ผมเป็นคนที่ชอบ สุนัขพันธ์ุ beagle เป็นทุนเดิมครับ แล้วพอดีคนรู้จักมี beagle ออกมาคอก จึงยกให้ฟรีมา 1 ตัว
ด้วยความที่ผมก็เคยเลี้ยงสุนัขมาอยู่เลย (ตัวเก่าก็ยังอยู่ครับเป็นหมา ผสมอายุ 15 ขวบแล้ว) ผมเลยจับ beagle เลี้ยงเดียว เพื่อสังเกตุอาการ
ทุกอย่างปกติ กินเก่ง ซน ดื้อ ตามสายพันธุ์ของมันเลยครับ หมดช่วงสังเกตุอาการครบ 1 อาทิตย์เลยพาน้อง ไปหาหมอ ฉีดวัคซีนตามปกติ
ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
วันที่ 9/2/2558
น้องมี ผื่นแดงบริเวณท้อง(ก่อนหน้านั้นเป็นตุ่มๆ คล้ายๆยุงกัด) ผมกลับจากทำงานจึงพาไปหาหมอ ที่โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ แจ้งวัฒนะ คุณหมอใจดีตรวจละเอียดมาก แต่คุณหมอให้ข้อสังเกตุว่า ทำไมน้องตุ่ม ใต้ท้อง อีก คลีนิคถึงฉีดยาให้ แต่โดยรวมสุภาพดี ร่าเริง ซนเหมื่อนเดิม คุณหมอ เลยให้ยาแก้แพ้ มากินพร้อมกับ ให้ยาฆ่าเชื้อมาเช็ดทำความสะอาด ผื่นแดงบริเวณท้อง กลับถึงบ้าน น้องก็ซนเหมื่อนเดิมครับ กินๆๆ เล่นๆๆ
วันที่ 10/2/2558
วันนั้นผมกำลังกลับบ้าน พี่สาวผมโทรมาบอกน้องไม่สบาย พอไปถึงบ้านพี่สาวผมอุ้มน้องมารอหน้าบ้าน น้องมีอาการชัก ผมจึงรีบขับรถพาน้องไป โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ แจ้งวัฒนะ รถก็ติดตัดสินใจ จอดรถฝั่งตรงข้ามให้พี่สาวอุ้มน้องข้ามสะพานลอยวิ่งไปส่งน้อง (จุดกลับรถ นั้นรถติดมากครับ ) คุณหมอรีบตรวจอาการ คาดว่าน้องเป็นหัด แต่ที่ แจ้งวัฒนะ รับไว้ไม่ได้เพราะไม่มีห้องปลอดเชื้อให้น้องอยู่ (หัดสุนัขเป็นโรงติดต่อที่ติดกันง่าย) คุณหมอแนะนำให้ไป ร.พ.สัตว์เกษตร แต่ต้องรอถึงเช้า ผมจึงถามว่ามีที่ไหนบ้างที่รับน้องไว้ได้ คุรหมอเช็คให้มี โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ รังสิต และมีคุณหมอเฉพาะทางเข้าเวรพอดี ผมจึงรีบขับไปรังสิตทันที พอไปถึงคุณหมอรีบตรวจ สรุปน้องได้แอดมิด ที่ โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ รังสิต พอไม่ชักน้องก็ปกติมาก ผมจึงกลับบ้านเพราะดึกมากแล้ว พรุ้งนี้ต้องทำงาน
วันที่ 11/2/2558
โทรไปฟังอาการน้อง น้องชักเกือบทั้งคืน ต้องฉีดยาระงับชัก เช้ามาให้อาหารเลียไป 2 ที ชักอีกครั้ง แต่พอหายก็กินปกติ แล้วก็ชักอีกครั้งตอน เที่ยงๆ พอช่วงบ่ายๆเย็นๆ น้องปกติมาก ซนเล่น กินอาหารได้ดีมาก ถ่ายปกติ ไปเยี่ยมตอนเย็นๆ น้องชักต่อหน้าต่อตา คุรหมอบอกอาจเกิดจากการดีใจของน้อง
แต่ครั้งนี้พยาบาล เข้าไปจับตัวน้องน้องก็หายเอง อาการเริมดีขึ้น เราก็เอาตุ๊กตาเค้าไปให้ น้องจะได้ไม่เหงาเพราะได้มีของเล่น กับกลิ่นของที่เค้าคุ้นเคย
วันที่ 12/2/2558
โทรไปอีกครั้ง (จริงวันนึงโทรไปบ่อยมากครับ) วันนี้ดีขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมาไม่มีชัก แต่...11 โมง ชักค่อนข้างรุนแรง แต่ดีที่ไม่นานจนอันตราย แล้วน้องก็หายชักก็กลับกินปกติ เล่นในกรง บ่าย 2 มีอาการเกร็งๆ แต่ยังไม่ถึงชัก วันนี้ไปเยี่ยมน้อง น้องชักอีกแล้วดีใจเกินขนาดต้องฉีดยา น้องดูอ่อนแรงมาก แต่คุณหมอบอกอาจเป็นเพราะ ฤทธิ์ของยาที่ให้เพิ่มเข้าไป ทำให้ซึม แต่ช่วงเย็นคุณหมอของเค้าวิ่งเล่นในห้องได้ แต่เริ่มมีถ่ายเหลว น้องเหนื่อยมากเราจึงกลับบ้าน แต่.......คุณหมอโทรมาตอน ห้าทุ่ม ใจคอไม่ดีสุดๆครับ คุณหมอบอกระหว่างจะนำเข้าห้องรมยา แก้ปัญหาปอดชื้นที่แทรกซ้อนเข้ามา น้องชักอีกครั้งหลังชัก น้องตาบอดมองไม่เห็น คุณหมอบอกต้องรอดูว่า เป็นแค่อาการชั่วคราว หรือ ถาวร ผมนี้ทรุดเลยครับ แต่คุณหมอบอกว่าถ้ามีอะไรเพิ่มเติมจะโทรมาแจ้งอีกครั้ง
วันที่ 13/2/2558
7.00 น.
