนี้เราก็ยังชอบพี่เค้าอยู่นะ แต่มันถึงจุดอิ่มตัวที่จะทักแล้วอ่ะ เราบอกชอบพี่เค้าผ่านแชทไป แต่มันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ถ้าเค้าคิดเหมือนเราเค้าคงทักเรามาก่อนบ้างหรือชัดเจนมากกว่านี้ เราว่าบ้างทีการพูดดีที่สุดเลยนะ ตอนนี้เราอยากจะปาโทรสัลทิ้งแล้วเดินไปบอกชอบพี่เค้าตรงๆเลยว่าชอบให้เค้ารู้ว่าเราจริงใจจริงๆไม่ใช่พิมพ์เล่นๆแต่เราก็เอาชนะความเขินของตัวเองไม่ได้ ถ้าเราลองเอาชนะความเขินเราจะมีสิทธิสมหวังบ้างมั้ย เค้าจะเห็นเราเป็นผญ.ที่บ้าผช.หรือเปล่า มันต้องดูแย่มากแน่ๆ