สวัสดีจ้ะ เราชื่อนัสนีน  เราเป็นเพศที่3  ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ และขอบคุณที่ช่วยให้คำแนะนำเรา ขอบคุณจ้ะ
เราเรียนอยู่คณะครุศาสตร์ หมาลัยในกรุงเทพนี้แหล่ะ และกำลังจะไปสังเกตการณ์เรียนการสอนและเป็นฝึกสอนที่ รร แห่งนึง  รร นั้นก็เป็น รร เก่าที่เราจบมาตอนม.ปลาย เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นคนชอบกลับไปที่รรบ่อยคือชอบไปหาน้องๆและไปครูที่รร บ่อยมาก และเมื่อปีที่แล้วเราได้ไปช่วยน้องทำกีฬาสีที่รร ปี2556เราเจอน้องคนนึง ให้ชื่อว่า เอ๋อแล้วกัน 555 (มันจะรู้ป้ะว้ะ?) ตอนแรกอ้ะเราก็ไม่ได้สนิทกะน้องคนนี้เลยนะ เรายังชอบแกล้งน้องอีกชอบว่าว่าน้องอ้ะเป็นเด็กเอ๋อ  พอนานๆไปเราก็เริ่มจะรู้จักชอบน้องเค้าแล้ว เพราะความผูกพัน เจอหน้ากันแทบทุกวัน ชอบแกล้งชอบเล่น กับน้องตลอด แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่แสดงกิริยาว่าชอบน้องให้คนอื่นเห็น  เราเป็นคนชอบแกล้งน้องแรงๆ เบรกแรงไปหน่อย เราทำให้น้องมันนอยตลอดเวลาเราแกล้ง เราก็ขอโทษน้องก็หายนะแกล้งทุกวันขอโทษทุกวันเลย 555  และพอถึงวันกีฬาสีก็ผ่านไปด้วยดี แต่พอจบงานเราพูดกับน้องแรงไปหน่อย แ แต่คือเราไม่ได้คิดไรจริงๆ บางคนก็มองว่าไม่แรงนะที่เราเล่าคนอื่นฟัง น้องงอลเราไม่คุยกับเรา 4 - 5 เดือน เราก็ขอโทษน้องมาตลอด หลังจากนั้นก็เริ่มคุยกัน  แต่บอกไว้ก่อนเลยว่าน้องเอ๋อเป็นผู้ชาย  ตอนนั้นก็มีแฟนเป็นผู้หญิงแต่ก็เลิกไปหมดแล้วในตอนนี้  น้องก็รู้นะว่าเราอ้ะชอบ ทุกคนเกือบครึ่ง รรก็รู้หมด 555( ดังขนาดไหนคิดดู ล้อเล่นนนน ) เราพยายามทำดีกะน้องทุกอย่างพยามไปหาที่ รร แ แต่ไปก็ทำไรไม่ได้ ได้แค่ยืนดูน้องเราไม่ค่อยทำอะไรมากเวลาอยู่ที่ รร  เราอ้ะรอเวลาที่จะได้ถ่ายรูปกะน้องเพราะตอนนั้นที่เราเอ๋อก็ลบรูป แล้วก็บอกว่ามันหายไปไหนก็ไม่รู้ แมร่ง !!! เรารอเวลามา1ปี  2557 ที่จะได้เข้าไปช่วยทำกีฬาสี แต่ผิดหวังปีนี้ไม่ได้อยู่สีเดียวกับน้องเอ๋อ แต่ก็ยังดีที่ได้เห็นหน้าเด็กเอ๋ออยู่บ้าง แต่ผลสุดท้ายก็ไม่ได้ถ่ายรูป แมร่งบอกว่ารีบเปลี่ยนชุดมีแข่งวิ่งอีกก ไอเราก็วุ่นกะสีของเราก็เลยอดไปอีก นรกจริงงงง  แต่วันนั้นเราได้โทรไปหาน้องคุยกัน 3 นาทีกว่า โอ้ยยยยย โคตรมีความสุขลืมเรื่องที่ไม่ได้ถ่ายรูปไปเลย  หลังจากนั้นไม่นาน ก็ถึงวันเกิดน้องเราอ้ะเอาของขวัญไปให้น้องมันก็ออกมาเอานะมากะน้องข้างบ้าน  ตอนแรกเราก็ไม่กล้าเอาไปให้หรอกเราเขินจะฝากน้องข้างบ้านของเอ๋อแหล่ะ แต่คราวนี้เอ๋อมันรู้เลยออกมาเอาด้วย  พอเจอหน้าปุ๊บเรานี้ยืนบิดเลยค้า ยิ้มไปมาตลอดดด เขินสุดด  พอวันวาเลนไทน์เราก็เอาดอกไม้ไปให้ที่ รร  แต่แรกก็เศร้านะ เอ๋อบอกว่ากลับบ้านแล้ววว เรางี้โคตรเซงเลย คิดว่าตั้งฝากให้อีกแล้วหรอ หรือต้องไปที่บ้านอีกแล้วหรอ  แต่นั่งไปได้ซักพักใหญ่ เอ๋อก็เดินมาค้า รุ่นน้องเราพามา เรานี้เห็นปุ๊บกระโดดเลยแหล่ะ เพราะเขินมาก ก็ได้ถ่ายรูปกันในที่สุด แต่ตอนนี้ก็มีปัญหาเรื่องรูปอีกล้ะ จะลงเยอะก็ลงไม่ได้เดี่ยวไอเอ๋อมันด่าอีกก็เลยลงแค่รูปโปรของเราแค่เราเดียว     เดือนพฤษภานี้อ้ะเราต้องไปสังเกตุการเรียนการสอนที่ รร นั้น เราก็ทำตัวไม่ถูกเลยนะว่าจะทำไงดี แต่ก็คุยไว้แล้วแหล่ะว่าอยู่รรคงจะนิ่งมีอะไรก็ค่อยคุยกันหลังเลิกเรียนหรือไปคุยแถวบ้านน้องแทน แต่ในรรเรา เด็กมันก็รู้เยอะนะเยอะมาก อาจารย์ก็รู้เยอะอีกว่าเราชอบน้องเอ๋อ  เรามีเวลาแค่ปีนี้ปีสุดท้ายเองที่ได้อยู่ได้เจอกับเอ๋อที่ รร ตอนนี้เอ๋อมันอยู่ ม.5  ล้ะ เราไปก็ม6 อยากใช้เวลาให้คุ้มอ้ะกับการอยู่กับมัน  เราก็ไม่รู้นะว่าน้องมันมีใจให้เราบ้างหรือป่าว แต่เราก็พยามทำดีที่สุดแล้ว