สวัสดีครับทุกๆคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ของผมอีกครั้งนึง ยังจำผมคนนี้กันได้ไหมเอ่ย? ชายโสดที่ไปเคาท์ดาวน์คนเดียวในวันปีใหม่ไงครับ จำผมได้หรือยังเอ่ย? ต้องจำได้สิเพราะผมสัญญากับทุกคนเอาไว้แล้วนิว่าจะ

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

เนื่องด้วยกระทู้ก่อนผมได้ไปปากดีกับคนใน Pantip ว่าจะไปปั่นเรือเป็ดคนเดียวให้ดู ทำให้ผมคนนี้ต้องรักษาสัญญาลูกผู้ชายไทย ให้สมกับที่พระเจ้าสร้างให้ผมเป็นผู้ชาย เลยหาเวลามาไปหลายครั้งแต่ก็อดไม่ได้ไปสักที แต่ในที่สุดผมก็ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของผมสำเร็จไปอย่างลุล่วงปลอดภัยครบ 32 ไม่มีอะไรหลุดขาดไปจากร่างกายอันบอบบางของผม กระทู้นี้บอกเลยว่าจัดเต็มเรื่องภาพมาก ผมพูดเลยว่ากระทู้ก่อนภาพนั้นห่วยมาก กระทู้นี้เลยขนมาแบบไม่ขาดสายและที่สำคัญเลย กระทู้นี้เนื้อหายาวกว่ากระทู้อื่นด้วย ใครอ่านไม่ไหวก็ข้ามๆไปได้เลยครับ ย้ำนะครับว่ายาวมากๆ ถึงจะยาวแต่ผมก็เขียนเองหมดทุกตัวมาจากเหตุการณ์จริงทุกอย่าง

โอเคไม่รอช้างั้นมาเรื่อมกันเพื่อไม่ให้เสียเวลาอันมีค่าของคนที่อุตสาห์เข้ามาอ่านกระทู้ห่วยๆของผมคนนี้ มาเริ่มกันเลย!!!!

วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2558 เป็นวันที่ผมนาย ______ ______ อายุ 19 ปี ได้หอบชีวิตพร้อมกับหนุ่มโสด 3 รายที่เป็นเพื่อนผม (คนนึงพึ่งโดนแฟนทิ้งไปหมาดๆ) ออกไปทำภารกิจของผมคนเดียว.555 โดยผมเลือกวันนี้เพราะมันไกล้วันวาเลนไทน์ดี ทำไมผมถึงไม่ไปววาเลนไทน์? เพราะกลัวว่าจะไปก่อวินาศกรรมกลางกรุงเอา เดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องใหญ่เอา เลยไม่ดีกว่า เดี๋ยวโดนพ่อแม่ตี.555 และวันนี้เป็นวันที่นักบุญวาเลนไทน์ยังไม่ถูกประหาย จริงๆวันวาเลนไทน์คือวันที่ท่านถูกประหาร แต่วันนี้ท่านยังมีชีวิตอยู่เลย ทำภารกิจในวันที่ท่านยังเคยมีชีวิตอยู่นี่แหละ เปล่าหรอกจริงๆวันนี้คนมันน้อยดีครับ ไม่เบียด และเพื่อนๆมันก็พร้อมใจกันมาวันนี้ด้วย

.
.
.
.
.
.
.
.
.

และนั่นคือ
มหากาพย์การเดินทางครั้งยิ่งใหญ่ของชายหนุ่มโสดวัย 19ปี พร้อมกับสหายร่วมรบอีก 3 นาย ได้เริ่มขึ้นแล้วครับท่านผู้ชม!!!

