เรื่องมีอยู่ว่า..
เรากับแฟนเลิกกันไป 3 เดือนแล้วค่ะ เลิกกันเพราะเราไปมีคนอื่น ในตอนนั้นเขาง้อเราสุดๆ ทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้เรากลับไปหาเขา เขาพูดว่า' เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้มั้ย เริ่มใหม่กัน เราจีบเธอใหม่ได้มั้ย' แต่เราก็ปฏิเสธเขาค่ะ ขณะที่เราเลิกกันแต่เราก็ยังมีคุยกันบ้างเป็นครั้งคราว เรายอมรับเลยค่ะว่า เราคิดถึงเขาตลอดเวลายังรักเขาอยู่
แต่ก็ไม่รู้ทำไมเราถึงไม่กลับไปหาเขา อาจจะเป็นเพราะคนใหม่ที่เข้ามา เขามาเติมเต็มให้เรา ในขณะที่แฟน(เก่า)เรา เขากำลังลดลง (เพราะในตอนนั้นเขากำลังเปลี่ยนไป สนใจน้อยลง ติดเกมส์ มองข้าม หงุดหงิดใส่ง่าย จากที่ไม่ค่อยเป็น ช่วงนั้นบ่อยเลยค่ะ)
แต่เราก็ใจแข็ง
เราบอกตัวเองเสมอว่า 'เลือกแล้วจะทรมานแค่ไหนก็ต้องทนให้ได้'
และสุดท้าย.. เขาก็เริ่มหายไปค่ะ
เราก็คุยกับคนใหม่ คุยกันไปประมาณ2เดือน เริ่มรู้สึกไม่โอเค อาจจะเป็นเพราะเรานิสัยเหมือนกันมาก เขาเที่ยว เราเที่ยว เขาดื่ม เราดื่ม เขาใจร้อน เราใจร้อน และมีอะไรอีกมากมายที่เราเหมือนกัน แทบจะเป็นคนๆเดียวกันด้วยซ้ำ แต่..ความคิดเราต่างกัน ต่างกันมากเลยค่ะ เช่น เหมือนวันเกิดเขา เขาบอกเราว่า เขาอยากให้เราเบิร์ดเดย์เขาคนแรกเพราะเขามองว่าอยากให้คนพิเศษเป็นคนแรก แต่เราอยากเบิร์ดเดย์เขาคนสุดท้ายเพราะคิดว่าท้ายๆมันจะพิเศษกว่า ฮ่าๆ อาจจะเป็นเรื่องไร้สาระนะคะ แต่นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของความคิดที่เราคิดต่างกัน มันมีอะไรอีกมากมายค่ะเรื่องคิดไม่เหมือนกันเนี้ย บ่อยครั้งจนทำให้เรารู้สึกว่า 'เขาไม่เข้าใจเรา' และเราคิดว่าเขาคงจะคิดแบบนี้ด้วยมั้ง และสุดท้ายเราก็เลิกกันค่ะ ..
เราโทรหาแฟนเก่า โทรไปร้องไห้ โทรไประบาย เขาเป็นผู้ฟังที่ดีนะคะ คอยรับฟัง คอยปลอบ แล้วอยู่ๆเราก็พูดว่า 'เราอยากได้เธอคือมา' พอพูดออกไปก็ตกใจตัวเองเหมือนกันค่ะว่าพูดออกไปทำไม มันดูแย่มาก เขาตอบเรากลับมาว่า 'มันสายไปแล้วเธอ เรามีคนใหม่แล้ว แค่นี้นะเราอยู่กับแฟน' ช็อค!!!! กว่าเดิมเลยค่ะ จากที่แย่เรื่องนู้นแล้วมาแย่เรื่องนี้อีก รู้สึกแย่ไปหมดว่าตัวเองกำลังทำอะไร และหลังจากนั้นเราก็เลิกติดต่อเขา ไม่ได้คุย ไม่ได้เจอหน้า แต่เรายอมรับนะคะว่าส่องเฟสบุ้คเขาอยู่เสมอ หายไปประมาณเกือบเดือน แล้วอยู่ๆเราก็ทักไปชวนเขากินเบีย (จริงๆเราไม่ได้อยากจะกินหรอกค่ะ เราแค่อยากเจอ ขอแค่เจอหน้าก็ยังดี) แต่เขาไม่ว่าง เขาออกไปซื้อของกับเพื่อน แต่พอดึกๆเขาชวนเราออกไป เราเลยปฏิเสธไปค่ะเพราะเรามีเรียนเช้า(คืนนั้นมันคืนวันอาทิตย์) เราก็คิดว่า จะทำยังไงดีนะให้ได้เจอหน้ากัน แต่เหมือนเขาจะรู้ว่าเราไม่โอเค เลยมาหา เราก็เลยได้คุยกัน เปิดใจกันทุกอย่าง เขาพูดกับเราว่า 'เราอยากกลับมาหาเธอ เรายังรักเธอ เราคิดถึงเธอตลอด เราลังเล แต่เราทิ้งเขาไม่ได้เขาไม่ได้ผิดอะไร อีกอย่างเรากับเขาก็เกินเลยกันแล้ว เราต้องรับผิดชอบ' ได้ยินแบบนั้นเราก็เงียบไปพักนึงแล้วคิดในใจว่า ควรทำยังไงดี แต่ที่แน่ๆคือ จะไม่ให้เขาเลิกกันเพราะเราเด็ดขาด เราก็เลยบอกเขาไปว่า 'โอเค เราก็คิดถึงเธอ แต่ตอนนี้เธอเลือกไปแล้ว เลือกแล้วก็ต้องทำให้ดีที่สุด อย่าเอาเราไปเป็นสาเหตุให้เลิกกันเลย' เขาตอบ 'โอเค' ต่างคนต่างร้องไห้ ..
