เรื่องสั้นนะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าช่วงนี้แฟนเราทำงานไม่ค่อยมีเวลาไม่ค่อยได้คุยกันกับมาจากทำงานเราคุยกันแค่แปปเดียวแต่เราก็เข้าใจว่าแฟนเราทำงานไม่มีเวลาแฟนเราเค้าเป็นคนนิสัยดี ไม่เคยด่าเราเลย คำหยาบก็ไม่เคยพูด เค้าสูบบุหรี่แต่เวลาอยู่กับเราเค้าจะขออนุญาติเราก่อน.เค้าเป็นพุใหญ่ไม่งี่เง้า ที่สำคัญเรารักเค้ามาก.
เข้าเรื่องเลยแล้วกัน👇
เราคุยกับรุ่นน้องที่เคยคุยแต่ก่อนคือแค่อยากคุยแก้เหงาไม่ได่คิดจะอะไรเพราะยังไงเราก็เลือกแฟนเราวันนั่นเราจะไปซื้อของทำงานเค้าก็ไม่ว่างไปด้วยเพราะว่าเค้าทำงานเราเลยไปคนเดียวแต่รุ่นน้องที่คุยเค้าบอกจะไปเป็นเพื่อนก็เลยไปกับน้องเค้าไม่ได้คิดไรพอช่วงกลางคืนเรากับรุ่นน้องคุยกันผ่านทางโทรสัพ น้องเค้าก็รุ้นะว่าเรามีแฟนแต่น้องเค้าก้คุยกับเรา จนวันพรุ่งนี้เราจะไปทำงานที่บ้านเพื่อนเราซึ่งบ้านน้องเค้าก็อยู่แถวเดียวกันน้องเค้าอยู่สุขสัน6วันนั่นน้องเค้าสอบโอเน้ตเลิกบ่าย3เราก้คุยกันเลยชวนน้องเค้ามาหาที่บ้านเพื่อนเราธรรมดาผู้หญิงกับผูชายอยู่ด้วยกับมีจับมีจูบแต่ไม่ถึงขั้นนั่นเรารุ้ว่าเราไม่ครวทำอีกอย่างอยุ่บ้านเพื่อนเราด้วยน้องเค้าคงไม่กล้าหรอกถึงเวลาเราก็กับบ้าน เรากับถึงบ้านเราก็ไม่คุยกับน้องเค้าเลยแต่น้องเค้าก็ยังโทมายังทักมาเราก็ทำเปนไม่สนใจ จนได้มองดูวันที่ในน่าจอโทสัพเราลืมวันครบรอบไปได้ไงแล้วสิ่งที่ทำลงไปวันนี้คืออะไร เราคิดได้เราเลยโทหาแฟน
เราแต่เราทำเป็นไม่รุ้ไม่เห็นอะไรทำทุกอย่างเหมือนเดิมแต่ในใจไม่เหมือนเดิมเราบอกแฟนเราว่าวันนี้วันครบรอบนะเค้าขอโทสนะ เราพูดได้แค่นี้เราไม่กล้าบอกรักแฟนเราเลยวันนั้นรุ้สึกผิดมากแต่แฟนเราตอบกับมาว่าขอบคุนนะที่คอยอยุ่ด้วยกัน เค้ารักตัวเองมากนะ ยิ่งเค้าพูดแบบนี้ออกมา มันเหมือนใจจะขาดพูดอะไรไม่ได้เราอยากบอกทุกอย่างแต่เราไม่รุ้ว่าถ้าเราพูดเราจะเสียเค้าไปไหม เรากับเค้าจะเหมือนเดิมไหมวันต่อมาเราไปหาแฟนที่บ้าน วันนั้นแค่เห็นน่าเค้าเราดีใจมากมันบอกไม่ถูกเราเขาไปกอดเค้าแน่นมากร้องไห้ออกมาแบบไม่รุ้ว่าเราเป็นอะไรเหมือนกันแบบอยากบอกความลับกับแฟนเราอยากขอโทษอยากจะกอดเค้าในใจอยากจะก้มกราบเท้าด้วยซ้ำแต่เราพูดไม่ได้เพราะเราเคยทำผิดมาแล้วครั้งหนึ่ง เราร้องไห้หนักมากจนแฟนเราจับหน้าเราเข้ามาใกล้ๆแล้วพูดกับเราว่า ตัวเองเป็นอะไรบอกเค้าได้นะเค้าอยุ่กับตัวเสมอร้องไห้ทำไมเป็นอะไรบอกเค้ามาสิ เราพูดแค่ขอโทษเค้าก็เอามือเสร็จน้ำตาออกให้และจูบลงบนที่หน้าผากและบอกว่าไม่เป็นไรนะ เค้ารักตัวเองเหมือนเดิม
ยิ่งแฟนเราทำแบบนี้เรายิ่งไม่อยากบอกเพราะเรากลัวความไว้ใจความเชื่อใจความรุ้สึกดีๆที่เคยมีความรักที่เคยได้เรากลัวมันเปลี่ยนไปสิ่งที่กลัวมากกว่านั้นคือการที่เค้าเดินจากไป
ขอโทษตอนนี้ทันไหม??
