สวัสดีค่ะเราขอเกริ่นนะคะ
คือตัวเราเป็นลูกสาวที่ถูกต้องตามกฎหมายค่ะ คุณพ่อมีลูกทั้งหมดสามคน เราเป็นคนกลางค่ะ เรื่องเกิดจากคุณพ่อประสบอุบัติเหตุไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาลค่ะ ในวันที่ 14 ที่ผ่านมาเนื่องจากเลือดออกในช่องท้องเป็นจำนวนมากทำให้ช็อคไปค่ะ อันนี้คือตามที่แพทย์กล่าวนะคะ เรากับครอบครัวก็เลยกลับไปที่สตูลค่ะเพื่อไปหาคุณพ่อที่หลุมศพเราไม่ได้เจอคุณพ่อเลยแม้แต่หน้าท่าน ญาติฝั่งพ่อไม่ได้พยายามแจ้งให้เราทราบเลยค่ะ เค้าอ้างว่าพยายามส่งไลน์ไปหา ทำทุกอย่าง แต่เราไม่เห็นมีเลยค่ะ และญาติอีกคนที่เค้าเป็นกลางก็พูดกับแม่เราว่าทางฝ่ายพ่อไม่อยากให้เรารู้ว่าท่านเสีย แต่เพราะว่าผู้ใหญ่ท่านนี้เค้าเห็นว่ามันไม่ยุติธรรมจึงฝากให้คนอื่นติดต่อเรามาค่ะ
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ เวลาเที่ยงมีโทรศัพท์มาจากพี่สาวค่ะซึ่งน้าที่รู้จักกันเค้าอยู่สตูล ซึ่งไม่ได้เป็นญาติกันนะคะ แต่รู้จากมีเพื่อนพ่อที่บริษัทมาแจ้งค่ะ ว่าคุณพ่อเราเสียติดต่อเราไม่ได้ น้าเลยอาสาโทรให้ค่ะ แล้วพี่สาวก็โทรหาเราค่ะ เราช็อกมากและน้องชายให้เบอร์ของน้าอีกคนมาค่ะ เราก็โทรถามว่าเรื่องเป็นยังไง ก็ได้ความมาประมาณหนึ่ง เรายิ่งตกใจมากกว่าว่าญาติพ่อไปรีบศพพ่อและจะทำการฝังเวลาบ่ายสองวันที่ 15 เราทราบเรื่องก็รู้ว่าไปเจอหน้าพ่อไม่ทัน และไม่ได้ไปส่งพ่อด้วย ตอนนันเราทำใจแล้วค่ะ
วันที่ 16 กุมภาพันธ์เราและครอบครัวเดินทางลงใต้ด้วยรถบัสค่ะ ทางสถานีก็ดีมากค่ะล็อคตั๋วให้เราทั้งหมดสี่ใบ อันนี้เราซาบซึ้งจริงๅนะคะ ฝากขอบคุณทางบริษัทขนส่งจำกัดด้วยค่ะ เราไปถึงตอนเช้าของวันที่ฝ 16 กุมภาพันธ์ค่ะ ช่วงเวลาบ่ายคุณแม่ก็ให้น้ามาช่วยพาไปที่บ้านพ่อค่ะ เราไปถึงก็ถามว่าจะมาเอาเอกสารพ่อและถามว่าเค้าได้เอาใบมรณะบัตรมามั้ย คือเราต้องขอบอกก่อนว่าเราไม่มีความรู้เลยค่ะเรื่องตายว่าการเอาศพออกจากรพ.ต้องมีใบอะไรบ้างและหลังเอ่ศพออกมาผู้มารับได้ใบอะไรไปบ้าง ตอนนั้นบ้านเราก็โอเคค่ะ เค้าบอกว่าไม่ได้เอาอะไรมาเลยนอกจากเงิน 5 บาทที่พ่อติดตัวกลับมา เราก็เชื่อเค้าค่ะคิดว่าคนตายยังไงก็คงไม่มีใครโกหก
วันที่ 17 กุมภาพันธ์ เราและครอบครัวเดินทางไปจังหวัดสุราษฎร์ธานีค่ะ เพื่อไปรพ.ที่พ่อเสียคือรพ.