แล้วเราก็ได้เจอกันอีกประมาณ 2-3 ครั้ง ทุกครั้งที่เจอกันเราร้องไห้ทุกครั้งเลยค่ะ รู้สึกเสียใจที่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย สำนึกผิดแล้วจริงๆ 😔
แต่มันสายไปแล้ว สายไปแล้วจริงๆ เห้ออ
ล่าสุดเราเจอกันเมื่อวันวาเลนไทน์ บังเอิญเจอกันที่ร้านเหล้า เราเมา เขาเมา เขามาส่งเราที่หอแล้วนอนกับเรา(แต่เรากับเขาไม่เคยมีอะไรกันนะ ตั้งแต่คบมาจนปัจจุบัน) เขายังเหมือนเดิม เขายังให้เกียรติเรา
เขาไม่ทำร้ายเราอย่างที่เคยตกลงกันไว้ เรารักเขาก็ตรงนี้แหละค่ะ แต่มันเป็นคืนสุดท้ายแล้วค่ะ เพราะเราได้คุยกันว่า
เขา : เราอยากกลับมาหาเธอ เราบอกเลิกแฟนใหม่ไปแล้วแต่เขาไม่ยอม เขาบอกว่า เขาอยู่ไม่ไหว
เรา : ก็นั่นแหละ เอาเข้าจริงเธอก็อยู่ไม่ไหวใช่มั้ยถ้าไม่มีเขา
เขา : -ส่ายหัว-
เรา: พอแล้วนะเราเหนื่อยแล้ว เราไม่อยากมาเป็นแบบนี้ต้องหลบๆซ่อนๆมันทรมาน เราเลิกมาเจอกัน เลิกติดต่อกันเหอะ เธอจะได้ไม่ลังเล ไหนๆเธอก็เลือกแล้ว ก็ต้องทำให้ดีที่สุด'
เขา : แล้วถ้าเราคิดถึงเธอหล่ะ
เรา : เลิกคิดถึงเหอะ ยังไงๆเธอก็มีคนข้างๆอยู่แล้ว การกระทำคือเธอรักเขามากกว่า เธอแคร์เขา เธอเลือกเขา ฉะนั้นควรเลิกนึกถึงเรา'
เขา : เราไม่ได้รักเขามากกว่าเธอ เราทิ้งไม่ลง เราทำเขาไปแล้ว เราสงสาร
เรา : ต่อให้เราบอกว่าเรารักเธอมากแค่ไหน เราอยากให้เธอกลับมาแค่ไหนเธอก็ไม่กลับอยู่ดี เราควรทำใจแล้ว ใช่มั้ย ??
เขาเงียบสักพัก แล้ว -พยักหน้า-
เราก็นิ่งไปเลยค่ะเหมือนมีอะไรมาแทงตรงอก
สงสัยเขาจะเอาคืนเรามั้งคะ 5555 อย่างว่าละ กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมสนอง เราเชื่อเรื่องแบบนี้จริงๆ
ใจนึงก็รอ อีกใจนึงก็อยากตัด
และถึงวันนี้เรากับเขาก็ไม่ได้เจอกัน ไม่ได้ติดต่อกันเลยค่ะ
สรุปนะคะ ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆว่าเพื่อนๆคิดยังไงคะ และถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะ
'รอ' หรือ 'ตัด' คะ ???
ปล.เรารู้นะว่าเราผิด แต่เราสำนึกผิดแล้วจริงๆ เราโดนด่ามาเยอะแล้ว ขอความกรุณาอย่าด่าเราแล้วน้า (อยากได้กำลังใจด้วย อิอิ)
ขอบคุณนะที่อ่านจนจบ ^_^
เมื่อแฟนเก่าบอกว่าอยากกลับมาหาเรา แต่กลับมาไม่ได้เพราะต้องรับผิดชอบแฟนใหม่ !!!
