เคยสงสัยมาตลอดทำไมคนที่เค้าเลิกกันแล้วบางคู่ ถึงกลับมาคุยแบบเพื่อนกันไม่ได้
จนได้มาเจอกับตัวเอง..
เราเลิกกับแฟนเก่ามาประมาณปีกว่าแล้ว เค้าเป็นแฟนคนแรกของเรา และยังเป็นคนเดียว (ทุกวันนี้ยังไม่มีแฟนใหม่)
สาเหตุที่เลิกกันมันเล็กมากถ้าเทียบกับคู่อื่นๆ แต่เพราะมันเป็นปัญหาสะสมจึงทำให้มันเคลียไม่ได้ คู่เราไม่ชอบเคลียกันเลยเวลาทะเลาะ เพราะแฟนเก่าเราเค้าเป็นคนอารมณ์ร้อน ทะเลาะกันที ก็หนีหาย อารมณ์ดีค่อยกลับมาคุย เป็นแบบนี้ตลอด
เค้าเป็นคนติดเพื่อน ติดเกม ปกติแรกๆที่คบกันเราจะเจอกันทุกวัน กินข้าวด้วยกันตลอด จนระยะหลังเค้าก็เริ่มไม่สนใจ (อารมณ์ตอนนั้นคือเริ่มน้อยใจแล้ว)
พอเค้าเริ่มเปลี่ยน ด้วยอารมณ์ผญ.เราก็เริ่มงอน ประชด อะไรที่เค้าไม่ชอบเราทำหมด ยกเว้นเรื่องเดียวคือนอกใจมีคนอื่น เพราะเราเคยตกลงกันไว้ว่าห้ามนอกใจกัน แต่เค้าก็เริ่มระแวงเราเพราะเราสนใจเค้าน้อยลงเหมือนกัน(เอาคืน) เค้าคิดว่าเราคุยกับคนอื่น ทั้งๆที่เราไม่มี เราเริ่มเที่ยวมากขึ้นทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่ชอบ ร้านไหนที่เค้าไป เราก็จะตามไปกับเพื่อนด้วย จนเค้าไม่พอใจ เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นจนเลิกกัน
วันที่เค้าบอกเลิก เราไม่รั้งเค้าไว้เลย พูดไปแค่ตามใจเธอเลย ทั้งๆที่เจ็บแทบตายมันมึนๆงงๆไปหมดไม่คิดว่าจะมีวันที่เค้าจะทิ้งเรา
สุดท้ายนั้นคือวันที่เราเลิกกันจริงๆ...
เลิกกันได้ไม่เท่าไหร่เค้าก็โทรมาหา เรากลับมาคุยกันอีกครั้ง เค้าบอกเราว่าไม่ได้อยากเลิกแต่คือตอนนั้นอยากอยู่คนเดียวคิดทบทวนก่อน
คุยกันได้ไม่เท่าไหร่เราต่างคนก็ต่างเริ่มหึงหวงเมื่อใครสักคนเริ่มคุยกับคนอื่น จนทะเลาะกันแล้วเลิกคุยกันไป
ผ่านมาไม่กี่เดือนเราก็กลับมาคุยกันอีก เค้าก็บอกเค้าเริ่มใหม่กับคนอื่นไม่ได้เพราะเค้าไม่ลืมเรา เค้ายังบอกว่ารักเราอยู่ เราก็เชื่อ
จนเราจับได้ว่าเค้ามีคนคุยด้วยแล้ว เราก็ทะเลาะกันอีกคราวนี้ตัดขาดกันจริง เราทะเลาะกันแรงมากเค้าบล็อคเราทุกทาง เราเองก็ไม่คิดจะง้อ
ตอนนี้เราไม่ได้คุยกับเค้าหลายเดือนแล้ว ทั้งๆที่เราเองก็มีคนคุย แต่สุดท้ายเราก็คิดถึงแฟนเก่าทุกครั้ง เราลืมเค้าไม่ได้เลย
เราเรียนมหาลัยเดียวกัน ทุกที่ที่เราเคยไปด้วยกัน ร้านอาหารที่เคยไปกิน ที่ที่ชอบไปนั่งเล่น ทุกอย่างมันวนเวียนให้เราสะดุดใจตลอด
เราเจอกันแทบจะตลอด จนคิดเสมอว่าทำไมมหาลัยมันแคบแบบนี้ เดินสวนกันเหมือนคนแปลกหน้าทั้งๆที่เคยรักกันมาก ไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีคำทักทาย
มันอึดอัดไปหมด เราเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็งแต่มันไม่ใช่เลย บางครั้งที่เราเหนื่อยๆท้อๆเราจะคิดถึงเค้าตลอด จับโทรศัพท์อยากโทรหาก็ทำไม่ได้
ไม่รู้โทรไปแล้วจะพูดอะไร เค้าจะรับสายรึเปล่า เลิกกันนานแล้วก็จริงแต่ความรู้สึกเหมือนเค้าวนอยู่รอบๆตัวเราตลอด
เราอยากคุยกับเค้า อยากเป็นเพื่อนด้วย ไม่หวังแล้วว่าเราจะกลับมาคบกันอีกเพราะมันไม่มีทาง ทุกวันนี้เค้ารักคนอื่นไปแล้ว
มีแค่เราที่ยังรู้สึก ...
แต่บางครั้งเราก็คิดนะ เค้าจะคิดถึงเรามั้ย ? ห่วงเราบ้างรึเปล่า? มีคำถามมากมายเต็มไปหมด มีคำพูดจะพูดมากมายที่เก็บไว้
เรานับถือคนที่เป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้นะ ทำได้ยังไง ทั้งๆที่ความรู้สึกและความเป็นจริงมันยากมากที่จะเป็นจากคนรักมาเป็นเพื่อน
ทำไมเลิกกันแล้วถึงเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าไม่ได้ ?
