คือเราเป็นผู้หญิงธรรมดาทั่วไปค่ะ
เราโสด และมีหนุ่มๆเข้ามาขายขนมจีบเป็นปกติ
เกริ่นถึงตอนมีแฟนนะคะ ..เราเป็นคน ไม่ตามไม่จิกแฟนค่ะ เค้าดื่มกับเพื่อน หรือไปไหน ถ้าเค้าไม่บอกเราก็คงไม่มีทางรู้..บางครั้งเค้าก็จะบอกเราว่า โทรศัพท์เสีย ไม่มีสัญญาณติดต่อไม่ได้ 3-4วัน เราก็ไม่เคยเช็คนะคะว่าจริงมั้ย เค้าอ้างว่างานยุ่ง เป็นเหตุผลที่ทำให้เราเจอกัน ครั้งเดียวในรอบสองเดือน แล้วสุดท้าย เราก็เลิกรากันไปค่ะ ... มาพูดถึงตอนโสดกันมั่ง คือที่เราบอกว่ามีคนเข้ามาขายขนมจีบเป็นปกติ แต่แล้ว ทุกคนก็จะค่อยๆหายไปจากชีวิตเราค่ะ และจะทิ้งประโยคแนวๆเดียวกันว่า "เรามีโลกส่วนตัวสูงเกินไป..เค้าเข้าไม่ถึง" "กูไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงโสด เพราะโคตรติสท์" หรือไม่ "เราว่าเธอไม่มีหัวใจหว่ะ" ทำไมหรอคะ? เพราะเราค่อนข้าง มีช่องว่างในการทำความรู้จักใคร เช่นถ้าเริ่มมาถามเราเยอะ แบบอยู่ไหน ทำอะไรอยู่ ไปไหนกับใครหรอ กินข้าวหรือยัง เราจะเริ่มแบบ หงุดหงิดรำคาญ !! ซึ่งมองอีกมุมเราว่า มันก็คือคำถามปกติ แต่เราไม่อยากตอบอ่ะค่ะ -เราเป็นคนชอบทำอะไรคนเดียวค่ะ ชอปปิ้งคนเดียว ทำบุญไหว้พระ กินข้าว ดูหนัง ต่อให้ใครชวน ..เราก็จะไม่ไป
-เราไม่ชอบคุยโทรศัพท์ ถ้าคนนั้นโทรมาตอนที่เราดูซีรีย์อยู่ ฟังเพลงอยู่ ซื้อของอยู่ เราจะไม่รับเลย และถ้าเค้ายังโทรมาไม่เลิก เราก็จะไม่รับสายคนนั้นอีกเลยค่ะ กะแฟนเก่าๆ คุยโทรศัพท์วันนึงไม่ถึง 5นาที หรือไม่ 2-3วัน คุยกันครั้งนึงค่ะ
-เราไม่เคยรายงานว่าเราจะไปไหน ทำอะไรค่ะ บางคนคุยๆไลน์กับเรา ตั้งแต่อยู่บ้านมาถามอีกที อ้าววววว..ไหงอยู่ร้านกาแฟ ตอนออกมาไม่เห็นบอกว่าออกมาข้างนอก
-เราค่อนข้างปากหมา แหะๆ คือบางทีเราเข้าใจนะคะ ว่าหนุ่มๆพยายามจะหวานใส่ หยอดบ้างไรบ้าง ปกติกับลูกค้า เราอ้อนและหยอดจนลูกค้าติดทุกราย แต่ในสถานการณ์ส่วนตัว ปากหมาใส่ตลอด เช่น ออกมาคนเดียวหรอเราอยากไปด้วยจัง >>เรา: อ่อไม่ต้องอ่ะ ปกติเราชอบไปไหนทำอะไรคนเดียว !!! หรือ เราชอบเธอจริงๆนะ คิดถึงจัง >> หรอ อืมมมม

เราไม่ได้ประเมินว่าตัวเองดี เลยปฏิบัติกับคนอื่นแบบนี้นะคะ มันแก้ไม่หายจริงๆ แล้วทุกคนก็พยายามจะถอยห่างจากเรา ..แบบเรานี่เรียกว่าติสต์หรอคะ
รบกวนนิยามคำนี้ให้เราทีค่ะ

ถ้าเราแท็กห้องผิด ขออภัยนะคะ