เป็นการ์อันดับหนึ่งในใจตั้งแต่เด็กยิ่งกว่านารูโตะ ดราก้อนบอล วันพีซ
เพราะชอบการสร้างตัวละครที่มีมิติแบบนี้มาก
เนื้อเรื่องก็อ่านมันส์ เพลิน เหมือนยืดเยื้อแต่สนุกทุกฉาก
ภาพก็โอเค แต่อ่านเรื่องจะสนุกกว่า

แล้วก็หยุดอ่านไปตอนที่ภาคมดยังไม่จบดี

พอกลับมาอ่านอีกที เริ่มแหม่งๆกับไอ้ภาคเลือกตั้งประธานอะไรเนี่ย

เห๊ยก็โอเคนะถ้าภาพจะกากลงไปบ้าง ไม่ว่ากัน แต่นี่เอาเรื่องไปด้วย!""

อะไร(วะ) เนื้อเรื่องไม่ปะติดปะต่อกันเลย
ความรู้สึกคือมันไม่ใช่อ่ะ อ่านติดต่อกัน300กว่าตอนจะไม่รู้ได้ไงว่ามันแหม่งๆ

เนื้อเรื่องนี่เฟลมาก จะรวบรัดไปไหน
ตามหาพ่อตั้งนาน บทจะโผล่ก็โผล่ แถมไม่มีอะไรให้ลุ้น
บรรยายคำพูดน่าเบื่อซะยาวยืด ไม่แต่งนิยายไปเลยเล้า!
ภาพก็เหมือนเอาคนละคนมาวาดเลียนแบบคนวาดเดิมแถมไม่มีความรู้ว่าเป็นตัวละครเดิมอีก

ถือซะว่าเลิกเขียน จบแค่ภาคมด ภาคหลังจากนี้ไม่มีในhxh ไม่ยอมรับเฟ้ย!!
ทุกตัวละครอยู่ในใจเสมอ หลังจากนี้ขอมโนเองละกัน 555

ไม่มีอะไรมากแค่อยากบ่น เพิ่งอ่านมาราธอนเสร็จ
พิมพ์ในมือถือ เลยบรรยายความรู้สึกไม่ละเอียดเท่าไหร่

ปอลา. บ่นเฉยๆ หงุดหงิดเฟ้ย!!!