จนได้มาเจอกับตัวเอง..
เราเลิกกับแฟนเก่ามาประมาณปีกว่าแล้ว เค้าเป็นแฟนคนแรกของเรา และยังเป็นคนเดียว (ทุกวันนี้ยังไม่มีแฟนใหม่)
สาเหตุที่เลิกกันมันเล็กมากถ้าเทียบกับคู่อื่นๆ แต่เพราะมันเป็นปัญหาสะสมจึงทำให้มันเคลียไม่ได้ คู่เราไม่ชอบเคลียกันเลยเวลาทะเลาะ เพราะแฟนเก่าเราเค้าเป็นคนอารมณ์ร้อน ทะเลาะกันที ก็หนีหาย อารมณ์ดีค่อยกลับมาคุย เป็นแบบนี้ตลอด
เค้าเป็นคนติดเพื่อน ติดเกม ปกติแรกๆที่คบกันเราจะเจอกันทุกวัน กินข้าวด้วยกันตลอด จนระยะหลังเค้าก็เริ่มไม่สนใจ (อารมณ์ตอนนั้นคือเริ่มน้อยใจแล้ว)
พอเค้าเริ่มเปลี่ยน ด้วยอารมณ์ผญ.เราก็เริ่มงอน ประชด อะไรที่เค้าไม่ชอบเราทำหมด ยกเว้นเรื่องเดียวคือนอกใจมีคนอื่น เพราะเราเคยตกลงกันไว้ว่าห้ามนอกใจกัน แต่เค้าก็เริ่มระแวงเราเพราะเราสนใจเค้าน้อยลงเหมือนกัน(เอาคืน) เค้าคิดว่าเราคุยกับคนอื่น ทั้งๆที่เราไม่มี เราเริ่มเที่ยวมากขึ้นทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่ชอบ ร้านไหนที่เค้าไป เราก็จะตามไปกับเพื่อนด้วย จนเค้าไม่พอใจ เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นจนเลิกกัน
วันที่เค้าบอกเลิก เราไม่รั้งเค้าไว้เลย พูดไปแค่ตามใจเธอเลย ทั้งๆที่เจ็บแทบตายมันมึนๆงงๆไปหมดไม่คิดว่าจะมีวันที่เค้าจะทิ้งเรา
สุดท้ายนั้นคือวันที่เราเลิกกันจริงๆ...
เลิกกันได้ไม่เท่าไหร่เค้าก็โทรมาหา เรากลับมาคุยกันอีกครั้ง เค้าบอกเราว่าไม่ได้อยากเลิกแต่คือตอนนั้นอยากอยู่คนเดียวคิดทบทวนก่อน
คุยกันได้ไม่เท่าไหร่เราต่างคนก็ต่างเริ่มหึงหวงเมื่อใครสักคนเริ่มคุยกับคนอื่น จนทะเลาะกันแล้วเลิกคุยกันไป
ผ่านมาไม่กี่เดือนเราก็กลับมาคุยกันอีก เค้าก็บอกเค้าเริ่มใหม่กับคนอื่นไม่ได้เพราะเค้าไม่ลืมเรา เค้ายังบอกว่ารักเราอยู่ เราก็เชื่อ
จนเราจับได้ว่าเค้ามีคนคุยด้วยแล้ว เราก็ทะเลาะกันอีกคราวนี้ตัดขาดกันจริง เราทะเลาะกันแรงมากเค้าบล็อคเราทุกทาง เราเองก็ไม่คิดจะง้อ
ตอนนี้เราไม่ได้คุยกับเค้าหลายเดือนแล้ว ทั้งๆที่เราเองก็มีคนคุย แต่สุดท้ายเราก็คิดถึงแฟนเก่าทุกครั้ง เราลืมเค้าไม่ได้เลย
เราเรียนมหาลัยเดียวกัน ทุกที่ที่เราเคยไปด้วยกัน ร้านอาหารที่เคยไปกิน ที่ที่ชอบไปนั่งเล่น ทุกอย่างมันวนเวียนให้เราสะดุดใจตลอด
เราเจอกันแทบจะตลอด จนคิดเสมอว่าทำไมมหาลัยมันแคบแบบนี้ เดินสวนกันเหมือนคนแปลกหน้าทั้งๆที่เคยรักกันมาก ไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีคำทักทาย
มันอึดอัดไปหมด เราเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็งแต่มันไม่ใช่เลย บางครั้งที่เราเหนื่อยๆท้อๆเราจะคิดถึงเค้าตลอด จับโทรศัพท์อยากโทรหาก็ทำไม่ได้
ไม่รู้โทรไปแล้วจะพูดอะไร เค้าจะรับสายรึเปล่า เลิกกันนานแล้วก็จริงแต่ความรู้สึกเหมือนเค้าวนอยู่รอบๆตัวเราตลอด
เราอยากคุยกับเค้า อยากเป็นเพื่อนด้วย ไม่หวังแล้วว่าเราจะกลับมาคบกันอีกเพราะมันไม่มีทาง ทุกวันนี้เค้ารักคนอื่นไปแล้ว
มีแค่เราที่ยังรู้สึก ...
แต่บางครั้งเราก็คิดนะ เค้าจะคิดถึงเรามั้ย ? ห่วงเราบ้างรึเปล่า? มีคำถามมากมายเต็มไปหมด มีคำพูดจะพูดมากมายที่เก็บไว้
เรานับถือคนที่เป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้นะ ทำได้ยังไง ทั้งๆที่ความรู้สึกและความเป็นจริงมันยากมากที่จะเป็นจากคนรักมาเป็นเพื่อน