คือปกติเราก็คบผู้ชายนะ แต่คบได้ไม่นานเราก็เลิก นานสุดน่าจะ 8 เดือน
ทั้งๆที่ตามจริงคิดว่าว่านะคบกันได้นานกว่านี้
แต่เราก็ฝืนความรู้สึกตัวเองไม่ไหวจริงๆ

ไม่ใช่เพราะว่าตัวเรามี ชายอื่นเลย แต่อยู่ๆมันก็รู้สึก เบื่อ แล้วก็หมดรักแฟนเราไปเสียดื้อๆ

เรามีเพื่อนสนิทผู้หญิงคนนึงนะ ที่ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
แต่เค้าก็มีแฟนนะ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะตอนนั้นเราเองก็มีแฟน
แต่พอเราเลิกกับแฟนได้เดือนสองเดือนเราเลยได้อยู่กับเพื่อนมากขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกันมากกว่าเดิม
จนเวลาที่เพื่อนเราไปกับแฟน เราก็รู้สึก หวง ไม่อยากให้ไป หรือเวลาที่มีคนมาจีบเพื่อนเรา เราก็หวง เหมือนจะหวงมากกว่าคนที่เป็นแฟนซะอีก
เราก็ทำหน้าที่เพื่อนที่มากกว่าเพื่อนมาตลอดเกือบ 1 ปี พาไปซื้อของ อาบน้ำสระผมให้ ดูแลตอนที่ป่วย  พาไปกินข้าว แทบจะติดกันไปทุกที่
จนตอนนี้เราไม่มองผู้ชายคนไหนเลย  เพื่อนเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเราชอบเค้าหรือรู้สึกยังไงกับเค้า

เรากลัวว่าถ้าเราบอกเค้าไป ความเป็นเพื่อนจะหายไป นอกจากจะไม่ได้คบกันแล้ว เราจะไม่มองหน้ากันอีก และจะไม่สนิทกันเหมือนเดิม
เราก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันนะว่าเราชอบเพื่อนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้ว่ารักไปตอนไหน
รู้ตัวอีกที ก็...รักมาก  เรารู้ตัวว่าเรารักเค้ามากขึ้นทุกวัน เราเลยย้ายโรงเรียน มันเหมือนเราหนีความรู้สึกของตัวเองหรือเปล่าไม่รู้
แต่ที่เรารู้คือ ตั้งแต่นั้นมาเราไม่เคยมอง หรือชอบผู้ชายเลย T_T
มีคุยบ้าง มีคนเข้ามาจีบบ้าง เราก็ลังเลที่จะคบ เพราะตอนนี้เราไม่ชัดเจนกับความรู้สึกของตัวเองเลยจริงๆ