เป็นเช้าที่มีความหวังอีกครั้ง พี่สาวผมโทรไป อาการน้องไม่มีชักตั้งแต่ เที่ยงคืน กินหารได้ปกติ ........"สายตากลับมา มองเห็นอีกครั้ง แต่ระยะการมองสั่นลง" ไม่เป็นไร ถ้าน้องสู้ เราก็ สู้ต่อ
10.20 น.
โทรไปอีกครั้ง 7 โมงกว่าชักอีกครั้ง กินได้ปกติ เริ่มเห่า หอน เรียกพยาบาลมาเล่นด้วย ไม่มีน้ำมูกแล้ว อาการปอดดีขึ้น
*ตอนนี้คือ ถ้าน้องมีอาการตื่นเต้นตกใจจะชัก
*หมอพยายามเพิ่ม ระดับยากันชักให้ ให้น้องหยุดชัก
*เหลือแค่คอนโทรล อาการชักให้ได้
คือผมแค่อยากเล่าให้ใครฟังบ้างครับ ไม่ได้มีจุดประสงค์อะไรเลย เพราะตอนนี้เครียดมากไม่รู้จะทำยังไง แต่ถ้าน้องยังสู้ผมก็สู้ แต่ถ้าน้องทรมานไม่ไหว ก็จะให้น้องเค้าไปแบบสงบ ครับ
อยากเล่าให้ฟังครับเรื่องน้องหมาของผม
ด้วยความที่ผมก็เคยเลี้ยงสุนัขมาอยู่เลย (ตัวเก่าก็ยังอยู่ครับเป็นหมา ผสมอายุ 15 ขวบแล้ว) ผมเลยจับ beagle เลี้ยงเดียว เพื่อสังเกตุอาการ
ทุกอย่างปกติ กินเก่ง ซน ดื้อ ตามสายพันธุ์ของมันเลยครับ หมดช่วงสังเกตุอาการครบ 1 อาทิตย์เลยพาน้อง ไปหาหมอ ฉีดวัคซีนตามปกติ
ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
วันที่ 9/2/2558
น้องมี ผื่นแดงบริเวณท้อง(ก่อนหน้านั้นเป็นตุ่มๆ คล้ายๆยุงกัด) ผมกลับจากทำงานจึงพาไปหาหมอ ที่โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ แจ้งวัฒนะ คุณหมอใจดีตรวจละเอียดมาก แต่คุณหมอให้ข้อสังเกตุว่า ทำไมน้องตุ่ม ใต้ท้อง อีก คลีนิคถึงฉีดยาให้ แต่โดยรวมสุภาพดี ร่าเริง ซนเหมื่อนเดิม คุณหมอ เลยให้ยาแก้แพ้ มากินพร้อมกับ ให้ยาฆ่าเชื้อมาเช็ดทำความสะอาด ผื่นแดงบริเวณท้อง กลับถึงบ้าน น้องก็ซนเหมื่อนเดิมครับ กินๆๆ เล่นๆๆ
วันที่ 10/2/2558
วันนั้นผมกำลังกลับบ้าน พี่สาวผมโทรมาบอกน้องไม่สบาย พอไปถึงบ้านพี่สาวผมอุ้มน้องมารอหน้าบ้าน น้องมีอาการชัก ผมจึงรีบขับรถพาน้องไป โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ แจ้งวัฒนะ รถก็ติดตัดสินใจ จอดรถฝั่งตรงข้ามให้พี่สาวอุ้มน้องข้ามสะพานลอยวิ่งไปส่งน้อง (จุดกลับรถ นั้นรถติดมากครับ ) คุณหมอรีบตรวจอาการ คาดว่าน้องเป็นหัด แต่ที่ แจ้งวัฒนะ รับไว้ไม่ได้เพราะไม่มีห้องปลอดเชื้อให้น้องอยู่ (หัดสุนัขเป็นโรงติดต่อที่ติดกันง่าย) คุณหมอแนะนำให้ไป ร.พ.สัตว์เกษตร แต่ต้องรอถึงเช้า ผมจึงถามว่ามีที่ไหนบ้างที่รับน้องไว้ได้ คุรหมอเช็คให้มี โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ รังสิต และมีคุณหมอเฉพาะทางเข้าเวรพอดี ผมจึงรีบขับไปรังสิตทันที พอไปถึงคุณหมอรีบตรวจ สรุปน้องได้แอดมิด ที่ โรงพยาบาลสัตว์ทองหล่อ รังสิต พอไม่ชักน้องก็ปกติมาก ผมจึงกลับบ้านเพราะดึกมากแล้ว พรุ้งนี้ต้องทำงาน
