ผมมั่นใจว่าพวกคุณทุกคนคงเคยโดนร้องขออะไรแปลกๆ เช่นชวนไปขายตรงหรือ โดนชวนเล่นเกมบนเฟซที่ไม่ชอบเล่น ชวนไปทำบุญ ชวนไปช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส ชวนอะไรต่อมิอะไรต่างๆ นาๆ มากมาย แต่ผมจะไม่ขอให้คุณช่วย แม้ผมจะอยากให้ช่วย แต่คุณก็ช่วยผมไม่ได้

ทำไม่น่ะเหรอ?
เพราะคุณไม่ใช่สมาชิกน่ะสิ
ถ้าทำได้ผมก็ไม่ได้อยากเป็นสมาชิกหรอก

เรื่องทั้งหมดมันเริ่มต้นง่ายๆ เริ่มด้วยเสียงโทรศัพท์
วันนั้นผมตื่นมาได้สักสองสามชั่วโมงแล้ว กำลังจัดข้าวของทำความสะอาด รอสายช่างซ่อมท่อน้ำอยู่ ผมเพิ่งย้ายเข้าบ้านใหม่มาไม่นาน คนเช่าบ้านคนก่อนทิ้งบ้านไว้ในสภาพเละเทะ ผมถึงต้องมานั่งโทรหาช่างเก่งๆ ให้มาช่วยซ่อมผลงานบัดซบที่มันเหลือไว้ดูต่างหน้า

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นตอนเวลา 12.06
เร็วดีนี่ ผมคิดในใจ ตามปกติช่างจะไม่โทรหรือโผล่หน้ามาก่อนบ่าย 3 เลย
ผมรับโทรศัพท์ ยังไม่ได้พูด "ฮัลโหล" ด้วยซ้ำ ผู้หญิงที่ปลายสายก็เอ่ยขึ้นว่า "กรุณาถือสายรอโอเปอเรเตอร์สักครู่ค่ะ"
ผมเขย่งขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ข้างอ่างล้างจานในครัว ซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่แห่งในบ้านที่ไม่มีกล่องวางไว้และว่างพอให้นั่งได้ เสียงดนตรีรอสายลอยเข้ามาในหูผม ผมกำลังเริ่มง่วงเหงาหาวนอนตอนที่ดนตรีหยุดลงและมีเสียงโน้ตเปียโนสามตัวดังเป็นสัญญาณ
มีเสียงหนึ่งผ่านมาตามสาย

"ยินดีต้อนรับสู่บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ค่ะ ดิฉันชื่อ ซาแมนธา เป็นโอเปอร์เรเตอร์ของคุณในวันนี้ค่ะ ขอชื่อด้วยค่ะ?"
ผมไม่รู้ว่าจะตอบอะไรดีก็เลยบอกชื่อผมไป
"คุณคะ เราทราบชื่อของคุณอยู่แล้วค่ะ ดิฉันเป็นโอเปอร์เรเตอร์ของคุณ กรุณาระบุชื่อที่ต้องการด้วยค่ะ"
"ผมไม่เข้าใจ" ผมตอบกลับไป
"จะเป็นชื่อไหนก็ได้ค่ะ เราต้องการแค่ชื่อก็พอแล้ว"
"เอ่อ...โอเค" ผมพูด ผมบอกชื่อมั่วๆ ไป "ฮาโรลด์ วิทเทอร์"
"คุณคะ ในฐานะโอเปอเรเตอร์ของคุณ ดิฉันขอแจ้งให้ทราบว่าคุณไม่สามารถเอาชื่อที่แต่งขึ้นมาเองหรือชื่อของคนที่คุณไม่รู้จักมาใช้ได้ค่ะ"
"เอาไปใช้ทำอะไร?" ผมถาม แล้วเธอรู้ได้ไงว่าผมปั้นชื่อขึ้นมาเอง ฟังดูเหมือนการโทรแกล้งกันแบบพิเรนทร์ แต่ที่น่าสงสัยคือคนที่รู้เบอร์ใหม่ผมมีเพียงไม่กี่คน
"นำไปปรับปรุงค่ะ"
"ปรับปรุง? นี่ใช่เบอร์ช่างซ่อมรึเปล่า?" ผมถาม
"ยินดีต้อนรับสู่บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ค่ะ ดิฉันชื่อ ซาแมนธา เป็นโอเปอร์เรเตอร์ของคุณในวันนี้ค่ะ ขอชื่อด้วยค่ะ?"
ผมคิดว่านั่นคงเป็นคำตอบรับก็เลยให้ชื่อแฟนเก่าผมไป "เจสสิก้า กู้ดวิน"

