มาต่อกันครับ
ความเดิม
1. http://ppantip.com/topic/33135517 ช่วงอยู่ในเมียนมาร์
2. http://ppantip.com/topic/33143287 เที่ยวคาซิรังกา ซาฟารี
3. http://ppantip.com/topic/33171808 เที่ยวคาซิรังกา ซาฟารี, ดาร์จีลิ่ง
4. http://ppantip.com/topic/33175564 ดาร์จีลิ่ง
5. http://ppantip.com/topic/33181085 สิกขิม
6. http://ppantip.com/topic/33184779 เข้าภูฏานวันแรก
7. http://ppantip.com/topic/33215988 เที่ยวปาโร
8. http://ppantip.com/topic/33216182 เที่ยววัดตั๊กซัง เข้าเมืองหลวง
9. http://ppantip.com/topic/33225421 เที่ยวทิมพู
10. http://ppantip.com/topic/33235620 เที่ยวปูนาคา
11. http://ppantip.com/topic/33240742 ตร็องซา
12. http://ppantip.com/topic/33248088 จาการ์ อูร่า ทรุมชิงลา เซ็นกอร์
13. http://ppantip.com/topic/33252147 ม็องการ์ ตราชิกัง

วันที่ 20 ของการเดินทาง วันนี้เราเดินทาง 170 กม.จากเมืองตราชิกัง (ความสูง 1,100 ม.) ไปออกจากภูฏานที่เมืองซัมดรุปจองการ์ (Samdrup Jongkhar, ความสูง 200 ม.) ซึ่งอยู่ทางด้านใต้ของภาคตะวันออก(ภูฏานมีด่านเข้าประเทศทางถนนจากประเทศอินเดียอยู่ 3 ด่านครับ อยู่ทางด้านใต้ทั้งหมด) เข้าสู่อินเดียที่เมืองดารังกา (Darranga) แค้นอัสสัม แล้วขับต่ออีกประมาณ 100 กม.เข้าเมืองกูวาฮาติ เมืองหลวงของแคว้นอัสสัม
เส้นทาง 170 กม.จากตราชิกังไปซัมดรุปจองการ์ เคยได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในเส้นทางที่อันตรายที่สุดในโลก ปัจจุบันมีการปรับปรุงทางจากชายแดนเข้ามาเป็นถนนลาดยางเรียบและกว้าง น่าจะทำไปได้ซัก 40-50 กม.แล้วครับ ส่วนที่เหลือก็ยังทำให้พวกเราหวาดเสียวอยู่บ้าง

-ออกจากตราชิกัง เจอป้ายนี้ เราตามป้าย Samdrup Jongkhar

เส้นทางสู่เมืองคาลิง (Khaling) ห่างจากตราชิกังซัก 2 ชั่วโมง


เข้าห้องน้ำกันที่เมืองนี้ล่ะ


-ออกจากคาลิง เราเจอตัวนี้ครับ เหมือนหมีแพนด้าเลย


-เมืองถัดมา ชื่อเมืองวัมรง (Wamrong) เจอฤาษีข้างทาง

สภาพทางออกจากวัมรง


-สภาพทางก่อนถึงสามแยกเปมาแก็ทเช็ล (Pemagatshel Junction)



ถึงเมืองนาฟุง (Narphung) จอดชมตลาดซะหน่อย ตอนนี้เราอยู่ห่างจากชายแดนประมาณ 40 กม.เห็นจะได้ครับ

ไม่แน่ใจว่าเนื้อที่แขวนอยู่ เป็นเนื้ออะไร เห็นเจ้าตัวเล็กแล้วเลยไม่กล้าถามอ่ะ


หลังจากใช้เวลาเดินทางประมาณ 7 ชั่วโมง ระยะทาง 170 กม.เราก็ข้ามชายแดนเข้าอินเดียที่เมืองดารังกากัน
และแล้วก็เจอความวุ่นวายบนท้องถนนอินเดียอีกครั้ง ต้องบอกว่าถนนที่ภูฏานไม่ยุ่งเหยิงอย่างนี้เลยครับ
-ออกจากดารังกา มุ่งหน้ากูวาฮาติ

-สะพานข้ามแม่น้ำพรหมบุตร (Bhramaputra River) ตอนนี้เราอยู่ห่างจากกูวาฮาติประมาณ 20 กม.เห็นจะได้



เมืองกูวาฮาติ มีประชากรประมาณหนึ่งล้านคน มากกว่าภูฏานทั้งประเทศซะอีก
รถก็เลยติดมากๆ จากสะพานข้ามแม่น้ำพรหมบุตรถึงที่พักที่ใจกลางเมืองเราใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง
เราพักที่ Kiranshree Portico Hotel ครับ
เก็บของเรียบร้อย ออกมาหาอะไรรองท้องหน่อย
-โรตี ดีมั้ย

แต่ไม่กล้ากินอ่ะ ฝุ่นเพียบ
ไปซื้อใบชาดีกว่า เลยเจอลุงคนนี้ที่ร้านขายใบชาหน้าโรงแรม

แกขายเก่งมากครับ ผมหลงซื้อมาซะหลายกิโล จนป่านนี้ชงไปได้ซักขีดเดียวเองมั้ง 555

จบวันที่ 20 แบบสมน้ำหน้าตัวเอง ว่าเข้าอินเดียปั๊ปก็เจอลวดลายเฮียอาบังแกแกอีกจนได้
พรุ่งนี้เราจะอยู่เที่ยวกูวาฮาติกันทั้งวัน ติดตามนะครับ