คือผมรู้จักกับพี่คนนึงนะครับ ผมอยู่ชลบุรี พี่เค้าอยู่ กทม เราก้อคุยไลน์กันทุกวัน โทรหากันบ้าง ผมเคยบอกชอบเค้านะ ผมไม่รู้ว่าพี่เค้ารู้สึกอย่างไร แต่ทุกวันนี้ก้อยังคุยกันอยู่ ผมไม่รู้ว่าที่เค้าคุยกับผมเพราะเค้าเหงผมเป็นน้องคนนึงรึป่าว ตอนนี้อายุผมก้อเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ผมอยากขอเค้าเป็นแฟนนะ แต่ก้อกลัวพี่เค้าปฏิเสธผม เวลาที่ผมได้ยินเสียงเค้ามันก้อมีความสุขมากๆเลยนะครับ แต่วันไหนที่ผมไลน์ไปแล้วเค้าไม่ตอบ ผมก้อคิดเข้าข้างตนเองว่า พี่เค้าอาจจะกำลังยุ่งอยู่ก้อได้ เวลาที่พี่เค้าว่างเค้าก้อจะตอบกลับมา ผมเป็นคนตรงๆนะครับ อยากรู้ว่าพี่เค้ามีแฟนมั้ยผมก้อถามตรงๆ เค้าก้อบอกว่าไม่มีนะ กิจกรรมที่ผมทำทุกวัน โทรหาเค้า (ในเวลาเช้า) รับบ้างไม่รับบ้าง ไลน์คุยกัน (ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง) ทุกวันมันจะเป็นประโยคเดิมๆ แต่ผมไม่เคยรู้สึกเบื่อเลยสักครั้ง ผมเคยคิดนะครับ ว่าถ้าเค้าชอบเราเค้าก้อน่าจะตอบไลน์เรา เหมือนผมถ้าผมเห็นไลน์พี่เค้าเด้งขึ้นมา ผมก้อจะรีบอ่านและรีบชวนคุยทันทีเลย แต่เค้ากลับไม่เป็นอย่างผม พี่เค้าส่งข้อความมา ผมส่งกลับทันที บางครั้งยังไม่เหงเค้าจะอ่านเลย เฮ้อ..........ผมควรทำไงดีคับ จะไปต่อ หรือหยุดดีครับ
ผมควรทำไงดี....ไปต่อหรือหยุด