บ้านนาเดิม เราไปถึงก็ถามค่ะว่ามารับใบรับรองการตายค่ะ เพราะไปถามอำเภอมาเค้าแจ้งต้องมีอะไรบ้าง พยาบาลก็บอกว่ามีคนรับไปแล้วและชื่อผู้รับไปคือน้องชายคนละแม่ของพ่อ ทั้งบ้านเราตกใจค่ะเพราะไหนตอนแรกบอกว่าไม่เอาอะไรมา ตอนนั้นเราก็โอเคค่ะ งั้นไปสถานีตำรวจบ้านนาเดิมต่อค่ะ ไปถึงคุณตำรวจก็เล่าให้ฟัง ซึ่งมันก็ไม่เป็นตามจริงสักเท่าไหร่หลังจากที่เราไปถามผู้เห็นเหตุการณ์มาค่ะ อันนี้ขอเล่าภายหลังนะคะ วันนั้นเรากลับมาบ้านก็เสียใจมากแต่มันทำอะไรไม่ได้ เช้าวันพฤหัสบดี เราก็นั่งรถไปสุราษฎร์อีกครั้งค่ะ เพราะคิดว่าจะไปทำเรื่องใหมาปต่อมาถึงทางอำเภอก็ไม่รับแจ้งอยู่ดีเพราพใบรับรองการตายเป็นสำเนาไม่ใช่ตัวจริง คือบ้านเราแทบทรุดเลยค่ะ แม่เราก็โทรหาเพื่อนที่ทำงานที่อำเภอควนโดนอำเภอที่คุณพ่อมีชื่ออยู่ค่ะ เค้าก็บอกว่าทางญาติพ่อพยายามมายื่นแล้วแต่เค้าทำให้ไม่ได้เพราะขาดใบชันสูตรศพค่ะ ซึ่งอยู่ที่เรา และทะเบียนบ้านตัวจริงก็อยู่ที่เรา บ้านเราก็ปรึกษากันค่ะว่าจะให้ความร่วมมือกับทางโน้น เราและพี่สาวต้องเดินทางกลับกรุงเทพเพราะมีงานที่ต้องทำ
วันที่ 20 กุมภาพันธ์ เราโทรคุยกับคุณแม่ค่ะว่าให้เอาเอกสารไปให้ญาติพ่อ แล้วไปทำด้วยกัน เราขอแค่สำเนาใบมรณะบัตรก็ได้ไม่เอาตัวจริง สิ่งที่ทางโน้นตอบกลับมาค่ะ ก็มาอ้างว่าคุณพ่อเป็นคนขับรถทำให้อีกฝั่งเสียหาย และน้องสาวที่บาดเจ็บก็ยังอยู่รพ.ยังไงก็ไม่แจ้งให้ ขออธิบายนะคะ คุณพ่อแต่งงานใหม่กับผู้หญิงที่ไปด้วยแล้วเกิดอุบัติเหตุด้วยกันผู้หญิงคนนั้นบาดเจ็บสาหัส ส่วนคุณพ่อเราเสียชีวิต รถที่ขับไปไม่ใช่ทั้งรถคุณพ่อและผู้หญิงคนนั้นแต่เป็นของพี่ชายหรือน้องชายเราไม่ทราบของผู้หญิง รถคันนั้นหมดประกันค่ะ อันนี้ทราบจากทางตำรวจ ขอย้อนกลับไปตอนเช้าของวันที่ 20 กุมภาพันธ์ นะคะ ทางร้อยเวรที่ดูแลคดีพ่อโทรมาหาเราค่ะ แล้วต่อว่าเราว่าไม่ให้ความร่วมมือกับทางญาติเพื่อทำใบมรณะ เราก็งงมากว่าใครกันแน่ที่ไม่ให้ความร่วมมือ ตำรวจบอกว่าญาติพ่อเหมือนโทรมาโวยวาย ทุกคนคิดว่าไงคะ เราเนี่ยนะไม่ให้ความร่วมมือ เราพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ รบกวนทุกคนช่วยเรียกร้องและให้คำปรึกษาเราหน่อยนะคะ และเรารู้มาอีกว่าทางน้องสาวแท้ๆของคุณพ่อต้องการเป็นผู้จัดการมรดกค่ะ จริงๆเราแทบไม่อยากได้บ้านที่ดินหรือทรัพย์สินที่สตูลเลยค่ะ เราต้องการเพียงแค่เงินเก็บของคุณพ่อที่คุณพ่อเขีทำไว้ที่บริษัทเท่านั้นและเงินประกันชีวิตที่เราทให้คุณพ่อค่ะ ซึ่งทุกอย่างระบุไว้เป็นชื่อลูกทั้งหมดสามคนค่ะ แต่คนพวกนั้นที่เป็นญาติพ่อเค้าบอกว่าพ่อทำให้ปู่และพี่สาวเราเท่านั้น เราก็งงว่าไปเอาข้อมูลมาจากไหน ข้อมูลที่เราได้มาคือผ่านการตรวจสอบจากบริษัทแล้วทั้งสิ้น ส่วนเรื่องคดีเราจะมาเล่าให้ฟังอีกทีนะคะ รบกวนเพื่อนๆทุกคนช่วยเราด้วยค่ะ เราทุกข์มากจริงๆ