สวัสดีครับผมอยากรู้วิธีออกจากนิสัยผู้หญิงแบบนี้ครับทำยังไงถึงจะหลุดพ้นกับผู้หญิงคนนี้ครับ คือแฟนผมนิสัยเป็นยังไงผมไม่รู้นะครับแต่ด้วยระยะเวลา1ปี2เดือนที่คบกันมา มันก็มีไม่ดีมีดีปะปนกันมา ถ้าในส่วนรวมที่ผมมองตอนนี้ผมรู้สึกแย่แล้วผมอยากหลุดพ้น จากผู้หญิงคนนี้มากๆครับ แต่ตอนนี้สมองสองฝั่งซีกซ้ายและขวามันขัดแย้งกัน เลยทำให้ผมต้องไปง้อเขาตลอดเลยครับไม่ว่าจะผิดหรือถูกผมก็ง้อเขาตลอดจน ตอนนี้เท่ากับผมจะไม่มีความเป็นลูกผู้ชายอยู่ในตัวแล้วก็ว่าได้ผมยอมกับผู้หญิงคนนี้ทุกอย่างเลยไม่ว่าจะศักดิ์ศรีลูกผู้ชายผมก็ไม่มีเชิงในการที่เขามาง้อผมก็ไม่เล่นตัวผมให้อภัยเขาได้ทุกอย่างขนาดเขาง้อผมนะครับ เขายังฉุกเฉินข้อความมาเพื่อให้ผมโทรกลับผมก็โทรกลับเพราะว่าผมไม่อยากมาเล่นตัวหรือทำตัวให้แฟนเราง้อเราต้องเหนื่อย แต่ในทางกลับกันคือ ผมง้อเขานะครับ2-3วันถึงจะหายโกรธถ้าในตอนง้อก็จะมีข้อต่อรองทุกๆอย่างเลยครับอยากให้ผมทำโน้นทำแบบนี้ซึ้งผมก็ทำให้เปลี่ยนเพื่อเขามาโดยตลอดครับผมเชื่อว่า ถ้าผมไม่ดีจริง เขาคงไม่อยู่กับผมจนถึง1ปี2เดือนใช่มั้ยครับ แต่สิ่งที่ผมอยากจากบอกกับนิสัยผู้หญิงคนนี้เขาเป็นคนดีไหมครับ เพราะเห็นเวลาทะเลาะกับผมทีไร เขาชอบพูดว่า ตัวเองดีพอที่จะให้คนมารัก แล้วเขาก็จะบอกผมว่า ถ้าไม่ดีพออย่ามาทำให้เป็นที่น่าจดจำ คือคำพูดแบบนี้มันแรงมากๆครับผมไม่เคยคบใครแล้วเจอคำพูดแย่ๆแบบนี้เลยนะครับ ส่วนตัวนิสัยแฟน คือเวลาทะเลาะกันทุกครั้งแฟนผมชอบบอกเลิกทุกครั้งเลยครับ แต่ไม่ใช่แบบบอกเลิกกระทันหันนะครับ คือเขา จะมาแนว แบบ จะถามก่อน ถ้าผมตอบแล้วไม่พอใจเขา เขาก็จะพูดแบบเหมือนคนมองอนาคตออกว่าจะเป็นยังไง มองทะลุเกินไปในเหตุผลของ ของผมที่พูดออกไป คือเอาเป็นว่าฟังเรื่องที่ผมทะเลาะกับเขา ที่ไร้สาระสำหรับผมแต่อาจจะไม่ไร้สาระสำหรับแฟนผม แต่ผมอยากจะให้พี่น้องชาวpantip ช่วยชี้ทางสว่างให้ผมที ผมเควรจะทำอย่างไรกับผู้หญิงคนนี้ดีครับผมขอให้เขาปรับนิสัยจูนเข้าหาผมสักนิดก็ยังดีแต่เขาไม่ทำ เขาบอกจะไม่พูดว่าเลิกอีกแต่ก็เหมือนเดิมครับ นิสัยอารมณ์ร้อนไม่ฟังเหตุผล แล้วพออารมณ์เย็นก็มาถามผมตลอดเลยผมก็เลย งง ว่า ทำไมตอนแรกไม่คิดจะฟังพอใจเย็นแล้วถึงมาถามคือเขาต้องการอะไรในตัวผมหรอครับ....โปรดฟังเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนะครับ

