*** โอ้ย ลืมตัว ตั้งกระทู้ำผิดหัวข้อ ตั้งกระทู้คำถามซะงั้น แก้ไม่ทันแล้วสิ ***

สวัสดีค่ะ วันนี้มาเม้าท์มอยเรื่องเที่ยวเวียดนาม 5 วัน 4 คืน ของเรากับเพื่อนสาวรวมแล้ว 8 คน
ไม่อยากใช้คำว่ารีวิวเลยอะ อิอิ ทริปนี้ โหด มันส์ ฮา ก็มาลองอ่านกันนะคะ
หากใช้คำผืดไม่ถูกต้อง ขออภัยมา ณ ทีนี้
เมืองที่พวกเราไปเยือนนั้นคือ ดาลัด และ โฮจีมิน สองเมืองเองนะ

รูปภาพ เราถ่ายจากกล้องโน๊ต 3 นะคะ โนฟิลเตอร์ ลงกันสดๆ อิอิ แค่ย่อภาพก่อนซะหน่อย

พวกเราไปกันแบบงูๆปลาๆ ไม่มีใครเคยไปเวียดนามเลยสักคน เราก็หาอ่านจากรีวิวตามพันทิปและเว็บเที่ยวนี่ละ
ปริ้นศัพท์เวียดนามไปพร้อม เผื่อใช้ในยามที่เขาไม่เข้าใจภาษาอังกฤษที่เราพูดไปค่ะ

พวกเราออกจากดอนเมือง เวลา 1 ทุ่ม 45 นาที ถึงสนามบินโฮจีมินก็ 3 ทุ่มเศษๆึค่ะ
ในกระทู้นี้จะเน้นลงรูปบรรยากาศและสถานที่นะคะ เพราะจะไม่ลงให้เห็นหน้าสวยๆของพวกเรา 5555
กลัวคนรู้ว่าเป็นใคร เริ่มกันเลยนะคะ


อันนี้เงินของเราที่แลกไว้ รวมเป็นเงินไทย 5,000 บาท พอดีตอนไปแลกที่วสุแถวนานา เงินเวียดนามเขาหมดค่ะ
เราเลยแลกเป็นดอลล่าไว้เลย ตอนถึงสนามบินโฮจีมินค่อยไปแลกเป็นเงินดองอีกที รวยเลยอะตอนแลกมา ถือเงินแสนจ้า



พอถึงสนามบินโฮจีมิน ด้วยความเร่งรีบ เพราะดึกมากแล้ว พวกเราเลยรีบไปซื้อซิมส์ของเวียดนาม
ชื่อ mobifone ราคาซิม 90,000 ดอง ประมาณ 135 บาทไทย อันนี้คำนวนจากแอพนะ อาจจะเคลื่อนนิดหน่อยแล้วแต่ค่าเงินค่ะ
พวกเราเลือกโปรแบบ 3gb 1 เดือน ใช้กันให้กระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ไปเลย ขาดเธอไม่เป็นไร ขาดโซเชียลดิ้นแน่นอน

ระหว่างที่อยู่ในสนามบิน ความซุ่มซ่ามก็มาเยือน เพื่อนก็เร่งๆ เราก็รีบๆ ไปทำพาสปอตหล่นจ้าแถวเก้าอี้นั่ง ข้างพนักงาน ดีนะวิ่งหาเจอเอง
นี่ก็รนเชียวละ ไปถามเขาว่าเห็นพาสปอตเราบ้างไหม เขาก็ถามเราทำหายหรอ พอหันไปเจอนี่ดีใจ รีบบอกเลยเจอแล้วค่ะ ฮ่าๆ

เวลารีบๆ แล้วถือพาสปอตไว้ในมือ แนะนำให้เก็บในเป๋าก่อนนะค่อยรีบ ไม่งั้นอาจเป็นแบบเราดีที่หาเจอ
หลังจากพวกเราแลกเงินกัน ซื้อซิมส์เรียบร้อย ก็ออกมาหาแท็กซี่เพื่อจะไปจองตั๋วรถนอนไปเมืองดาลัด

