ถึงจะผ่านมา2-3ปีแล้ว แต่ยังไงก็ทำใจลืมแมตช์นี้ไม่ได้จริงๆ. ฝันร้ายของติ่งรัชช่าเลย ตอนดูจบจำได้ว่าแทบจะร้องไห้ไปกับกาโมว่า น่าเสียดายที่กาโมว่าไม่เด็ดขาดพอ ทั้งๆที่ในเซ็ต4นี่เกือบจะปิดได้แล้ว แต่กาโมว่าฟาดติดบล็อคในช่วงท้ายเยอะมาก ยิ่งเซ็ตห้านี่เล่นไปจะร้องไห้ไปแล้วมั้ง ไม่รู้ฟอร์มตอนชชล2010หายไปไหน เป็นครั้งแรกเลยที่เห็นว่าสตาร์ทไม่ไว้ใจกาโมว่า ส่งแต่กอนช่ากับป้าโซโค (แมตช์นั้นคนมักคิดว่ารัสเซียแพ้เพราะป้าโซโคบอลแรกแหกในสองแต้มสุดท้าย แต่จริงๆนางทำได้ดีมาก แบกบอลแรกเยอะมาก เปอร์เซ็นต์ตบก็ดีมากฟด้วย) ซึ่งทั้งสองคนทำได้ดีมากๆ. โดยเฉพาะกอนช่า ถ้าไม่มีนางทีมรัสเซียคงไม่มีทางได้ดิวส์ แมตช์นั้นนางรับบอลแรกดีมากนะ ลูกเสิร์ฟระดับชีล่ายังเอาอยู่เลย


  อิบรานี่ก็นะ. ฟอร์มบู่มาตลอดจะมาองค์ลงทั้งทีมอะไรกันแมตช์นี้ก็ไม่รู้ ไทซ่าฟาเบียน่าฟาดบอลสั้นไหลหลังรัวๆ และโดยเฉพาะชีล่าที่เซฟแมตช์พอยต์แบบบอันลิมิต ทั้งๆที่เรัสเซียเป็นต่อแต่ดูรู้เลยว่าค่อยๆหมดกำลังใจ กองเชียร์ก็ทำงานกันดีเหลือเกิน ได้แต้มทีดีใจกันลั่น รัสเซียเสิร์ฟก็โห่กันทั้งฮอลล์

แมตช์นี้ปกติจะไม่ดู เพราะดูแล้วปวดใจจนต้องกลับไปดูชชล2006และ2010รัวๆ. ตอนท้ายคลิปนี้มีโคเชกอดปลอบกาโมว่าด้วย แต่แมตช์นี้นางควรดาวน์แหละเพราะฟอร์มนางตกมาก โอลิม2016นี่เอาป้าโซโคกับกาโม่กลับมาแล้วได้แชมป์คาบ้านอิบราทีเถอะ ไม่งั้นขุ่นแม่คงฝันร้ายถึงแมตช์นี้ไปตลอดชีวิต ทุกวันนี้ติ่งบราซิลยังล้อเลียนกาโมว่าในคลิปนี้อยู่เลย