วันที่ 11/2/2558
โทรไปฟังอาการน้อง น้องชักเกือบทั้งคืน ต้องฉีดยาระงับชัก เช้ามาให้อาหารเลียไป 2 ที ชักอีกครั้ง แต่พอหายก็กินปกติ แล้วก็ชักอีกครั้งตอน เที่ยงๆ พอช่วงบ่ายๆเย็นๆ น้องปกติมาก ซนเล่น กินอาหารได้ดีมาก ถ่ายปกติ ไปเยี่ยมตอนเย็นๆ น้องชักต่อหน้าต่อตา คุรหมอบอกอาจเกิดจากการดีใจของน้อง
แต่ครั้งนี้พยาบาล เข้าไปจับตัวน้องน้องก็หายเอง อาการเริมดีขึ้น เราก็เอาตุ๊กตาเค้าไปให้ น้องจะได้ไม่เหงาเพราะได้มีของเล่น กับกลิ่นของที่เค้าคุ้นเคย
วันที่ 12/2/2558
โทรไปอีกครั้ง (จริงวันนึงโทรไปบ่อยมากครับ) วันนี้ดีขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมาไม่มีชัก แต่...11 โมง ชักค่อนข้างรุนแรง แต่ดีที่ไม่นานจนอันตราย แล้วน้องก็หายชักก็กลับกินปกติ เล่นในกรง บ่าย 2 มีอาการเกร็งๆ แต่ยังไม่ถึงชัก วันนี้ไปเยี่ยมน้อง น้องชักอีกแล้วดีใจเกินขนาดต้องฉีดยา น้องดูอ่อนแรงมาก แต่คุณหมอบอกอาจเป็นเพราะ ฤทธิ์ของยาที่ให้เพิ่มเข้าไป ทำให้ซึม แต่ช่วงเย็นคุณหมอของเค้าวิ่งเล่นในห้องได้ แต่เริ่มมีถ่ายเหลว น้องเหนื่อยมากเราจึงกลับบ้าน แต่.......คุณหมอโทรมาตอน ห้าทุ่ม ใจคอไม่ดีสุดๆครับ คุณหมอบอกระหว่างจะนำเข้าห้องรมยา แก้ปัญหาปอดชื้นที่แทรกซ้อนเข้ามา น้องชักอีกครั้งหลังชัก น้องตาบอดมองไม่เห็น คุณหมอบอกต้องรอดูว่า เป็นแค่อาการชั่วคราว หรือ ถาวร ผมนี้ทรุดเลยครับ แต่คุณหมอบอกว่าถ้ามีอะไรเพิ่มเติมจะโทรมาแจ้งอีกครั้ง
วันที่ 13/2/2558
7.00 น.
เป็นเช้าที่มีความหวังอีกครั้ง พี่สาวผมโทรไป อาการน้องไม่มีชักตั้งแต่ เที่ยงคืน กินหารได้ปกติ ........"สายตากลับมา มองเห็นอีกครั้ง แต่ระยะการมองสั่นลง" ไม่เป็นไร ถ้าน้องสู้ เราก็ สู้ต่อ
10.20 น.
โทรไปอีกครั้ง 7 โมงกว่าชักอีกครั้ง กินได้ปกติ เริ่มเห่า หอน เรียกพยาบาลมาเล่นด้วย ไม่มีน้ำมูกแล้ว อาการปอดดีขึ้น
*ตอนนี้คือ ถ้าน้องมีอาการตื่นเต้นตกใจจะชัก
*หมอพยายามเพิ่ม ระดับยากันชักให้ ให้น้องหยุดชัก
*เหลือแค่คอนโทรล อาการชักให้ได้
คือผมแค่อยากเล่าให้ใครฟังบ้างครับ ไม่ได้มีจุดประสงค์อะไรเลย เพราะตอนนี้เครียดมากไม่รู้จะทำยังไง แต่ถ้าน้องยังสู้ผมก็สู้ แต่ถ้าน้องทรมานไม่ไหว ก็จะให้น้องเค้าไปแบบสงบ ครับ