ก่อนอื่นบอกก่อนนะครับว่าสิ่งที่อยากได้คือ
1.ทางออกที่จะเลิกคิดมากและก็เลิกระแวงแฟน(รวมๆแล้วก็เลิกงี่เง่านี่แหละ)
2.คำแนะการใช้ชีวิตคู่
................เริ่มเลยย
ผมคบกับแฟนเกือบจะปีลละครับอีกไม่กี่เดือนเอง ปกติทะเลาะไรกันผมยอมตลอด ยอมแบบเต็มใจนะ และเวลาเขางอนก็ชอบง้อมากๆ
ออกแนวโรคจิต 555 เพราะเวลาแฟนงอนนี่ไม่รำคาญเลยไม่รู้เป็นไรชอบ ได้ง้อแฟนแล้วมันแบบแอบมีความสุขนิดๆ
ช่วงแรกๆก็ไม่มีไรครับ
(ผมกับแฟนเจอกันไม่บ่อยนักเพราะเรียนคนละที่ อาศัยการคุยกันมากกว่าการเจอกัน) แฟนค่อนข้างเรียบร้อยครับคิดว่าอย่างงั้นนะ
ปกติเขาจะไปไหนกับกลุ่มเพื่อนที่พากันเรียน ก็มีพากันกินบ้างไรบ้างตามประสาผญ กลับบ้านส่วนใหญ่จะให้ผู้ใหญ่ฝ่ายเขามารับกลับ
(ดีใจมากที่พ่อแม่เขามารับลูกตลอด รู้สึกว่าปลอดภัยดี)
เวลาแฟนอ้วนขึ้น หน้าบวมขึ้นกินเยอะ ไม่เคยบ่นนะครับ ชอบมากเวลาเขาอืดขึ้นๆ
(ในใจคิดว่าอ้วนๆดีแล้วจะได้ไม่มีใครมาชอบแฟนเรา เราจะได้ชอบคนเดียว)
ผมจึงหมดปัญหาเรื่องที่จะนอกใจแฟนเพราะรูปร่างภายนอกไป แต่เขาก็กังวลอ่ะนะสงสัยคงกลัวเราทิ้งตอนเขาอ้วน
******ปัญหาและใจความสำคัญของกระทู้******
ผมเป็นคนคิดมากและออกแนวขี้หึงมากครับ เวลาคิดมากไรเราก็บอกเขาตลอดว่าเราคิดมากเรื่องนู้นนี้นะ
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเป็นครับ มาเป็นก็ตอนคบกับปัจจุบันคนนี้แหละ เป็นคนที่กลัวจะเสียแฟนไปมาก
กลัวเขาจะคุยกับคนอื่น กลัวแฟนจะคุยกับคนอื่นแล้วรู้สึกดีกว่าเรามาก แต่แฟนผมก็ย้ำนักย้ำหนาว่าเขาไม่คุยกับใครนอกจากเราเลย
(อันนี้ไม่นับแฟนที่คุยกับพวกเพื่อนๆของแฟนนะครับ อันนี้ผมเข้าใจว่าผญเขาชอบเมาท์กัน)
แต่ถึงแฟนจะย้ำอย่างไรผมก็คิดมากอยู่ดี อาจะเป็นเพราะห่างกันไม่ค่อยมีเวลาเจอกันเท่าไรนัก
เป็นคนที่คิดมากจนเริ่มจะถึงขึ้นงี่เง่าแล้วครับ คิดไปหมดกลัวมีคนมาจีบอย่างนู้นอย่างนี้ไปเรื่อย จนบางทีก็กลัวว่าแฟนจะรู้สึกแย่ที่เราทำเหมือนไม่เชื่อใจ
ผมคิดว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้คิดมากมาจากไม่อยากเสียเขาไป เพราะผมสัญญากับแฟนไว้แล้วว่าจะไม่ทิ้งเธอไปไหน ขอแค่อย่านอกใจกันและกันก็พอ
คบกันอีกไม่กี่เดือนก็ปีละครับ เลยอยากจะประคองกันไปนานๆจนกลายเป็น "คู่ชีวิต"ไปเลย