เรื่องมีอยู่ว่าช่วงนี้แฟนเราทำงานไม่ค่อยมีเวลาไม่ค่อยได้คุยกันกับมาจากทำงานเราคุยกันแค่แปปเดียวแต่เราก็เข้าใจว่าแฟนเราทำงานไม่มีเวลาแฟนเราเค้าเป็นคนนิสัยดี ไม่เคยด่าเราเลย คำหยาบก็ไม่เคยพูด เค้าสูบบุหรี่แต่เวลาอยู่กับเราเค้าจะขออนุญาติเราก่อน.เค้าเป็นพุใหญ่ไม่งี่เง้า ที่สำคัญเรารักเค้ามาก.
เข้าเรื่องเลยแล้วกัน👇
เราคุยกับรุ่นน้องที่เคยคุยแต่ก่อนคือแค่อยากคุยแก้เหงาไม่ได่คิดจะอะไรเพราะยังไงเราก็เลือกแฟนเราวันนั่นเราจะไปซื้อของทำงานเค้าก็ไม่ว่างไปด้วยเพราะว่าเค้าทำงานเราเลยไปคนเดียวแต่รุ่นน้องที่คุยเค้าบอกจะไปเป็นเพื่อนก็เลยไปกับน้องเค้าไม่ได้คิดไรพอช่วงกลางคืนเรากับรุ่นน้องคุยกันผ่านทางโทรสัพ น้องเค้าก็รุ้นะว่าเรามีแฟนแต่น้องเค้าก้คุยกับเรา จนวันพรุ่งนี้เราจะไปทำงานที่บ้านเพื่อนเราซึ่งบ้านน้องเค้าก็อยู่แถวเดียวกันน้องเค้าอยู่สุขสัน6วันนั่นน้องเค้าสอบโอเน้ตเลิกบ่าย3เราก้คุยกันเลยชวนน้องเค้ามาหาที่บ้านเพื่อนเราธรรมดาผู้หญิงกับผูชายอยู่ด้วยกับมีจับมีจูบแต่ไม่ถึงขั้นนั่นเรารุ้ว่าเราไม่ครวทำอีกอย่างอยุ่บ้านเพื่อนเราด้วยน้องเค้าคงไม่กล้าหรอกถึงเวลาเราก็กับบ้าน เรากับถึงบ้านเราก็ไม่คุยกับน้องเค้าเลยแต่น้องเค้าก็ยังโทมายังทักมาเราก็ทำเปนไม่สนใจ จนได้มองดูวันที่ในน่าจอโทสัพเราลืมวันครบรอบไปได้ไงแล้วสิ่งที่ทำลงไปวันนี้คืออะไร เราคิดได้เราเลยโทหาแฟน
เราแต่เราทำเป็นไม่รุ้ไม่เห็นอะไรทำทุกอย่างเหมือนเดิมแต่ในใจไม่เหมือนเดิมเราบอกแฟนเราว่าวันนี้วันครบรอบนะเค้าขอโทสนะ เราพูดได้แค่นี้เราไม่กล้าบอกรักแฟนเราเลยวันนั้นรุ้สึกผิดมากแต่แฟนเราตอบกับมาว่าขอบคุนนะที่คอยอยุ่ด้วยกัน เค้ารักตัวเองมากนะ ยิ่งเค้าพูดแบบนี้ออกมา มันเหมือนใจจะขาดพูดอะไรไม่ได้เราอยากบอกทุกอย่างแต่เราไม่รุ้ว่าถ้าเราพูดเราจะเสียเค้าไปไหม เรากับเค้าจะเหมือนเดิมไหมวันต่อมาเราไปหาแฟนที่บ้าน วันนั้นแค่เห็นน่าเค้าเราดีใจมากมันบอกไม่ถูกเราเขาไปกอดเค้าแน่นมากร้องไห้ออกมาแบบไม่รุ้ว่าเราเป็นอะไรเหมือนกันแบบอยากบอกความลับกับแฟนเราอยากขอโทษอยากจะกอดเค้าในใจอยากจะก้มกราบเท้าด้วยซ้ำแต่เราพูดไม่ได้เพราะเราเคยทำผิดมาแล้วครั้งหนึ่ง เราร้องไห้หนักมากจนแฟนเราจับหน้าเราเข้ามาใกล้ๆแล้วพูดกับเราว่า ตัวเองเป็นอะไรบอกเค้าได้นะเค้าอยุ่กับตัวเสมอร้องไห้ทำไมเป็นอะไรบอกเค้ามาสิ เราพูดแค่ขอโทษเค้าก็เอามือเสร็จน้ำตาออกให้และจูบลงบนที่หน้าผากและบอกว่าไม่เป็นไรนะ เค้ารักตัวเองเหมือนเดิม
ยิ่งแฟนเราทำแบบนี้เรายิ่งไม่อยากบอกเพราะเรากลัวความไว้ใจความเชื่อใจความรุ้สึกดีๆที่เคยมีความรักที่เคยได้เรากลัวมันเปลี่ยนไปสิ่งที่กลัวมากกว่านั้นคือการที่เค้าเดินจากไป