      เรื่องก็มีอยู่ว่า คือบอกก่อนเลยนะครับว่าเธอคนนี้ เป็นคนใจร้อนมากๆ เอาแต่เหตุผลตัวเองเป็นที่ตั้ง ไม่พอใจอะไรนิดหน่อยก็บอกเลิกครับ เธอ ฐิติกับประเด็นของผมมาก เรื่องเล็กน้อยเธอก็เอามาชวนทะเลาะได้ครับ แต่ถ้าเธอผิดอะไร ผมมองข้ามครับ ไม่ชวนทะเลาะ แต่แค่ถามว่า ทำไมทำแบบนี้ เธอก็จะพูดบ่ายเบี่ยงตอบไม่ค่อยตรงประเด็น เหมือนเธอจะไม่ค่อยยอมรับความจริงในสิ่งที่เขาทำผิด ถ้าแบบผิดเต็มๆผมมีหลักฐานเขาถึงจะยอม แต่ถ้าผิดแบบไม่มีหลักฐาน แต่เขาจะไม่ยอมเลยครับ ผมคิดเสมอมาว่า เขาชอบเล่น สงครามประสาทกับผมครับ เพื่อให้ผมเอาใจผมรู้นะครับเอาใจผมก็เอาใจ แต่คือผมไม่ชอบตรงที่ว่า เวลาทะเลาะกันทุกครั้ง บอกเลิกทุกครั้งที่ทะเลาะกันจริงๆครับ แล้วเขาไม่ฟังเหตุผลอะไรผมเลย คุยโทรศัพท์ ถ้าคุยกันแล้วผมพูดอะไรที่จี้จุดเขา เขาก็จะวางสายผมทิ้งแล้วผมก็โทรไปใหม่ เขาก็ไม่รับ จน สอง สาม สาย ถึงจะรับ เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ถามว่าผมเหนื่อยไหม ผมเหนื่อยกับการง้อ แต่ไม่เหนื่อยใจ เพราะเขาก็ดีสำหลับผมในส่วนหนึ่งแต่ไม่ถึงกับมาก ผมกล้าพูดเลยครับ ผมดีพอสำหลับเธอครับแต่เธอไม่ค่อยมองผมในแง้ดีเลย ผมบอกก่อนเลยนะครับ ผมไม่เที่ยวกลางคืน ผมไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ผมตอนก่อนผมเป็นเสือ ตอนนี้ผมเป็นแมว ครับ ผมสุดๆมากเรื่องผู้หญิงตอนก่อน เหมือนตอนนี้มันจะเป็นเวรกรรมซะแล้วจริงๆผมก็เคยทำนิสัยแบบนี้กับคนอื่น  แต่ผมมาเจอคนนี้ผมหยุดเลิกเจ้าชู้แต่เขา ไม่ค่อยเห็นค่า เวลาทะเลาะกัน ชอบพูดอะไรบันทอนใจกัน ไม่รักษาน้ำใจกันพอผมเถียงหรือพูดอะไรออกไปในสิ่งที่ผมไม่ได้เป็น เขาก็จะวางสายผมทิ้ง ตลอดเลยคือพูดง่ายๆว่า ผมเป็น ก้อนหิน กับต้นไม้ ห้ามพูดห้ามส่งเสียงผมต้องรับฟังเขาฝ่ายเดียว คิดดูนะครับมันมีเรื่องที่เลิกกันไร้สาระมากๆ ผมขอยกตัวอย่าง เช่น เชื่อไหมครับ ผมไม่เคยคิดถึงอนาคตกับใคร นอกจากเธอคนนี้ผมมาพูดเรื่องอนาคตเราจะไปในทิศทางไหนผมบอกเขาเพื่อให้เขามั่นใจ ว่าผมไม่ใช่แค่ใช้ชีวิตวัยรุ่นไปวันๆ แต่ตอนนี้ผมเรียนอยู่ครับ ถ้าผมเรียนจบ จะต้องทำยังไงแบบไหน คือผมวางเป้าหมายของอนาคตไว้ แต่มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นแต่ผมก็พูดให้เขาได้รับรู้ว่าผม คบกะใครไม่ใช่แค่ กิน ขี้ ปี้นอน แต่อยากให้ไปกันเรื่อยๆถึงวันสุดท้ายของชีวิตครับ ผมถามความคิดเห็นเกี่ยวกับเขาเรื่อง อนาคต ว่า คือตอนนี้แฟนผมเรียนจบแล้ว ผมก็จะจบแล้วอีก 1เทอม ผมถามแฟนผมว่า เรียนจบแล้ว จะมาอยู่ในตัวเมือง กรุงเทพเลยไหม เพราะบ้านเขาอยู่ ปธุมธานี อาจจะไกลจากที่ทำงานครับ พอเค้าตอบมาว่า เขาจะหางานอยู่ใก้ลๆบ้าน ไม่อยากเจอปัญหารถติด ไม่อยากตื่นเช้า ผมคิดทันทีว่า