เรากับแฟนเลิกกันไป 3 เดือนแล้วค่ะ เลิกกันเพราะเราไปมีคนอื่น ในตอนนั้นเขาง้อเราสุดๆ ทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้เรากลับไปหาเขา เขาพูดว่า' เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้มั้ย เริ่มใหม่กัน เราจีบเธอใหม่ได้มั้ย' แต่เราก็ปฏิเสธเขาค่ะ ขณะที่เราเลิกกันแต่เราก็ยังมีคุยกันบ้างเป็นครั้งคราว เรายอมรับเลยค่ะว่า เราคิดถึงเขาตลอดเวลายังรักเขาอยู่
แต่ก็ไม่รู้ทำไมเราถึงไม่กลับไปหาเขา อาจจะเป็นเพราะคนใหม่ที่เข้ามา เขามาเติมเต็มให้เรา ในขณะที่แฟน(เก่า)เรา เขากำลังลดลง (เพราะในตอนนั้นเขากำลังเปลี่ยนไป สนใจน้อยลง ติดเกมส์ มองข้าม หงุดหงิดใส่ง่าย จากที่ไม่ค่อยเป็น ช่วงนั้นบ่อยเลยค่ะ)
แต่เราก็ใจแข็ง
เราบอกตัวเองเสมอว่า 'เลือกแล้วจะทรมานแค่ไหนก็ต้องทนให้ได้'
และสุดท้าย.. เขาก็เริ่มหายไปค่ะ
เราก็คุยกับคนใหม่ คุยกันไปประมาณ2เดือน เริ่มรู้สึกไม่โอเค อาจจะเป็นเพราะเรานิสัยเหมือนกันมาก เขาเที่ยว เราเที่ยว เขาดื่ม เราดื่ม เขาใจร้อน เราใจร้อน และมีอะไรอีกมากมายที่เราเหมือนกัน แทบจะเป็นคนๆเดียวกันด้วยซ้ำ แต่..ความคิดเราต่างกัน ต่างกันมากเลยค่ะ เช่น เหมือนวันเกิดเขา เขาบอกเราว่า เขาอยากให้เราเบิร์ดเดย์เขาคนแรกเพราะเขามองว่าอยากให้คนพิเศษเป็นคนแรก แต่เราอยากเบิร์ดเดย์เขาคนสุดท้ายเพราะคิดว่าท้ายๆมันจะพิเศษกว่า ฮ่าๆ อาจจะเป็นเรื่องไร้สาระนะคะ แต่นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของความคิดที่เราคิดต่างกัน มันมีอะไรอีกมากมายค่ะเรื่องคิดไม่เหมือนกันเนี้ย บ่อยครั้งจนทำให้เรารู้สึกว่า 'เขาไม่เข้าใจเรา' และเราคิดว่าเขาคงจะคิดแบบนี้ด้วยมั้ง และสุดท้ายเราก็เลิกกันค่ะ ..
เราโทรหาแฟนเก่า โทรไปร้องไห้ โทรไประบาย เขาเป็นผู้ฟังที่ดีนะคะ คอยรับฟัง คอยปลอบ แล้วอยู่ๆเราก็พูดว่า 'เราอยากได้เธอคือมา' พอพูดออกไปก็ตกใจตัวเองเหมือนกันค่ะว่าพูดออกไปทำไม มันดูแย่มาก เขาตอบเรากลับมาว่า 'มันสายไปแล้วเธอ เรามีคนใหม่แล้ว แค่นี้นะเราอยู่กับแฟน' ช็อค!!!! กว่าเดิมเลยค่ะ จากที่แย่เรื่องนู้นแล้วมาแย่เรื่องนี้อีก รู้สึกแย่ไปหมดว่าตัวเองกำลังทำอะไร และหลังจากนั้นเราก็เลิกติดต่อเขา ไม่ได้คุย ไม่ได้เจอหน้า แต่เรายอมรับนะคะว่าส่องเฟสบุ้คเขาอยู่เสมอ หายไปประมาณเกือบเดือน แล้วอยู่ๆเราก็ทักไปชวนเขากินเบีย (จริงๆเราไม่ได้อยากจะกินหรอกค่ะ เราแค่อยากเจอ ขอแค่เจอหน้าก็ยังดี) แต่เขาไม่ว่าง เขาออกไปซื้อของกับเพื่อน แต่พอดึกๆเขาชวนเราออกไป เราเลยปฏิเสธไปค่ะเพราะเรามีเรียนเช้า(คืนนั้นมันคืนวันอาทิตย์) เราก็คิดว่า จะทำยังไงดีนะให้ได้เจอหน้ากัน แต่เหมือนเขาจะรู้ว่าเราไม่โอเค เลยมาหา เราก็เลยได้คุยกัน เปิดใจกันทุกอย่าง เขาพูดกับเราว่า 'เราอยากกลับมาหาเธอ เรายังรักเธอ เราคิดถึงเธอตลอด เราลังเล แต่เราทิ้งเขาไม่ได้เขาไม่ได้ผิดอะไร อีกอย่างเรากับเขาก็เกินเลยกันแล้ว เราต้องรับผิดชอบ' ได้ยินแบบนั้นเราก็เงียบไปพักนึงแล้วคิดในใจว่า ควรทำยังไงดี แต่ที่แน่ๆคือ จะไม่ให้เขาเลิกกันเพราะเราเด็ดขาด เราก็เลยบอกเขาไปว่า 'โอเค เราก็คิดถึงเธอ แต่ตอนนี้เธอเลือกไปแล้ว เลือกแล้วก็ต้องทำให้ดีที่สุด อย่าเอาเราไปเป็นสาเหตุให้เลิกกันเลย' เขาตอบ 'โอเค' ต่างคนต่างร้องไห้ ..
