เราก็อายุเกือบ 25 แล้ว แต่ยังไม่เคยทำงาน เรียนอย่างเดียว

มุมมองความรักของเรา

ที่ผ่านมาคิดว่าการเป็นแฟนกัน คือ ไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง คุยโทรศัพท์ แบ่งปันเรื่องราวซึ่งกันและกัน ดูและใส่ใจกัน ไลน์บอกฝันดีก่อนนอน ประมาณนี้
เราชอบใครเราก็จะทำของขวัญเล็กๆให้เขาในโอกาสพิเศษ ใกล้สอบก็จะไล่ให้ไปอ่านหนังสือ อวยพรให้สอบได้ เป็นกำลังใจให้ ถ้ามีโปรเจคยุ่งๆ ไม่มีเวลากินข้าว เราก็จะไปซื้อแซนวิช แล้วแวะเอาไปให้ ... เรามักจะทุ่มเท จริงจัง จริงใจ  กับความรักเสมอ

ตอนนี้เพิ่งมารู้สึกตัวว่ามันดูโลกสวยเกินไป เราถึงผิดหวังในความรักมาตลอด … คือเราไม่รู้จริงๆว่า ผู้ชายเขาคิดว่า ความรัก = มี sex !!!เสมอเลยหรือเปล่าคะ... เพราะเราไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น เราคิดแต่ว่าดูแลกันและกัน เหมือนที่เราทำกับคนในครอบครัว หรือถ้าเราคิดแบบนี้เราควรไปบวชชี

ผู้ชายที่เราเจอแต่ละคน
คนแรก : ออกแนวเด็กแว๊น ตอนนั้นเรายังอยู่ ม. ปลายกัน มาคุยกับเรา โกหกว่าไม่มีโทรศัพท์มือถือ เลยโทรเข้าโทรศัพท์บ้านเราทุกวัน มีไปเที่ยวด้วยกันบ้างไปเที่ยวห้าง แต่ส่วนใหญ่บ่ายเบี่ยง ... มารู้อีกที ผู้หญิงคนนึงมายืนด่าเราหน้าโรงเรียน บอกว่าเขาได้เสียกันแล้ว อย่ามายุ่งกับสามีเขา (มีอะไรกันตั้งแต่ ม. ต้นแล้ว) ... ผู้ชายตามมาง้อเรา บอกเลือกเรา แต่เราก็ปฏิเสธไปเลิกยุ่งเกี่ยว

คนที่สอง : คนนี้มาจีบตอนอยู่มหาลัย แต่ก็ดูเจ้าชู้มากๆ เขาเพิ่งอกหักมา เรียนคนละจังหวัด มีการเล่นกีตาร์ให้ฟัง ไปกินข้าวบ้าง พ่อแม่รู้จักกัน พ่อแม่เค้าค่อนข้างเชียร์อยากให้คบเรามาก ก็คุยๆกันแต่ไม่นาน เขาก็ตีตัวออกห่าง มารู้อีกทีก็คือเขาพาเด็กผู้หญิง ม.ปลาย มานอนด้วยที่บ้าน (พามาอยู่ที่บ้านเลย) สุดท้ายตอนหลังก็เลิกรากันไป และก็หยอดคนอื่นๆต่อไปเรื่อยๆ

คนที่สาม :  มาจีบเรา ออกแนวเนิร์ดมาก เรียนเก่งมากๆ เราเจอคนเฟรนลี่คุยเก่ง มาเยอะ พอคนนี้เลยคิดว่าจะโอเค ... แต่ไม่นานมาบอกจะไปต่างจังหวัด แล้วก็ไปมีอะไรกับผู้หญิงคนนึง คือคบ 2 คนพร้อมกัน แต่คนไหนยอมก่อนก็เลิกคนนั้น ตอนแรกเหมือนเขาอยากจะเก็บเราไว้ด้วย แต่พอเรารู้ความจริงเราก็เลิกติดต่อเขาไปเลย