เริ่มเลยนะคะ ถ้าอ่านแล้วจะว่าเราไม่ดีก็ได้ค่ะเราก็รู้ว่าที่ทำมันผิดจริงๆ
     เรากลับมาคุยกับแฟนเก่าค่ะสมมติว่าชื่อเอเป็นรุ่นพี่เรา1ปี เอกับเราคบกันไม่นานค่ะที่เลิกกันเพราะตอนนั้นเราอาจจะยังเด็กอยู่ค่ะ นึกจะเลิกก็เลิก เลิกกันไปต่างคนต่างมีแฟนใหม่และเรียนสาขาเดียวกับแฟนทั้งคู่ แต่ตั้งแต่เลิกกับเอก็ไม่เคยขาดการติดต่อกันเลยยังคุยกันอยู่เรื่อยๆ เรากับเอคุยกันได้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องที่คิดว่าเป็นความลับ หรือเรื่องที่บอกแฟนตัวเองไม่ได้
     กลับมาคุยกันคราวนี้ เจอกันบ่อยค่ะ กินข้าว ดูหนัง ไปนั่งกินเหล้านั่งฟังเพลง เล่นกีฬา นอนเล่นที่บ้าน มันมากกว่าทุกๆครั้งที่ผ่านมา มากกว่าคนอื่นๆที่เราแอบคุย ทุกครั้งที่อยู่กับเอเรามีความสุข ได้เป็นตัวของตัวเอง เอรู้นิสัยเราทุกอย่างน่าจะรู้จักตัวตนเราดีกว่าแฟนเราด้วยซ้ำ จนเราคิดว่าเราอยากกลับมาคบกับเอแต่ก็รู้ว่ายังไงตอนนี้ก็คงเป็นไปไม่ได้ เราก็ไม่อยากให้เอเลิกกับแฟนนะคะ ส่วนเราก็คงเลิกกับแฟนได้ยากเพราะต้องเจอหน้ากันทุกวัน แต่ในใจเราคิดมานานแล้วค่ะว่าแฟนเราที่คบอยู่ยังไม่ใช่ แต่เค้าดูรักเรามากทุกวันนี้เราก็พยายามทำดีกับแฟนเราให้มากๆชดเชยกับที่เรามีคนอื่นแบบนี้ ขอให้เรียนจบแล้วให้แฟนเราไปเจอคนดีๆที่เค้าไม่เป็นแบบเรา ส่วนความสัมพันธ์ของเรากับเอเราคุยกันด้วยความเข้าใจค่ะว่าจะอยู่กันไปแบบนี้ไม่งี่เง่าใส่กัน เราก็เสียใจนะคะเวลาเออยู่กับแฟนแต่เราก็พยายามมองข้ามมันไป เพราะเราเลือกจะอยู่ตรงนี้เอง
     เราไม่อยากให้เอหายไปไหน เราหวังว่าจะมีสักวันที่ต่างคนต่างไม่มีใคร เพราะตัวเราก็คุยกับคนมาเยอะ จนคิดว่าเอเนี่ยหละที่เข้าใจเราที่สุดนิสัยเข้ากันได้ มีใครมีความสัมพันธ์คล้ายๆเราแล้วจบแบบดีๆไหมคะ แบบที่ไม่มีใครเจ็บเลย อยู่กันไปแบบนี้จนได้คบกัน