ประเทศที่การศึกษาเจริญแล้ว อาจารย์ที่ปรึกษาจะเอาใจใส่นักศึกษามากกว่า
เพราะการที่นักศึกษาจบช้า ย่อมส่งผลต่อชื่อเสียงของอาจารย์ในอนาคต
อาจารย์แต่ละคนจึงเลือกเฟ้นนักศึกษาเป็นอย่างดี เพื่อให้มั่นใจว่าทำงานร่วมกันได้
นอกจากนั้นยังเป็นเรื่องเงินทุนสนับสนุนงานวิจัยที่มีจำกัดสำหรับนักศึกษา
เพราะบางกรณีอาจารย์ต้องจ่ายค่าเทอมและเงินเดือนให้นักศึกษาด้วย

ส่วนการเรียนในไทยนั้น อาจารย์เอาใจใส่น้อยกว่า ไม่ต้องสนว่าใครจะอยู่นาน
ยิ่งถ้านักศึกษาจ่ายเงินเรียนเองยิ่งสบายอาจารย์เลย มีลูกศิษย์ใช้งานฟรีๆ
อาจารย์บางคนก็ดองนักศึกษาไว้ใช้งาน เพราะยังหาตัวแทนทำงานให้ไม่ได้

จะเห็นได้ว่าการจบช้าจบเร็วไม่ได้อยู่ที่ประเทศที่กำลังศึกษาโดยตรง
แต่อยู่ที่การควบคุมคุณภาพทางการศึกษาเป็นสำคัญ