แล้วเราก็ได้เจอกันอีกประมาณ 2-3 ครั้ง ทุกครั้งที่เจอกันเราร้องไห้ทุกครั้งเลยค่ะ รู้สึกเสียใจที่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย สำนึกผิดแล้วจริงๆ 😔
แต่มันสายไปแล้ว สายไปแล้วจริงๆ เห้ออ
ล่าสุดเราเจอกันเมื่อวันวาเลนไทน์ บังเอิญเจอกันที่ร้านเหล้า เราเมา เขาเมา เขามาส่งเราที่หอแล้วนอนกับเรา(แต่เรากับเขาไม่เคยมีอะไรกันนะ ตั้งแต่คบมาจนปัจจุบัน) เขายังเหมือนเดิม เขายังให้เกียรติเรา
เขาไม่ทำร้ายเราอย่างที่เคยตกลงกันไว้ เรารักเขาก็ตรงนี้แหละค่ะ แต่มันเป็นคืนสุดท้ายแล้วค่ะ เพราะเราได้คุยกันว่า
เขา : เราอยากกลับมาหาเธอ เราบอกเลิกแฟนใหม่ไปแล้วแต่เขาไม่ยอม เขาบอกว่า เขาอยู่ไม่ไหว
เรา : ก็นั่นแหละ เอาเข้าจริงเธอก็อยู่ไม่ไหวใช่มั้ยถ้าไม่มีเขา
เขา : -ส่ายหัว-
เรา: พอแล้วนะเราเหนื่อยแล้ว เราไม่อยากมาเป็นแบบนี้ต้องหลบๆซ่อนๆมันทรมาน เราเลิกมาเจอกัน เลิกติดต่อกันเหอะ เธอจะได้ไม่ลังเล ไหนๆเธอก็เลือกแล้ว ก็ต้องทำให้ดีที่สุด'
เขา : แล้วถ้าเราคิดถึงเธอหล่ะ
เรา : เลิกคิดถึงเหอะ ยังไงๆเธอก็มีคนข้างๆอยู่แล้ว การกระทำคือเธอรักเขามากกว่า เธอแคร์เขา เธอเลือกเขา ฉะนั้นควรเลิกนึกถึงเรา'
เขา : เราไม่ได้รักเขามากกว่าเธอ เราทิ้งไม่ลง เราทำเขาไปแล้ว เราสงสาร
เรา : ต่อให้เราบอกว่าเรารักเธอมากแค่ไหน เราอยากให้เธอกลับมาแค่ไหนเธอก็ไม่กลับอยู่ดี เราควรทำใจแล้ว ใช่มั้ย ??
เขาเงียบสักพัก แล้ว -พยักหน้า-
เราก็นิ่งไปเลยค่ะเหมือนมีอะไรมาแทงตรงอก
สงสัยเขาจะเอาคืนเรามั้งคะ 5555 อย่างว่าละ กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมสนอง เราเชื่อเรื่องแบบนี้จริงๆ
ใจนึงก็รอ อีกใจนึงก็อยากตัด
และถึงวันนี้เรากับเขาก็ไม่ได้เจอกัน ไม่ได้ติดต่อกันเลยค่ะ
สรุปนะคะ ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆว่าเพื่อนๆคิดยังไงคะ และถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะ
'รอ' หรือ 'ตัด' คะ ???
ปล.เรารู้นะว่าเราผิด แต่เราสำนึกผิดแล้วจริงๆ เราโดนด่ามาเยอะแล้ว ขอความกรุณาอย่าด่าเราแล้วน้า (อยากได้กำลังใจด้วย อิอิ)
ขอบคุณนะที่อ่านจนจบ ^_^