ไปถามราคาแท็กซี่ เจอแบบแนวต่างชาติมาเรียกแท็กซี่อะ ราคาแบบไม่กดมิเตอร์ แพงพวกเราเลยไม่เอา
จำราคาไม่ได้ละ แต่รู้ว่าแพง พวกเราเลยเดินไปโบกกันเอง พวกเขาก็เดินตามมานะ มีลดราคาอะ 5555
จนไปโบกได้แท็กซี่ เลยถามราคา เขาบอกมิเตอร์ แต่เขาพูดอังกฤษไม่ได้ แต่ก็เข้าใจตรงกันว่าราคาตามมิเตอร์ค่ะ
คนขับคันนี้ผู้หญิง เลยอุ่นใจกันไปอีก

**เกือบลืม พวกพนักงานห้ามถ่ายรูปในสนามบินนะจ๊ะ ไม่เหมือนสนามบินบ้านเรา โคตรโหดเลย
พอดีเพื่อนเรายกมือถือจะถ่าย พนักงานที่ยืนตามจุดบริเวณตรวจพาสปอตนี่ นางชี้มือมาเลยจ้า ห้ามถ่าย


บนแท็กซี่ เมืองโฮจีมิน คันที่เราขึ้น แยกขึ้นกันคันละ 4 คน ที่นั่งคนขับจะอยู่ด้านซ้ายค่ะ


ถ่ายมา มิเตอร์ ตัวเลขเยอะมาก ดูกว่าจะเข้าใจ ในภาพรู้สึกจะเลข 42.6 ราคาก็ 42,600 ดองละ ที่เวียดนามเวลาถามราคา
ตอนจ่ายเงินเหมือนจะมีบวกค่าแรงไม่กี่บาท ก็หยวนๆไม่ซีค่ะ พวกเรามาลงแถวร้านฟูตาบัสไลน์






รถมอเตอร์ไซค์ บ้านเขาเยอะมาก ข้ามถนนเกือบโดนชนแล้ว ต้องใจล้วนๆเลยค่ะ มองรถให้ดี


บรรยากาศที่จองตั๋วรถบัสนอนไปเมืองดาลัดค่ะ ราคาตั๋ว 300 กว่าบาท
พวกเราจองรอบ 5 ทุ่ม 20 ค่ะ กะไปถึงเช้าพอดี แต่เกินคาดรถวิ่งเร็วอยู่ ถึง ตี 5 ไ้ด้








บรรยากาศบนรถนอนค่ะ จะมีสองชั้น เราได้นอนชั้นบน มีเข็มขัดให้รัดด้วยนะ ได้ไม่กลิ้งตก
แต่เตียงเราดันไม่สมประกอบ สายรัดไม่มีตัวล๊อค เราเลยแก้เอาด้วยการเอาสายพันกับที่จับด้านข้างไว้
พนักงานก็จะเดินมาแจกผ้าเย็นและน้ำขวดยี่ห้อบริษัทรถตัวเองค่ะ Futa Buslines


ถ่ายจากด้านในรถ ตอนแวะพักรถ ให้เข้าห้องน้ำค่ะ ที่แวะพักนี่ก็ครึ่งทางแล้ว เป็นสถานีของ Futa Buslines เช่นกัน
กลางคืนก็มีแค่เข้าห้องน้ำ เพราะกลางวันจะมีข้าวขาย น้ำขายแบบปั้มบ้านเรา หรือจุดพักทานข้าวค่ะ

จะรู้ได้อย่างไร ว่าถึงดาลัดแล้ว นั่นคือทางรถบัสจะเปิดเพลง เพราะๆ น่าจะเป็นเพลงเกี่ยวกับเมืองดาลัดนะ อิอิ