ที่ป้ายรถเมล์ตรงกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทร ประเทศไทย ในเวลา 8โมง51นาที
เอาละตอนนี้ผมอยู่คนเดียวครับ เอาละก่อนที่จะเริ่มภารกิจจริงๆขอให้ทุกคนอ่านรายละเอียดดังนี้ ก่อนอื่นบอกเลยว่าผมจะรีวิวสวนรถไฟเ่วยครับ ดังนั้นไฮท์ไลท์อยู่หลังๆเลยครับ ไม่ต้องกลัวครับปั่นเรือมีแน่นอนจ้า ผมวางแผนไว้ว่าจะนัดเจอกับเพื่อนอีก 3 คน ที่ป้ายรถเมล์ตรงซีคอนบางแค (ป้ายเดียวกับกระทู้เคาทืดาวน์อะครับ) และก็จะไปที่สวนรถไฟเพื่อไปปั่นจักรยานเล่นซะหน่อย จากนั้นก็ไปปั่นเรือเป็ดเล่นตามสัญญาลูกผู้ชายซะหน่อยเป็นอันจบภารกิจครั้งนี้ เลยโบกรถเมล์สาย 84 เหลือง(รถคันนี้แอบซิ่งติด Defi ซะด้วย สงสัยจะใส่กล่องดันราง.555)ไปยังซีคอนบางแคร์กันเลย!!! ผมเลือกที่จะยืนแทนนั่งริมหน้าต่างครับ เพราะมันไม่มีที่ให้ผมนั่ง.555 ก็นั่งไปเรื่อยๆแหละครับ ในรถก็มีเหล่าคนที่มาทำงานสายครับ เพราะนี่มัน 8โมงแล้วนี่นา.555

เวลา 9โมง12นาที นี่คือตั๋วรถเมล์ในมือผมครับ

เวลา 9โมง59นาที ผมอยู่หน้าซีค่อนบางแคแล้วครับ และได้เจอกับสหาย 2 นายเดินมาแต่ไกลเลย ผมไม่รอช้าแอบหลังป้ายโฆษณาแถวนั้น พอเห็นเงาพวกมัน 2 คนปุ๊บ ผมก็ แฮ่!!!!! ใส่พวกมันเลยครับ ตลกมากครับอีกคนมันร้องลั่นเลย.555 มันบอกตกใจมากเกือบจะถีบหน้าผมละ แต่ก็ไม่วายลากพวกมันไปรอผมซื้อข้าวกินหน่อย เพราะข้าวเช้าผมไม่ได้กิน ต้องเติมพลังงานไว้ใช้ในการขับเคลื่อนร่างกายของผมในการทำภารกิจ จะขาดมันไปเสียมิได้ ซื้อข้าวฝัดไส้กรอกกับน้ำเปล่าขวดเล็กมาขวด ออกเซเว่นปุ้บเพื่อนอีกคนก็มาพอดีเลย กินเสร็จก็รอรถสายอะไรก็ไม่รู้.555 ไปลงป้ายตรง BTSบางหว้า ก่อนหน้านั่นผมค่อนข้างจะไม่เห็นด้วยกับการขึ้น BTS เพราะมันแพงมากๆ อยากให้นั่งรถเมล์สาย 157 ไปลงตรงสวนจตุจักรน่าจะพอเพียงกว่า BTS นะ แต่เพื่อนผมมันจะไปเอาของที่ป้ายสยามด้วย เลยจำใจไปกับพวกมัน โดยความเสียหายอยู่ที่52บาท

เวลา 10โมง32นาที ขณะนี้ผมอยู่บนรถ BTS กับเพื่อน ในภาพตรงกลางคือขาผม ข้างๆคือเพื่อนผม2คน ส่วนอีกคนนึงก็หลุดเฟรมไปซะ.555

เวลา 10โมง43นาที ผมได้อวดความเทพของกล้องมือถือผมให้เพื่อนอีกคนดู ผ่านตึกในตำนานอันเลื่องชื่อ ที่ชั้น43นั้นเคยมีคนในนี้ไปเจอแจ๊กพ็อตที่นั่น เดิมทีตึกนี้ผมสังเกตุมันมาหลายรอบละ ด้วยความที่มันใหญ่ สูง และ"ร้าง" แถมอยู่ใจกลางเมืองอีก(ทำไมไม่ทุบสักที) และที่สำคัญคือการออกแบบตึกนี่มันช่างเหมือนรังไข่เอเลี่ยนมาก ทำให้ผมกับเพื่อนเคยคุยไว้ว่าจะไปสำรวจที่นั่น เอาไฟฉายกับกล้องไปคนละอัน แต่ไม่มีเวลาเลยอดไป ตอนนั้นตึกนี่ยังไม่มีฝรั่งไปถ่ายรูปนะครับ ยังเงียบๆอยู่ แต่ตอนนี้ไม่ละรู้ถึงอดีตมันมาเยอะเกินที่จะไปเยียบที่นั่นละ

