สวัสดีครับ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน
ผมเรียนยุ ปี3 มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง มีความสนใจในศิลปะการแสดงต่างๆ หาหนทางไปเรื่อยๆ จนได้ไปร่วมเป็นนักแสดงละครเวทีเรื่องหนึ่ง ตอนไปก็เจอผู้คนมากมาย โอ๊ยยย จำใครไม่ได้หรอก แต่มีพี่ผู้ชายคนนึงที่ผมจำได้ เค้าค่อนข้างที่จะเป็นคนอึนๆ มึนๆ ยังไงแปลกๆไม่ค่อยสบตาใคร มั้ง? ผมก็ไม่ได้สังเกตุเค้าขนาดนั้น และที่สำคัญเค้าสูง แต่ก็ยอมรับว่า " ไม่ได้คิดอะไรกับเค้าเลยแม้แต่นิดเดียว" ในตอนนั้น

จนอยู่มาวันนึงผมกับเค้าได้มีโอกาสคุยไลน์กัน ปรึกษากันเรื่องเพลงที่ร้องในฉากนั่นแหละ ในไลน์เค้าเป็นคนพูดจา "น่ารัก" จนบางทีก็เผลอหลงไปบ้างนิดหน่อย 55555 เราก็คุยกันแค่นั้น แต่ในใจผมก็เหมือนแอบคิดอะไรเล็กๆ
และเราก็ห่างกันยาวววว เพราะหยุดปีใหม่ไม่มีซ้อมตั้ง2อาทิตย์ นี่บอกตรงๆเลยว่า ลืมพี่เค้าไปเลย 55555555 จนวันปีใหม่ อยู่พี่เค้าก็ทักมาแฮปปี้นิวเยียร์ หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาตลอด และดูเหมือนความสัมพันธ์ ของเราจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ บางทีเค้าเรียกผมว่า "ที่รัก" บ้าง เรียกแทนตัวเองว่า"เค้า" บ้าง จนผมยอมรับว่าให้ใจเค้าไปเยอะมาก เลยทีเดียว

อยู่มาวันนึงก็มีการแอดเฟสกันส่องนู๊นนี่ยอมรับว่าใจผมเหี่ยวมาก เพราะพี่เค้าค่อนข้างจะ "เสเลป" ทั้งในเฟสและก็ไอจี และพี่เค้าก็มาส่องไอจีผมซึ่งมันไม่มีอะไรเลยฟอโล่น้อยรูปก็กากๆ หลังจากนั้นวันพี่เค้ามาท่าทีที่เปลี่ยนไป จากที่ตอบไลน์กันตลอดเวลาก็เปลี่ยนมาเป็น 3-4 ชม. ตอบที แล้วคำตอบก็สั้นๆ 2 พยางค์บ้าง พยางค์เดียวบ้าง ใครเคยโดนคงเข้าใจว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุยกันทุกวันและค่อนข้างที่จะแฮปปี้ มาวันนึงเจออย่างนี้มันโคตร ทรมานเลย การที่รอคำตอบของเค้าทั้งวันแล้วเค้าตอบมาแค่ว่า "ช่าย" "ไม่รุสิ" "อือ" "จริง" นู๊นนี่ แต่ผมไม่เรียกร้องอะไรก็พยายามอยู่เงียบๆ โง่ๆ หงิ่มๆ

จนหยุดปีใหม่เสร็จเราก็ได้มีโอกาสกลับมาซ้อมร่วมกันยอมรับว่าเจอหน้าพี่เค้าแล้วปั้นหน้าไม่ถูกเลยจริงๆ จะสวัสดีตามปกติก็ไม่กล้าจะสบตาแต่ก็ทักกันตามมารยาท วันนั้นทั้งวันเป็นการซ้อมที่ ดำมืด มัวหม่น อึมครึมมาก เพราะผมกับที่เค้านั่งซ้อมติดกัน แต่พี่เค้าหันหลังให้ผมตลอดตั้งแต่เริ่มซ้อมจนซ้อมเสร็จ มีพี่หลายคนมาถามว่าเป็นอะไรทำไมดูเศร้าๆ โหยยยยยย ไม่เศร้าได้ไง คนที่เคยเรียกกันว่า "ที่รัก" คุยกันบอกฝันดีทุกคืนตื่นมาก็คุยกันตลอด อยู่มาวันนึงเงียบหายไป พอมาเจอก็นั่งหันหลังให้กัน โคตรเศร้าเลยอิบ้า !! แล้วยังไง?? พี่เค้าไม่สนใจยุดี นั่งน้ำตาหยดใส่โน๊ตเพลงหลายหยดมากกำโน๊ตจนจะฉีกขาดเป็นผุยผง ก็ทำได้แค่นั้น

