เรื่องของเรื่องคือ ต้องออกตัวก่อนว่าเราไม่ได้มีอคติกับคนเลี้ยงสุนัขหรือน้องแมว กระต่าย นก หนูหรือสัตว์เลี้ยงอื่นใดนะคะ
เพราะเราเองก็เคยเป็นคนนึงที่เลี้ยงเหมือนกัน แต่เสียดายตอนนี้มันตายไปซะแล้ว
ประกอบกับที่พักที่ทำงานใหม่ไม่อนุญาติให้เลี้ยงด้วยเลยเลิกเลี้ยงไป



เราสงสัยทุกครั้งที่เห็นเจ้าของพาน้องๆหรือลูกๆมาเดินเล่นในห้าง คืออาจจะไม่ได้จูงเดินให้เด่นชัดนัก แต่ก็มีแอบใส่กระเป๋าบ้าง แอบอุ้มมาบ้าง
ล่าสุดเห็นจะจะเลย คือใส่รถเข็นของห้างสรรพสินค้าน่ะ ให้น้องหมานั่งในนั้นแล้วตัวเองเข็นไปเรื่อยทั้งๆที่ไม่ได้เลือกซื้อของ



มันอึดอัดในใจน่ะ ว่าทำไมถึงไม่ทำตามกฎ ??
ทั้งๆที่ห้างเค้าก็มีสัญลักษณ์ติดห้ามที่ประตูทางเข้าแล้วนะคะ ที่เป็นรูปสัตว์อยู่ในวงกลมสีแดงแล้วมีเส้นสีแดงคาด นึกออกนะ ที่มันแปลว่า ห้าม อะค่ะ


คือรักน่ะรักได้ เลี้ยงน่ะเลี้ยงได้ แต่ให้มันถูกที่ถูกทางหน่อยจะดีกว่าไหมคะ


ล่าสุดคุยกับเพื่อนเรื่องนี้ แต่นางไม่แยกแยะประเด็น หาว่าเราไม่เข้าใจคนรักหมา
อ้าวเหย.. ก็นี่มันเคสที่เค้าพาหมาไปในที่ห้ามเข้านะ มันเกี่ยวกับการที่เรารักหรือไม่รักหรือไม่เข้าใจหัวอกคนรักหมาตรงไหนฟะ
หรือตัวต้องติดกันตลอดเวลา มาเดินห้างมาดูหนังต้องพากันมาด้วย อยู่บ้านตัวเดียวเดี๋ยวมันจะเฉาหรอ...มันก็ไม่ใช่ป่ะวะ
ประเด็นคือ อะไร ทำไมไม่เข้าใจ

คือเถียงกันยกใหญ่เป็นเรื่องเป็นราวมาก จนเราสงสัยว่านางอาจจะเป็นหนึ่งในคนที่จูงหมาเข้าไปในที่ที่เค้าห้าม เวลาพูดเรื่องนี้ถึงได้ร้อนตัวนัก
เรื่องหมาๆ เลยเสียหมากันไป แต่มันก็ยังคาใจเราอยู่ดี



สุดท้ายเลยอยากรู้ว่า ไอ้สัญลักษณ์ที่เห็นติดประตูห้างน่ะ มันห้ามนำสัตว์เลี้ยงเข้ามาจริงๆใช่ไหมคะ หรือเราเข้าใจผิดมาตลอด

แล้วถ้ามันเป็นสัญลักษณ์ห้ามนำสัตว์เข้ามาห้างจริงๆ ทำไมยังฝ่าฝืนกันอีกคะ
ลูกใคร ใครก็รัก แต่รักให้มันถูกที่ถูกทาง ไม่ดีกว่าหรา


จะพาไปวิ่งสวนสาธารณะที่เปิดโล่งนี่ไม่มีใครว่าเลย แต่ถ้าถ่ายหรือทิ้งร่องรอยไว้ก็ช่วยกันเก็บนิดนึงป่ะ
เกรงใจคนที่เค้าไม่ได้เลี้ยงบ้าง บางคนยิ่งน่าสงสารเลย แพ้ขนหมาขนแมวเนี่ย ลำบากนะคะ