เมื่อความรักสวนทาง ควรอยู่ต่อไหม?

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเรามีอะไรผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะค่ะ^^

ย้อนไปเมื่อ2ปีที่แล้ว ตอนนั้นเรารู้สึกแฮปปี้มาก ทั้งการงาน การเงิน ความรัก และวันที่รอคอยของเรา
ก็มาถึง เรากำลังจะแต่งงาน (ชีวิตดี๊ดีช่ะ) ขอเรียกแฟนเราว่า เอ นะค่ะ ช่วงที่เราเป็นแฟนกับเอมันดีมาก
เค้าดีกับเรามาก (เค้าหล่อด้วยล่ะ อิอิ) จนเราคิดว่า เห้ย! ทำไมเค้าชอบเราว่ะ? ทั้งที่เค้าหล่อโฮก แต่ด้วย
ความที่เค้าแสนดีกับเรา เรางมงายตกหลุมแบบขึ้นไม่รอดเลยก็ว่าได้ จนเราบอกเค้าว่า " ตัวเองเค้าอยาก
ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ทั้งหมดกับตัวเองนะ " (แรดนิดๆ><) สรุปได้แต่งงานสมใจ (มีสามีกะเค้าแว๊ววว!!)

เมื่อชีวิตคู่ได้เริ่มขึ้น.....
ช่วงแรกๆยังแฮปปี้อยู่ค่า พอผ่านไป1-2เดือน สามีตัวดีนางแปลงร่าง ผู้หญิงของนางโทรมาอาระวาดใส่ฉัน
นางด่าเยอะมากเอาที่เป็นประเด็นนะค่ะนางด่าว่าฉัน"แย่งผัวชาวบ้านไม่มียางอาย" ส่วนฉันนั้นหรอค่ะ
ปรี๊ดสิค่ะ ปรี๊ดดดด!! แต่ด้วยความที่ว่าเราต้องเป็นนาง
เอก ฉันยื่นโทรศัพท์ให้คุณสามีสุดที่ร๊ากกกก ปล่อยให้เค้าเคลียกันเอง ส่วนดิฉัน ไปปล่อยโฮT-T อยู่ในห้องน้ำค่ะ
ความรู้สึกตอนนั้นชาไปหมด มือสั่น ตัวร้อน เหมือนจะป่วยเลยก็ว่าได้ ณ ตอนนั้นคำถามมากมายวิ่งเข้ามาในหัว
พอรวบรวมสติได้ เราจึงออกไปคุยกะเอ เราถามว่า"เค้าคือใคร" สามีตอบมาว่า "ผมเองก็ไม่รู้ คงเป็นแฟนเก่ามั้ง
อย่าไปใส่ใจเลย ยังไงผมก็เลือกที่รัก" เราจึงถามกลับไปว่า "ตัวเองจำเสียงไม่ได้หรอว่าเธอคือใคร" สามีบอกจำไมได้
เราก็ทำอะไรไม่ได้ ก็ต้องแคงใจต่อไป และระยะเวลาผ่านไป4-5เดือน วันนั้นสามีเราหลับก่อน เราจึงลองเช็คโทรศัพท์
ถึงกับช็อค หน้าชา สามีเราไลน์คุยกะสาวๆนับไม่ถ้วน และมีคนนึงที่เหมือนจะลึกซึ้งสุด เราเข้าไปอ่าน มันสะดุดตรงข้อความนึง
"พี่ถูกพ่อแม่บังคับให้แต่งงาน" น้ำตาไหลโจกเลย T-T เราปลุกสามีมาคุย คืนนั้นทะเลาะกันหนักพอสมควร จนตอนเช้าเค้ามาง้อ
มนุษย์เมียอย่างฉัน ใจอ่อนสิค้า >< เราให้อภัยเค้า แต่การให้อภัยกับไม่ดีขึ้นเค้ายังทำอีกเรื่อยๆ เราทะเลาะกันปล่อยมาก
แต่ฉันก็ให้อภัยตลอด เพราะรักเค้ามาก และมันก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆ จนฉันมีตัวน้อย (ถึงสามีจะไลน์คุยกะสาวๆแต่ไม่มีอะไรกันนะค่ะ)

