คือว่า ฉันแอบชอบครูที่โรงเรียนมาได้สักพักแล้วล่ะเป็นผู้หญิงด้วย ครูเขาสอนวิชาคณิต เขาสอนฉันได้เข้าใจมากๆ และทำให้ฉันอยากเรียนวิชาคณิตอีกด้วย แรกๆที่ครูเขามาทำลองงานนะ ฉันก็ไม่ได้คิดจะชอบหรอก หน้าตาครูเขาก็โอเคอยู่ พอครูเขามาเป็นครูที่โรงเรียนฉันจริงๆ ฉันก็เริ่มชอบครูมากขึ้น ไม่รู้ด้วยว่าชอบตั้งแต่ตอนไหน ครูเขาเฟรนลี่มากๆเลย มีแต่นักเรียนมาคุยมาเล่นด้วย 55555555 ฉันก็เข้าหาครูยากหน่อยเพราะเขิล และเกรงใจนักเรียนในห้องของครูเขา ฉันจะเจอครูก็แค่ในคาบ กับ เวลาเดินผ่านกันเท่านั้นเอง ฉันจะเล่าบทสนทนาเวลาฉันคุยกับครูให้ฟัง
ฉัน : ทำไมครูมานั่งคนเดียวล่ะคะ? (กินไอติมกล้วยอยู่)
ครู : อ้อ เด็กห้องครูไปทำงานอ่ะ ครูขี้เกียจตามไป
ฉัน : อ้อค่ะ //เสียงกริ่งเข้าแถวตอนกลางวันดัง
ครู : เขาเข้าแถวกันแล้วไปเร็ว
ฉัน : ครูรอหนูด้วยสิ อย่าทิ้งหนูนะ
ครู : เอากอกปากไปเลย
ฉัน : มันก็ติดคออ่ะดิ มีกล้วยนะ
ครู : อ้าวหรอ ไม่เห็น 555555
ฉัน : //รีบกินๆๆ
ครู : ไปเร็วเมเขาเข้าแถวกันหมดแล้ว
ฉัน :0-0 (สตั้นไป3วิค่ะ ครูเขารู้ชื่อเราได้ไง เขิล ><)
ครู : กำลังเดินไป
ฉัน : ครูไปทิ้งขยะเป็นเพื่อนหน่อย // จับมือและพาเดินมาที่ขยะเลย
แล้วก็เดินไปที่แถวด้วยกัน ><
อีกวันนะๆ
ฉันเดินผ่านหน้าห้องที่ครูเขาสอน และกไลังสอนกันอยู่
ฉัน : สอบหรอ?
ครู : ใช่
ฉัน : ข้อแบบนี้เลยป่าวค่ะ?
ครู : เดี๋ยวจะเปลี่ยนข้อสอบ 55555
ฉัน : ไม่เอา เอาแบบนี้แหละครู
ครู : 555555 ไปได้แล้วๆ // ตีหัวฉันไปที
5555555 เขิลลลลล ><
  

ฉันนะพอเริ่มให้ความสำคัญใคร ฉันรู้สึกว่า ฉันยิ่งเขิล และคุยกับครูแบบเกร็งๆไม่สบายใจเหมือนเดิม อาจเป็นเพราะฉันเขิลครูเขา ไม่รู้ดิ ครูเขาไม่คิดอะไรกับฉันหรอกฉันรู้ดี ฉันแบบไม่รู้ว่าคิดไปเองรึป่าวว่า ครูรู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับครูและทำตัวห่างอันนี้ก็ไม่แน่ใจนะ ฉันอาจจะคิดไปเองว่าครูเริ่มห่าง และอาจจะคิดไปเองว่าครูรู้ว่าฉันชอบครู 55555555 ฉันมันบ้าแน่ๆ ที่รู้ว่าตัวเองชอบใครแล้วไม่เหมือนเดิม ถ้าฉันเป็นอย่างคนทั่วๆไปก็ดีสิ ที่รู้ว่าตัวเองชอบใคร ก็ทำให้ดีที่สุด แต่กับครูถ้าฉันทำได้ก็คงแค่ ยกหนังสือให้ประจำ ไปถามงานการบ้าน  มั้งงงงง ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นไร แต่ฉันไม่อยากให้ครูรู้ว่าฉันคิดยังไงกับครู กลัวครูเปลี่ยนไป แบบ รังเกียตฉันอ่ะ