ผมไม่คิดว่าการแคสติ้ง (คัดเลือกนักแสดง) มันจะอุดมคติอย่างที่เราเข้าใจกันหรอกนะครับ
พอดีเคยดูละครเกาหลีบางเรื่องที่พูดถึงวงการบันเทิง เช่น On Air หรือ King of Dramas
เลยทำให้เข้าใจดังต่อไปนี้ครับ ... (ถ้าไม่ตรงกับที่ท่านคิด แย้งมาได้ครับ แต่ขอให้ตามเหตุผล)

องค์ประกอบละครเรื่องนึง ประกอบด้วยสามส่วนหลักคือ สถานีโทรทัศน์ (เจ้าของเวลาออนแอร์
และบางครั้งเป็นเจ้าของทีมงานถ่ายทำละครด้วย) เอเจนซี่ (ต้นสังกัดดารา) และ นักเขียนบท
การคัดเลือกนักแสดงขึ้นอยู่กับว่า การกำเนิดของละครจะเริ่มต้นตรงไหน

ถ้าเริ่มต้นจากนักเขียนบท กรณีเป็นนักเขียนบทชื่อดัง เค้าก็จินตนาการไว้เลยว่า ตัวละครของเค้า
อยากได้ดาราคนไหนมาแสดงให้ ยิ่งเป็นนักเขียนชื่อดัง ตรงนี้ก็สำเร็จง่ายครับ เพราะทั้งทางสถานี
และทางเอเจนซี่อยากจะร่วมงานด้วยอยู่แล้ว สรุปคือได้นักแสดงที่เหมาะกับบทแน่นอน

ถ้าเริ่มต้นจากเอเจนซี่ อยากหางานละครใหม่ให้ดาราต้นสังกัดของเขา ก็จะเริ่มมองหาบทกันล่ะ
บทแนวไหนที่ดาราของเขาอยากจะเล่น หรือบทแบบไหนที่คิดว่าจะเหมาะกับเป้าหมายในช่วงนั้น ๆ
เช่น กำลังต้องการเรตติ้งสูง ๆ  กำลังต้องการบทที่ต้องใช้ฝีมือทางการแสดงมาก ๆ (เพื่อภาพพจน์)
ทางเอเจนซี่ก็จะเสาะหามาให้ เช่นกันครับ ดาราใหญ่ระดับเอลิสต์ ย่อมหาบทดี ๆ มาเล่นได้ง่ายกว่า

แล้วยังมีเรื่องคิว ค่าตัว ภาพพจน์ งานที่ผ่านมา อะไรอีกหลาย ๆ อย่างเป็นปัจจัยที่ต้องพิจารณาอีก
แต่อย่างว่า บ้านเค้า (ผมหมายถึงเกาหลี) อุตสาหกรรมบันเทิงลงทุนและมีมูลค่าการตลาดสูงมาก
เค้าไม่ทำแบบสุกเอาเผากิน และไม่เอานักแสดงที่เล่นบทนั้นไม่ได้ มาเล่นให้เสียเงินเสียเวลาหรอก
มันก็ต้องคัดเลือกให้เหมาะสมกันระดับนึง แต่ว่าไม่เชิงอุดมคติอย่างที่พวกเราเข้าใจกันว่า ดูจาก
ความสามารถของนักแสดง แต่เพียงอย่างเดียวหรอกครับ