เวลา 10โมง50นาที เมืองหลวงประเทศไทย!! เพื่อนบอกภาพนี้เหมือนภาพเมืองก่อนอุกกาบาตตก แต่ผมว่ามันเหมือนฉากในคนเหล็กภาค2ตอนที่ซาร่าฝันเห็นเมืองถูกนิวเครียร์นะ เพราะภาพนี้แสงมันดูมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งเหมือนโดนนิวเครียร์ลง

แหม่ๆ.....หลายๆคนยังจำหน้าผมไม่ได้ ลืมเลยๆ

เวลา 11โมง1นาที ผมถ่ายเซลฟฟีกับเพื่อนที่หลุดเฟรมตอนถ่ายรูปขาเมื่อกี้ ที่สถานี BTS สยาม กระทู้ที่แล้วปลาแซลม่อน กระทู้นี้ขอปลาไหลละกัน ผมชอบกินมากครับอร่อยที่สุดเลย >_< ส่วนเพื่อนผมใช้โลโก้ Clash of Clans เพราะมันชอบเล่นมากเลยเอาไปแปะหน้ามันซะเลย อัพบ้านอัพกำแพงอะไรไม่รู้จัก ถามคนนี้ได้.555 หน้าซูชิต้องผมคนเดียวคนอื่นห้ามมีเด็ดขาด
ทีนี้จำได้ยังครับนี่ผมเองนะ อย่าลืมผมกันสิ

และผมก็ถึงสวนจตุจักรซะที ต้องขอโทษด้วยตอนนั้นผมลืมถ่ายครับ ที่นั่นคนน้อยมากครับ รู้สึกดีมากๆที่เห็นที่ๆคนเยอะมามีคนน้อยแบบนี้ ลงสะพานปุ๊บแว๊ะไปกินโกโก้ที่ MRT ซะหน่อย

เวลา 11โมง28นาที ข้าพเจ้าขณะกำลังนั่งรอโกโก้ปั่น

เวลา 11โมง30นาที ทัศนวิศัยภาพใน MRT

เวลา 11โมง38นาที โกโก้ในมือผมนั้นอร่อยมากครับ มีเนื้อช็อคโกแลตปนด้วยครับ ดูดไปเคี้ยวไปสนุกมากครับ ตอนนี้ผมออกจาก MRT แล้วครับ มาขึ้น Taxi ไปลงสวนรถไฟ ค่าโดยสาร 40 บาท

เวลา 11โมง47นาที พวกผมถึงสถานีรถไฟแล้ว ไม่รอช้าเบิ่งไปเช่าจักรยานเลยครับ เราต้องหาพาหนะคู่ใจสักคันไว้ไปท่องโลกในนั้น ต้องเป็นจักรยานที่มีสมรรถนะสูง กำลังเครื่องสูง และมีอะไรนู่นนี่นั่นสูงไปหมดทุกอย่าง.555 และก็ได้ไปเจอจักรยานสองตอน อยากได้มากครับแบบว่าไปทีเดียวพร้อมกันเลย ผมเป็นคนปั่น ล้มก็ล้มด้วยกัน ขับตกน้ำก็ตกด้วยกัน ในฐานะที่เรา"โสด"เหมือนกัน แต่เสียดายที่มันเสียครับเลยอดไปตามระเบียบ เลยเลือกไป จนเจอคันที่ถูกใจผมครับ