ผมได้ยินเสียงนิ้วรัวแป้นพิมพ์จากอีกฝากของสายโทรศัพท์ เสียงดังราวกับผู้หญิงคนนั้นเอากำปั้นทุบคีย์บอร์ด หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ตอบกลับมา
"เจสสิก้า กู้ดวิน" เธอเอ่ย "มีนัดปรับปรุงวันที่ 21 สิงหาคม 2515 คุณต้องการเลื่อนนัดหรือเปล่าคะ?"
ผมนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ผมไม่อยากชื่อเลย มีคนแกล้งล้อผมเล่นแน่ๆ
"นี่ใครพูดสายอยู่น่ะ? ใช่เธอรึเปล่า เจสสิก้า? แกล้งอำกันอยู่ใช่มั๊ย?" ผมถาม
ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ตอบผมกลับมานานพอดู ผมนึกว่าคนที่ปลายสายคงกำลังกลั้นหัวเราะอยู่แน่ๆ

"ฮัลโหล?" ผมถาม
"เลื่อน หรือ ไม่เลื่อน คะ?" เธอถามกลับมา
"เลื่อน" ผมพูดออกไป ไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าเธอถามถึงอะไร
"เรามีคิวว่างวันอังคาร เลื่อนมาวันอังคารนี้สะดวกหรือเปล่าคะ?"

ณ เวลานั้น ผมสับสนมากและคิดว่าเป็นสายของบริษัทช่างซอมจริง
"วันนี้ได้รึเปล่า?" ผมถาม "คุณมีคิวพอเลื่อนมาเป็นวันนี้ได้มั๊ย?"
"ตามปกติแล้วเราไม่สามารถเลื่อนนัดได้หากไม่แจ้งล่วงหน้า แต่วันนี้เรามีคิวที่ยกเลิกไป เราเลยจะเสียบคิวลัดให้คุณค่ะ บ่ายสามโมงสะดวกรึเปล่าคะ?"
"บ่ายสามได้" ผมตอบ
"ตกลงเลื่อนมาเป็นบ่ายสาม คุณต้องการให้โทรรายงานผลรึเปล่าคะ?"
"แน่นอน"
"ได้ค่ะ ทาง บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ ขอขอบพระคุณและยินดีต้อนรับคุณเป็นสมาชิกคลับค่ะ ขอให้คุณโชคดีค่ะ"
ดนตรีแปลกๆ ดังขึ้นสองรอบแล้วสายก็ตัดไป ผมกลอกตาและกลับไปจัดข้าวของต่อ

โทรศัพท์ดังขึ้นอีกทีตอนบ่ายสามตรงเป๊ะ
"ฮัลโหล?" ผมพูด
"คุณคะ ดิฉัน ซาแมนธา จาก บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ โทรมารายงานผลค่ะ"
"นี่คุณ-" ผมเปิดปากจะต่อว่า แต่สายถูกเป็นเสียงดนตรีแล้วผมก็ได้ยินเสียงของเจสสิก้า
"ทำไม่คุณถึงทำอย่างนี้?" เจสสิก้าถาม ผมได้ยินเสียงสะอื้นไห้ปนมาในเสียงของเธอ
"นั่นเจสสิก้าเหรอ?" ผมถาม
"คุณคะ" โอเปอร์เรเตอร์พูดขึ้น "เธอไม่ได้ยินเสียงจากปลายสายของคุณค่ะ นี่เป็นเพียงการโทรรายงานผล ปิดนัดเรียบร้อยค่ะ
"ได้โปรด" เจสสิก้าอ้อนวอน "อย่าทำแบบนี้ ฉันยอมทุกอย่าง ฉัน-"
เสียงของเจสสิก้าเปลี่ยนไปเป็นเสียงหวีดร้องและสิ่งที่ผ่านสายโทรศัพท์มามีเพียงเสียงปุบปับของเสื้อผ้าและเสียงกรีดร้องของเธอ แล้วเสียงก็หยุดลงและมีคนที่ปลายสายพูดขึ้น

"งานเสร็จตามนัดเรียบร้อยแล้วครับ" เสียงผู้ชายพูดขึ้น "ทาง บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ ขอขอบพระคุณและยินดีต้อนรับคุณเป็นสมาชิกคลับครับ ขอให้คุณโชคดีครับผม"
"คุณค่ะ?" โอเปอร์เรเตอร์กลับมาพูดสายอีกครั้ง "คุณพึงพอใจในการทำงานของเราหรือไม่ค่ะ?"

ผมทรุดนั่งลงเป็นเวลานาน เหงื่อเย็นเยียบไหลอาบตัว ที่เจสสิก้ากลายเป็นแฟน "เก่า" ของผม เพราะผมบังเอิญเข้าไปเห็นเธอกับเพื่อนผมกำลังมีอะไรกันงานปาร์ตี้ศิษย์เก่าม.ปลาย
ผมยิ้มและกระซิบตอบไปว่า "ยอดเยี่ยมมาก"
"ขอบคุณค่ะ" โอเปอร์เรเตอร์พูด "บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ ยินดีรับใช้ค่ะ คุณต้องการทำการนัดหมายอื่นรึเปล่าคะ?"