จุดเริ่มต้นของการนอกกาย.....
ในระหว่างที่ฉันท้อง ช่วงนั้นฉันจะกลับบ้านคุณแม่บ่อย จนทำให้นางสามีตัวดีอัพเลเวล นางสามีนัดแนะกับผู้หญิงคนหนึ่งไว้ที่โรงแรม
และพากันไปกินตับ มนุษย์เมียอย่างฉันมีเซ้นค่ะ รู้สึกมันแปลก ไลน์ก็ไม่ตอบ เฟชบุ๊คก็เงียบ ฉันเลยรีบโทรหานางสามีเลยค่ะ นางไม่รับค่ะ
ฉันเลยส่งข้อความไป "ฉันรู้นะคุณทำอะไรอยู่ รับสายฉันจะได้เคลีย" (ส่งไปแบมั่วๆ จริงๆไม่รู้หรอกว่าเค้าทำไร อิอิ)
เค้าก็ยังไม้รับสายฉัน สักพักเค้าโทรกับมา เค้าร้องไห้ เค้าพูดแต่ว่า "ขอโทษ" ฉันรู้เรย น้ำตาไหลโฮกกก ฉันวางสาย นอนร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง
เอก็โทมา20กว่ารอบ ฉันไม่รับสายเค้าเรย จนตอยเช้า ฉันตื่นมาก็เจอเอมาหาฉันที่บ้านคุณแม่ เค้าทำตัวปกติมาก ส่วนฉันนะหรอ หลบหน้าอยู่บนห้องสิค่ะ
(เดียวพระเอกก็มาง้อ คริๆ) แล้วเค้าก็มาง้อจริงๆ ตามเคยค่ะ ฉันใจอ่อนยอมกลับไปกับเค้า แต่!!! ใช่ว่าเค้าจะดีขึ้น เค้ายังคงเจ้าชู้เหมือนเดิม ช่วงนั้น
สุขภาพจิตฉันแย่มาก พยายามทำจิตใจให้แจ่มใส กลัวส่งผลกระทบต่อตัวน้อย แต่เค้ากลับไม่เห็นใจเราเลย เราเคยถามเอว่า"ทำไมเจ้าชู้ ทำไมมีลูกมีเมียแล้วไม่เลิก"
คำตอบที่ได้รับกลับมา "ถ้าคนเจ้าชู้มันเลิกได้ง่ายๆก็ดีสิ แต่เค้ารักตัวเองที่สุดนะ " เค้าก็ยังเป็นแบบนี้จนเราคลอดตัวเล็ก

จุดเปลี่ยนของผู้หญิงที่โง่งมงายในรัก......
เมื่อฉันคลอดลูกได้ไม่นาน ฉันย้ายไปอยู่กับคุณแม่ เค้าก็แอบพาผู้หญิงมานอนที่บ้านบนเตียงของเรา เราจับได้จากแชทที่เค้าคุยกัน
เราร้องไห้ฟูมฟาย เหมือนเดิมค่ะ เค้าง้อเราใจอ่อน พอตัวเล็กอายุครบ2เดือนเค้าก็มารับเรากลับบ้าน และแน่นอนค่ะ เค้ายังเจ้าชู่ไม่เปลี่ยน แต่เค้าก็ไม่รู้ว่า เราเปลี่ยนไปแล้ว
จากเคยรักสุดหัวใจกลายเป็นเกลียดสุดขั้ว เราเปลี่ยนไปทุกอย่าง เวลาทะเลาะกัน ไม่ว่าเรื่องเล็กหรือใหญ่เราบอกเลิกตลอด แต่เค้าก็เปลี่ยนไปเหมือนกันจากผู้ชายที่ไม่เคยแคร์ว่าภรรยาจะรู้สึกไง นางก็มาแคร์ฉันในทุกๆเรื่อง ผู้ชายที่มีความลับในโทรศัพท์ ก็เปิดให้ฉันดูตลอดเวลาคุยกะคัยจนจะกลายเป็นโทรศัพท์ของฉันอยู่แล้ว ผูชายที่ไม่เคยนอนพร้อมกัน ไม่นอนกอดภรรยา ไม่หอมแก้ม ไม่บอกฝันดี ตอนนี้นางทำทุกอย่าง แต่ตรงกันข้ามกับฉัน ฉันรู้สึกหมดรักไปแล้ว ฉันรู้สึกว่าเค้าทำดีเพราะอยากอยู่กับลูก ฉันสับสนทุกครั้งที่เค้าทำดี มอบความรัก ดูแล บางทีฉันก็รูสึกดี บางทีก็ไม่ต้องการ ฉันอยากให้ครอบครัวสมบูรณ์ แต่ความรู้สึกฉันเปลี่ยน ฉันควรทำไงดี เลิก หรืออยู่ต่อ

ปล. ฉันไม่ได้มีกิ๊กชู้ใดๆทั้งสิ้น

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นค่ะ ^^
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่