เอาแบบเบสิคเลยก็คือ หาเวลาไปฝึกถ่ายรูปบ่อยๆครับ กล้องสมัยนี้กดถ่ายไปเถอะครับ ไม่ต้องกลัวเสียตัง ไปกดถ่ายรูปเยอะๆ พยายามอย่าลบรูป แล้วก็หาเวลาอีกรอบมานั่งดูวันมุมไหนมันเข้าตาเรา บางทีบางรูปมุมมองได้แต่แสงไม่ดีบ้าง ภาพสั่นบ้าง ก็ลองปรับไปเรื่อยๆ

พอได้ลงสนามบ่อยๆ เราจะรู้ได้เองว่าต้องมุมไหนจึงจะออกมาสวยและมุมไหนออกมาแล้วไม่สวย แล้วร่างกายมันจะนำไปเองครับ (แม่นบ้างไม่แม่นบ้าง 55+)

ความจริงแล้ว.. ควรจะคิดก่อนถ่าย แต่สำหรับผมที่เป็นสาย Activity และท่องเที่ยวเก็บความทรงจำ การได้มาของรูปภาพสำคัญกว่า เพราะงั้นผมขอพึ่งสัญชาตญาณผมละกันครับ 55+

ผมเองก็ฝึกแบบนี้ ไปแต่ละที 500+ ทั้งนั้น ยิ่งตอนแรกๆเนี่ย ถ่าย 500 เข้าตาไม่ถึง 10 ด้วยซ้ำ ก็ถ่ายแบบนี้อยู่ครึ่งปีจนเพื่อนเริ่มทักว่าถ่ายสวยขึ้น (นับชัตเตอร์ก็ราวๆ 25000 สำหรับครึ่งปีถือว่าเยอะไหมหว่า?)

ปล. เป็นความเห็นส่วนตัวจากประสบการณ์ของคนธรรมดาคนหนึ่งที่ถ่ายรูปเป็นงานอดิเรกซึ่งไม่ได้สวยอะไร แต่ค่อนข้างมั่นใจว่าฝีมือพัฒนาขึ้น ไม่ได้อิงจากตำราหรือบทเรียนใดๆทั้งสิ้นนะครับ 55+