ที่เขาพูดออกมาเห็นแก่ตัวไปเปล่าครับ คือคนทุกคนต้องเจอปัญหา ตอนเช้าอยู่แล้ว แต่เขาเลือกที่จะอยู่สบายไม่นึกถึงผมเลย ว่าจะต้องย้ายมาอยู่ด้วยกันกับผม ผมก็น้อยใจใช่ไหมครับผมก็เงียบไป ไม่คุย พอเขาทักมาในไลน์ผมว่า ทำไร ผม ส่งติ๊กเกอร์ กู๊ดไนท์ไป ครับ เพราะผมงอลและน้อยใจอยากให้เอาใจบ้าง  แล้วคราวนี้ เขาทิ้งระยะห่างผมไป1วันเต็มๆ มาทักผมอีกวันตอน2ทุ่มน่าจะได้ ถามว่าทำไมผมไม่คุยกับเขา งอลเรื่องอนาคตที่ยังไม่เกิดขึ้นหรอ พอผมคุยด้วยไรด้วยดี เขากลับมางอลผมคืน เขาจะพูดว่า จะน้อยใจอะไรนักหนา เป็นไรมากปะ อย่าเยอะให้มากนะ เขาพูดกับผมแบบนี้ผม รู้สึกว่าไม่ใช่แฟนเลยครับ ทำไมไม่คุยกันดีๆ ผมไม่เข้าใจ คือ ถ้าผมงอลก็คืออยากให้จบที่ผมงอลคนเดียว พอผมคุยด้วยดีด้วย เขากลับงอลกลับ แบบนี้ คือเรียกว่าอะไรครับผมอยาก หลุดพ้นนะจากคนๆนี้แต่อีกใจผมรัก สับสนมากๆ อีกเรื่องนะครับ ผมทะเลาะกันเรื่องหน่วยกิต ที่จะจบ เขาโทรมาปรึกษาผมเรื่องหน่วยกิต ทำไงให้คบ133 หน่วยกิต ตอนนี้126 ผมก็บอกว่า รอเกรดออกก่อนสิ มันถึงจะครบ เขาก็เถียงผมอยู่นั้นแหละครับ ว่ามันไม่ใช่ มันต้องเรียนเพิ่มอีก คือนี้เขาพูดกับผม ผมก็บอกว่าไม่ใช่ต้องรอ เกรดออกมันจะเพิ่มเป็น 133หน่วยกิตถึงจะครบก็จบเลย เพราะเขาสอบมาเกรดก้ยังออกไม่ครบก้เถียงผมอยู่นั้น แล้วคราวนี้ผมหัวเราะ ออกมา เฮอะๆแล้วผมก็พูดว่า มันจะหายไปได้ไง คราวนี้วางสายใส่ผมแล้วพิมมาด่าในไลน์ ยังโน้นยังนี้คือผมไม่เข้าใจ เขาบอกว่าผมหัวเราะเยาะเย้ย ซึ้งมันไม่ใช่ ผมหัวเราะ เพราะ มันออกจากตัวผมเองจริงๆ ผมก็คิดนะครับ ที่ผ่านมาผมเป็นตัวเองหรือเปล่า เพราะเหมือนเขา จะบังคับให้ผมทำโน้นทำนี้ แต่ทำไงได้ผมตาบอดรู้ทั้งรู้ว่ายอมมากไปแต่ก็ยังทำเพราะไม่อยากเสียเธอไป ขนาดเรื่องนี้ยังบอกเลิกผมได้ แค่ผมหัวเราะอะครับ ผมอยากรู้เขาอยู่กับผมเพราะความรัก หรือเค้าแคร์ตัวเองมากกว่า หรือเขาเป็นปมด้อยอะไรมารึเปล่าครับ เพราะเขาเป็นลูกผู้หญิงคนเดียว พ่อแม่ ปะเคนให้หมดเลยครับ ผมไม่มีรถ แต่เขามีรถ เขาเลยคิดว่าผมขาดเขาไมไ่ด้หรือเปล่าครับตรงนี้ แต่เวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน คือ หารกันคนละครึ่งเพราะต่างคนก้เงินน้อยครับ ขอคำแนะนำหน่อยนะครับ ผม ท้อและเหนื่อยกับการง้อ แต่ไม่เหนื่อยใจครับ ผมเป็นคนที่มีความอดทนสูงมากๆจริงครับช่วยผมทีครับ ผมไม่สามารถปรึกษาใครได้ ถ้าผมปรึกษาเขาจะบอกเลิกผมครับ ถ้าเขารู้ว่าผมไปปรึกษาคนอื่น ผมเลย ต้องมาทำแบบนี้ครับ ช่วยทีละครับอยากขอความแสดงคิดเห็นครับ ขอบคุณครับ