ผมเป็นคนที่เชื่อมั่นในความมั่นคงของตัวเอง และก็แฟนะครับ (อาจจะดูน่าเกลียดหน่อยที่ปากบอกเชื่อมั่นในตัวแฟนแต่ก็ยังคิดมาก)
ผมยอมรับว่าแฟนคนปัจจุบันนั้นผมรักกว่าครั้งก่อนๆ และที่มั่นใจว่าจะไม่ทิ้งเขาไปเพราะ ผมผ่านความรักมาจนสนใจแต่จิตใจมากกว่าสภาพภายนอก
อาจจะเชื่อยากแต่เชื่อว่า ผชหลายคนก็เป็นแบบนี้จริงๆ เลือกที่จะมองข้ามรูปร่างหน้าตา และสนใจแต่ความน่ารักที่แฝงอยู่ในจิตใจของคุณผญหลายๆคน
----------สรุปคือ ทำอย่างไรให้เลิกคิดมากว่าจะมีคนมาจีบแฟนเรา มาวุ่นวายกับแฟนเรา เลิกระแวงว่าเขาจะมีคนคุยคนอื่น
หาทางออกไม่เจอจริงๆครับ เพราะพึ่งเคยป็นครั้งแรก และอยากรู้ด้วยว่า คนที่เขาห่างกันแต่คบกันได้เป็นปีๆ เคยเป็นแบบนี้ไหม และถ้าเป็นพวกคุณทำอย่างไรถึงประคองกันจนถึงวันวิวาห์ได้ รบกวนช่วยหาคำตอบและก็แชร์ประสบการณ์ด้วยครับ
ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องแต่งแต่อย่างใด เป็นคำถามที่ออกมาจากความค้างคาในใจและความรู้สึกของ ผช ที่เริ่มจะงี่เง่าคนนึงล้วนๆ
ขอบคุณทุกคำตอบครับ
ขอไม่เปิดเผยช่วงอายุ และก็ชื่อ กับเรื่องราวมากกว่านี้นะครับ กลัวแฟนมาเห็น อายนิดๆ แหะๆ
เป็นผชที่ค่อนข้างงี่เง่า อยากทราบว่า เป็นไปได้ไหมที่คนงี่เง่าจะคบกับแฟนนานๆหลายๆปี แชร์ประสบการณ์หน่อยครับ
1.ทางออกที่จะเลิกคิดมากและก็เลิกระแวงแฟน(รวมๆแล้วก็เลิกงี่เง่านี่แหละ)
2.คำแนะการใช้ชีวิตคู่
................เริ่มเลยย
ผมคบกับแฟนเกือบจะปีลละครับอีกไม่กี่เดือนเอง ปกติทะเลาะไรกันผมยอมตลอด ยอมแบบเต็มใจนะ และเวลาเขางอนก็ชอบง้อมากๆ
ออกแนวโรคจิต 555 เพราะเวลาแฟนงอนนี่ไม่รำคาญเลยไม่รู้เป็นไรชอบ ได้ง้อแฟนแล้วมันแบบแอบมีความสุขนิดๆ
ช่วงแรกๆก็ไม่มีไรครับ
(ผมกับแฟนเจอกันไม่บ่อยนักเพราะเรียนคนละที่ อาศัยการคุยกันมากกว่าการเจอกัน) แฟนค่อนข้างเรียบร้อยครับคิดว่าอย่างงั้นนะ
ปกติเขาจะไปไหนกับกลุ่มเพื่อนที่พากันเรียน ก็มีพากันกินบ้างไรบ้างตามประสาผญ กลับบ้านส่วนใหญ่จะให้ผู้ใหญ่ฝ่ายเขามารับกลับ
(ดีใจมากที่พ่อแม่เขามารับลูกตลอด รู้สึกว่าปลอดภัยดี)
เวลาแฟนอ้วนขึ้น หน้าบวมขึ้นกินเยอะ ไม่เคยบ่นนะครับ ชอบมากเวลาเขาอืดขึ้นๆ
(ในใจคิดว่าอ้วนๆดีแล้วจะได้ไม่มีใครมาชอบแฟนเรา เราจะได้ชอบคนเดียว)
ผมจึงหมดปัญหาเรื่องที่จะนอกใจแฟนเพราะรูปร่างภายนอกไป แต่เขาก็กังวลอ่ะนะสงสัยคงกลัวเราทิ้งตอนเขาอ้วน