หลังจากซ้อมเสจพอถึงบ้าน พี่เค้าก็ทักมาประมาณว่า "ถ้าไม่อยากคุยก็บอก อย่ามามองหน้ากวนตีน" ผมก็ตอบกลับไปว่า "ผมเหมือนคนไม่อยากคุยกับพี่ขนาดนั้นเลยหรอออ ?? " กูอะอยากคุยกับมากไอเหี้....ย หลังจากบทสนทนานี้เค้าก็ว่าผมยกใหญ่ว่า มองหน้ากวนตีน เห็นแล้วหงุดหงิด หมั่นไส้ เลยหันหลังให้ เออออออ มันก็คงจริงที่มองหน้ากวนตีนเพราะตอนนั้นยังนึกไม่ออกเลยว่าทำหน้ายังไงเวลามองหน้าพี่เค้า
พี่เค้าก็บอกประมาณว่าอย่ากวนตีนอีก เราก็โอเคด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ในฐานะไหนก็ตามที่ต้องรักษาไว้ และก็การทำงานที่เราจะต้องเจอกันไปอีกนานครึ่งปี

หลังจากวันนั้นเราพยายามเข้าหาพี่เค้าบ้าง ให้เค้ารุว่าเรายังเหมือนเดิม หรือก็ออกห่างบ้างเพราะกลัวเค้าจะรำคาร ส่วนไลน์ก็ไม่ค่อยคาดหวังว่าเค้าจะคุยด้วยแต่ถ้าทักมาเราก็จะตอบทันทีทุกครั้ง จนเราหักห้ามใจได้และขออยู่ในสถานะแบบนี้ไปเรื่อยๆ

แต่พี่เค้าเริ่มเข้ามามากขึ้นเริ่มโทรไลน์มาหา คุยกันบางครั้ง ชั่วโมงกว่า ไม่รู้เอาอะไรมาคุยง้องแง้งใส่กันบ้าง บางวันโทรมาตลอดเวลา ถ้ามันเป็นงี้แน่นอนใจเราก็เอาไป "มอบให้เค้า" อีกแล้ว เวลาซ้อมจะนั่งยุด้วยกันตลอด พี่เค้าชอบแหย่เด๋วดึงผมบ้าง จี้เอวบ้าง เอาศอกมาแทงขาบ้าง บางทีเค้าก็ซบไหล่เรา ไม่ก็นอนหนุนตัก มากมายจนใจผมนี่ยกให้เค้าไปซะหมดจนได้ เวลาไปกินข้าวด้วยกันกับเพื่อนๆ ก็จะนั่งรถเค้าไป เค้าเป็นคนน่ารักมากในสายตาผม แต่ก็ยังดูอึนๆมึนๆเหมือนเดิม ชอบเวลานั่งคุยกันบนรถโคตรแฮปปี้เลย มีความสุขมากยุระยะเวลานึง

จนพี่เค้าเริ่มหายไปอีกแล้ว แทบไม่ตอบไลน์เลย แต่สิ่งที่ยังทำอยู่คือโทรมาตอนดึกๆ แต่ก็คุยกันไม่นานเท่าไหร่ ทำให้ผมทำตัวไม่ถูกอีกแล้วก็เลยถอยตัวออกมาอีกเช่นเคยแต่ว่าพยายามทำตัวปกติเวลาซ้อมแต่จะไม่เข้าไปยุ้มย้ามไม่เข้าใกล้ เราก็สังเกตว่าเค้าก็ซบไหล่คนอื่นเหมือนกัน หนุนตักคนอื่นเหมือนกัน แต่ที่ตากต่างคือ เค้าไม่แหย่ใครเหมือนแหย่เรา จะว่าเค้าหายไปก็ไม่เชิงเค้าก็มาคุยกับเราบ้างเวลาซ้อมมาหยอกบ้าง แต่เราก็พยายามไม่ค่อยเล่นด้วยในบางครั้ง เพราะกลัวใจตัวเองว่ามันจะคิดอะไรไปมากกว่านี้ เราเริ่มตอบไลน์เค้าสั้นๆ พี่เค้าก็เหมือนกัน ทุกครั้งที่ตอบเค้าสั้นๆอึดอัดมาก และทุกครั้งที่เค้าตอบสั้นๆ ก็เหมือนพี่เค้าเควี้ยงอีโต้ใส่หน้าแม่...ง เจ๊บเจ็บ บบบ