ผมเหม่อมองดูหยดน้ำที่รั่วผ่านประตูเครื่องล้างจาน ยิ้มกว้างยิ่งขึ้นไปอีก
"ครับ" ผมตอบ "ผมขอนัด"
"ขอชื่อด้วยค่ะ?"
"แดน ผมไม่รู้นามสกุล เขาเป็นคนเช่าบ้านคนก่อน"
"แดน อเรนซิเบีย วันที่ 13 กรกฎาคม 2032 ค่ะ คุณต้องการเลื่อนนัดหรือเปล่าคะ?"
"เลื่อนครับ" ผมตอบ
"ในวันพุธนี้สะดวกรึเปล่าคะ?"
"คุณเคยบอกว่าวันอังคารนี้ว่างไม่ใช่เหรอ?" ผมถาม
"ใช่ค่ะ แต่มีสมาชิกท่านอื่นจองคิวไปแล้วค่ะ ในวันพุธนี้สะดวกรึเปล่าคะ?"
"ไม่สะดวกครับ" ผมตอบ "ผมต้องไปสัมภาษณ์งาน "งั้นวันพฤหัสฯ ได้รึเปล่า?"
"ขออภัยด้วยค่ะ เราไม่สามารถเลื่อนเป็นวันพฤหัสฯ ได้ค่ะ เนื่องจากตัวคุณมีนัดปรับปรุงในคืนวันพุธนี้"
"อะไรนะ?" ผมถาม

เธอตอบกลับด้วยประโยคเดิม
"ผมขอเลื่อนปรับปรุงของตัวเองได้รึเปล่า?" ผมถาม
"ได้แน่นอนค่ะ" เธอตอบ ผมรู้สึกได้ว่าเธอกำลังยิ้มอยู่ที่อีกปลายสายโทรศัพท์ "เรามีหนทางเสมอ"
ผมรอให้เธอพูดต่อ เธอไม่พูดอะไรเลย
"ผมต้องทำยังไง?" ผมถาม

"บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ กำลังมองหาสมาชิกใหม่ คลับของเราเป็นคลับพิเศษที่เข้าร่วมได้โดยการเชิญชวนเท่านั้น น่าเสียดายที่จำนวนสมาชิกในปีที่ผ่านมานี้ลดลงอย่างมาก เนื่องด้วยภาวะเศรษฐกิจถดถอย สงคราม และการเมือง เราต้องการให้คุณช่วยหาสมาชิกเพิ่ม เพื่อแลกกับสิทธิ์ในการยกเลิกนัดปรับปรุงตัวคุณ"
นั่นคือแสงที่ปลายอุโมงค์ อย่างน้อยก็ที่ผมหวังไว้
"คุณต้องการสมาชิกเพิ่มเท่าไหร่?" ผมถาม
"หนึ่งพันคนค่ะ"
ผมสะอึก "หนึ่งพันคน?"
"ถูกต้องค่ะ ไม่เช่นนั้น เราคงต้องคงกำหนดนัดหมายเดิมไว้ค่ะ เราขอแจ้งให้ทราบว่าสมาชิกที่ขอนัดหมายคุณต้องการให้โทรรายงานผลด้วยค่ะ"

ณ จุดนั้น ผมรู้สึกเหมือนทุกอย่างหยุดนิ่งไปชั่วขณะหนึ่ง ทั้งชีวิตของผมที่ผ่านมา ไม่ได้สำคัญอะไร ไม่ได้มีวีรกรรมอะไรนัก
ริมฝีปากผมแห้งผาก ผมเคยคิดว่าเรื่องแบบนี้มีแค่เพียงในหนังสือหรือละครเท่านั้น
แต่มันไม่ได้เป็นแบบที่ผมคิด
"ผมจะหาสมาชิกให้ได้หนึ่งพันคน" ผมกระซิบตอบไป
"ทาง บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ ขอขอบพระคุณและยินดีต้อนรับคุณเป็นสมาชิกคลับค่ะ ขอให้คุณโชคดีค่ะ"
แล้วสายก็ตัดไป

ผมวางโทรศัพท์และนิ่งไปพักหนึ่ง ผมมีนัดปรับปรุงในวันพุธนี้ ที่ไหนสักแห่ง ใครสักคนจะรับสายโทรรายงานผลเพื่อฟังลมหายใจสุดท้ายของผม หากผมไม่หาสมาชิกให้ บลัดเวิร์ธ อินดัสตรีส์ ได้หนึ่งพันคน

มันก็ตลกดีนะ ผมเคยคิดอย่างจะเป็นสมาชิกคลับเฉพาะอยู่เสมอ อย่าง ชมรมสกัลแอนด์โบนส์ สมาคมระเบียบโลกใหม่ อะไรทำนองนี้ ผมไม่แน่ใจว่าผมมาเป็นสมาชิกได้ยังไง แต่ผมก็เป็นไปแล้ว ผมมีเวลาสนุกกับมันจนถึงวันพุธนี้

เหมือนที่ผมบอกแต่แรก แม้ผมจะอยากให้ช่วย แต่คุณก็ช่วยผมไม่ได้ เพราะคุณไม่ใช่สมาชิก

สมาชิกต้องได้รับเชิญเท่านั้น

และผมเชิญคุณเข้าร่วม

คุณช่วยผมได้

แค่โทรไปที่เบอร์ 630-296-7536