คันนี้เลยครับ เจ้า Ducati Monster 1200S ของผมคันนี้แหละที่จะไปซิ่งกันในสวนรถไฟ

คันข้างๆสีฟ้าในรูปคือ Yamaha R1  ของเพื่อนอีกคน อีกคนปั่น Kawasaki ER-6n ส่วนเพื่อนอีกคนมันปั่น BMW GS1200 (จักรยานแม่บ้านญี่ปุ่น.555)

เวลากี่โมงไม่รู้เพราะรูปจากมือถือเพื่อน.555 โอเคพร้อม!! ขับตามผมมาเลยสหายเอ้ย สัญญาณมืออะไรดูให้ออก ไฟฉุกเฉินเปิดเมื่อความเร็วคุณสูง และอื่นๆขึ้นอยู่กับสัญชาติญาณคุณแล้ว การเข้าโค้งอะไรไม่ต้องให้ผมสอน เคไหม?

พวกผมปั่นตามทางครับ ระหว่างปั่นเพื่อนผมที่ผมเซลฟี่กับมัน มันมาขับกดผม มาจี้ตูดผม มันมาล้อเล่นกับเลือดไบค์เกอร์ในตัวผม ผมนี่ของขึ้นเลยครับ ผมเลยตบเกียร์ต่ำซัดกับมัน เข้าโค้งที่นี่แทบจะเอาลิ้นเลียพื้นทำความสะอาดกันเลยทีเดียว สุดท้ายมันก็แพ้ผม.555 (ER ริจะสู้ Monster1200S) ปั่นไปปั่นมา เหนื่อยยยยยยยครับ ลากรอบไปหน่อย เลยปั่นไปพักตรงริมน้ำครับ

เวลาเที่ยง52นาที นั่งชิวมีตติ้งคนโสดครับ ที่นี่เงียบและสงบมากครับ คนน้อยมากๆครับ มีคู่รักมากินขนมหวานกันเล็กน้อยและก็มีเด็กโดดเรียนมาบางกลุ่ม  อากาศก็ไม่ร้อนจนเกินไป ทั้งๆที่วันนี้แดดแรงมาก ที่นี่ผมไม่ชอบอย่างเดียวครับคือ เส้นทางมันถูกจำกัดไปหน่อยครับ คือปั่นเข้าสวนปุ๊บต้องเลี้ยวซ้ายไปตามทางเลยครับ สมัยก่อนที่ผมมามันมีเลนส์ไปกับเลนส์สวน แต่นี่ไม่ครับเลนส์เดียวเลย แต่ดีอย่างครับคือถ้าจะซิ่งก็จะได้ไม่ต้องระวังอะไรมาก ผมนั่งไปสักพักผมก็เริ่มเพลียละ เนื่องด้วยเหนื่อยมากๆกับการประลองเมื่อกี้ เลยยืม BMW GS1200 ของเพื่อนปั่นไปหาของกินตรงโซนเช่าจักรยานกับเพื่อนที่ปั่น Yamaha R1 ปล่อยให้เพื่อนอีก2คนนั่งเล่นไปก่อน

เวลาเที่ยง59นาที รถของเพื่อนขับสบายกว่าผมมากครับ รถของผมเวลาปั่นมันต้องก้มครับ เมื่อยหลังมากๆ สงสัยชอบแนวทัวร์ริ่ง.555 คันนี้ปั่นสบายมากๆครับ รู้งี้เอาคันนี้ดีกว่า เกียร์ก็ไม่ต้องเปลี่ยนมาก

เวลากี่โมงไม่รู้มือถือเพื่อน ถ่ายเล่นระหว่างไปหาอะไรกิน

เวลาบ่ายโมง2นาที กับท้ายสวยๆของรถเพื่อนผม

เวลาบ่ายโมง3นาที สวยๆกับพืชพรรณรอบๆตัวผมกับเพื่อนร่วมทาง

อุปส์.....10,000 ตัวอักษรละเหรอ? ยังมีต่อครับๆ อย่างเพิ่งเบื่อกันนะครับ ยังไม่ถึงฉากปั่นเรือเลย