ตอบกันไปตอบกันมาอย่างนี้ซักพักพี่เค้าเริ่มพูดจาแปลกๆ ประมาณว่าขอโทษที่รบกวนเวลา เรานี่แทบบ้าตายมีแต่กูที่จะขอโทษ โอ๊ยยยย ประสาทจะ-ทำไรไม่ถูกก็ตอบไปว่า "สำหรับพี่ไม่มีคำว่ารบกวน" พูดอะไรไปมากมายพยายามถามพี่เค้าว่าเป็นอะไรบอกได้ไม๊ ขอร้องอย่าทำแบบนี้ คิดอะไรอยู่ เค้าก็พูดอีกประมาณว่าผมไม่สนใจเค้า อ่าวววว กู งง - !! แล้วพี่ต้องการอะไรรรรรร ก็เลยตอบไปว่า "คิดว่าผมไม่สนใจพี่? พี่คิดแล้วรึยัง คิดแล้วหรอที่พูดออกมาแบบนี้ " แล้วก็ตัดบทไปว่า "ไม่ว่าจะอะไรเวลาเราเจอกันขอให้ทุกอย่างเหมือนเดิมพอ" หลังจากประโยคนี้เค้าก็โทรไลน์มาทันทีพูดกับคำแรกผมว่า "น้องมีปัญหาอะไรกับพี่รึเปล่าครับ ?" ผมนี่โมโหสุดพลังแห่งจันทรา !!!! เข้าไปคุยในห้องตะคอกจนพ่อแม่ตกใจ "พี่เป็นอะไรของพี่ โทรมาก็โวยวายๆ ผมทำอะไรผิด ปัญหาอะไรใครมีพี่แหละมีปัญหาอะไร !!! " พี่เค้าก็หัวเราะ เราก็ตวาดไปว่า "ตลกมากอ่อออ !! ห๊ะ ผมไม่ตลกกับพี่หรอกนะพี่เป็นอะไรของพี่ อย่ามาทำแบบนี้ไม่ชอบ!!" เค้าก็บอกว่าไม่เปนอะไรรรรรร แล้วก็จูงไปเรื่องอื่นเฉยๆ แต่นั้นบอกเลยหน้าร้อนมากโมโหหหหห คืนนั้นโมโหทั้งคืนแต่ก็พยายามคุยแบบปกติ หลังจากวันนั้นก็ไม่ค่อยตอบไลน์ตามปกติ แต่โทรมาก็ร้องเพลงแปลกๆให้ฟัง เนื้อหาแปลกๆ เกี่ยวกับความรัก ชอบถามว่าคิดถึงเค้าไม๊ ละบางทีที่จะวางก็ไม่ให้วางบอกว่ายังไม่หายคิดถึง อยากฟังเพลงอะไรจะร้องเพลงให้ฟัง แม่..งงงง !! เอาใจกูไปอีกแล้วว

หลังจากนั้นพี่เค้าก็หายไปอีกละ ล่าสุดเค้าเปลี่ยนดิสไลน์เป็นรูปการ์ตูนยิ้ม เปลี่ยนชื่อไลน์ด้วย เราก็คิดว่าอกหักแน่ๆ เราก็เลยเปลี่ยนเป็นดิสดำเพราะจิตใจหม่นหมองมาก 555555 เพราะวันนั้นพี่เค้าหายไปทั้งวันเลยจริงๆ หายไปเลยยยย จนทักมาอีกทีตอนดึกๆว่า "เปลี่ยนดิสเป็นอะไร?" แต่เราไม่ได้ตอบ ซัก 5 นาทีก็โทรไลน์มาโวยวายประมาณว่า เป็นบ้าเป็นบออะไร เปลี่ยนดิสทำไม เป็นอะไร เราตอบกลับไปว่าป่าวเค้าก็บอกว่า อย่ามา เป็นอะไรบอกมา โหยยยยยยย ก็กูคิดถึง !! แต่ไม่กล้าพูดกลัวอะไรหลายๆอย่างที่มันจะกระทบกลับเรื่องงาน แล้วเค้าก็บอกว่าหงุดหงิดแล้วก็วางไป

ล่าสุดไปอีกคือตอนนี้ที่เขียนกระท็นี้ยุพี่เค้าโทรไลน์มาคุยเล่นกันปกติ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น

คำถามมีอยู่ว่า
ผมจะทำตัวยังไงดี ยอมรับว่ายังมีใจให้เค้าอยู่เต็มๆ ดูจากสถานการณ์ที่ผ่านมาแล้ว ผมควรจะถอยออกมาหรือยังไงดี พี่เค้าค่อนข้างที่จะคนเข้าหาเยอะยุแล้ว แต่การที่เค้าโทรหาผมทุกวันมันทำให้ผมเชื่อไปเองว่า ผมก็สำคัญกับพี่เค้านะ

และอีกอย่างนึงผมอยากถามว่า พี่เค้าคิดอะไรของเค้ายุ มีใครรุบ้างงงงงงง ทำไมเค้าถึงมาๆหายๆแบบนี้ (แต่ยังโทรหาทุกวัน)

ผมไม่กล้าถามพี่เค้าเพราะกลัว ความสัมพันธ์มันจะห่างไปจากเดิมแล้วมันจะกระทบเรื่องงานด้วยอะครับบ ซึ่งถ้าผู้ใหญ่รู้มันไม่ดีแน่ๆ
ซีเรียสนะเนี่ยยยยยยย
ตอบหน่อยยยยยย