ยืนเบื้องพักตร์องค์พ่อพระนารายณ์        ลูกนั้นมีจุดหมายจึงมานี่
หอบกายใจชอกช้ำซ้ำทวี                            มาเมืองลพบุรีครานี้นา
นั่งประนมสองมือแล้วสื่อจิต                         ถึงองค์พ่อบพิตรนิมิตหา
ด้วยคิดแค้นแสนชังคนชั่วช้า                        เคยกล่าวถ่อยวาจาว่าความไป
ให้เขาได้ทุกข์ยากแค้นแสนสาหัส             ให้วิบัติเกิดแก่มันจนฉบหาย
ไม่ว่าหยิบจับงานการสิ่งใด                           ก็ขอให้วอดวายไม่ได้ดี
ให้น้ำตาของมันพลันไหลหลั่ง               ให้เหมือนดังเช่นกันกับลูกนี้
ให้ความเจ็บปวดแค้นแสนทวี                        คืนสนองความเลวนี้ที่มันทำ
มาบัดนี้ล่วงปีที่พ้นผ่านทรมาน               วนเวียนเกิดเหมือนภาพซ้ำ
ตามติดใจให้คิดเหมือนเป็นกรรม               จิตอธรรมเข้าครอบครองจิตใจ
การอภัยคือสิ่งยิ่งใหญ่นัก                             จะคนรักคนชังแต่ครั้งไหน
แม้นโกรธเกลียดเคียดแค้นมันสักปานใด  ลูกจะยกโทษให้ไม่ถือความ
ให้สิ้นสุดเวรกรรมไปในครั้งนี้                        ขอถอนถ่อยวจีที่เคยขาน
ขอเดชะบารมีพ่อบริบาล                         ลูกสักการองค์พ่อขอลาเอย