******ปัญหาและใจความสำคัญของกระทู้******
ผมเป็นคนคิดมากและออกแนวขี้หึงมากครับ เวลาคิดมากไรเราก็บอกเขาตลอดว่าเราคิดมากเรื่องนู้นนี้นะ
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเป็นครับ มาเป็นก็ตอนคบกับปัจจุบันคนนี้แหละ เป็นคนที่กลัวจะเสียแฟนไปมาก
กลัวเขาจะคุยกับคนอื่น กลัวแฟนจะคุยกับคนอื่นแล้วรู้สึกดีกว่าเรามาก แต่แฟนผมก็ย้ำนักย้ำหนาว่าเขาไม่คุยกับใครนอกจากเราเลย
(อันนี้ไม่นับแฟนที่คุยกับพวกเพื่อนๆของแฟนนะครับ อันนี้ผมเข้าใจว่าผญเขาชอบเมาท์กัน)
แต่ถึงแฟนจะย้ำอย่างไรผมก็คิดมากอยู่ดี อาจะเป็นเพราะห่างกันไม่ค่อยมีเวลาเจอกันเท่าไรนัก
เป็นคนที่คิดมากจนเริ่มจะถึงขึ้นงี่เง่าแล้วครับ คิดไปหมดกลัวมีคนมาจีบอย่างนู้นอย่างนี้ไปเรื่อย จนบางทีก็กลัวว่าแฟนจะรู้สึกแย่ที่เราทำเหมือนไม่เชื่อใจ
ผมคิดว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้คิดมากมาจากไม่อยากเสียเขาไป เพราะผมสัญญากับแฟนไว้แล้วว่าจะไม่ทิ้งเธอไปไหน ขอแค่อย่านอกใจกันและกันก็พอ
คบกันอีกไม่กี่เดือนก็ปีละครับ เลยอยากจะประคองกันไปนานๆจนกลายเป็น "คู่ชีวิต"ไปเลย
ผมเป็นคนที่เชื่อมั่นในความมั่นคงของตัวเอง และก็แฟนะครับ (อาจจะดูน่าเกลียดหน่อยที่ปากบอกเชื่อมั่นในตัวแฟนแต่ก็ยังคิดมาก)
ผมยอมรับว่าแฟนคนปัจจุบันนั้นผมรักกว่าครั้งก่อนๆ และที่มั่นใจว่าจะไม่ทิ้งเขาไปเพราะ ผมผ่านความรักมาจนสนใจแต่จิตใจมากกว่าสภาพภายนอก
อาจจะเชื่อยากแต่เชื่อว่า ผชหลายคนก็เป็นแบบนี้จริงๆ เลือกที่จะมองข้ามรูปร่างหน้าตา และสนใจแต่ความน่ารักที่แฝงอยู่ในจิตใจของคุณผญหลายๆคน
----------สรุปคือ ทำอย่างไรให้เลิกคิดมากว่าจะมีคนมาจีบแฟนเรา มาวุ่นวายกับแฟนเรา เลิกระแวงว่าเขาจะมีคนคุยคนอื่น
หาทางออกไม่เจอจริงๆครับ เพราะพึ่งเคยป็นครั้งแรก และอยากรู้ด้วยว่า คนที่เขาห่างกันแต่คบกันได้เป็นปีๆ เคยเป็นแบบนี้ไหม และถ้าเป็นพวกคุณทำอย่างไรถึงประคองกันจนถึงวันวิวาห์ได้ รบกวนช่วยหาคำตอบและก็แชร์ประสบการณ์ด้วยครับ
ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องแต่งแต่อย่างใด เป็นคำถามที่ออกมาจากความค้างคาในใจและความรู้สึกของ ผช ที่เริ่มจะงี่เง่าคนนึงล้วนๆ
ขอบคุณทุกคำตอบครับ
ขอไม่เปิดเผยช่วงอายุ และก็ชื่อ กับเรื่องราวมากกว่านี้นะครับ กลัวแฟนมาเห็น อายนิดๆ แหะๆ