คือดิฉันรู้จักกับแฟนมาจะ2ปีค่ะ คบแค่6เดือน เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที เรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้ที่เราคบกับหรือคุยกันทุกอย่างโอเคไม่ได้อยู่ในระดับดีมากแต่เราก็ประคองกันไปด้วยดี ดิฉันคุยกะเขามาเกือบปีตั้งแต่เพื่อนแนะนำให้รู้จักค่ะ เขาเป็นคนดีมากนะคะ เป็นคนที่ชอบให้ ตัวเองมีมากมีน้อยเขาก็ให้ ให้เพื่อนให้ฝูง พ่อแม่ และตัวดิฉันเอง ดิฉันคบกับเขามาได้3เดือนค่ะ เขาก็บอกว่าในช่วงเดือนตุลาเขาอาจไม่มีเวลาให้นะ แต่เขาแค่ขอเดือนเดียวเพราะเขาต้องเรียนหนักมากๆค่ะ เขาเป็นคนคิดเยอะคิดดีคิดถี่ถ้วนรอบครอบ คิดอะไรไม่เคยผิดสักอย่าง พูดง่ายๆคิดได้ดีกว่าดิฉันเยอะค่ะ

หลังจากที่เขาบอก ว่าขอเวลา1เดือน เขาไม่ว่างเลยไม่ค่อยได้คุยกันลยค่ะ แต่ดิฉันก็ไม่ว่าไม่อะไรนะ มีวันนึงผู้ชายคนนึงทักมาในเฟซบุ๊ค ดิฉันยอมรับค่ะว่ามีความรู้สึกที่อยากคุยแต่ไม่ได้มากมาย อาจจะเรียกได้ในตอนนั้นเลยว่าแค่คิดก็เลวแล้ว ดิฉันคิดแค่ว่าไม่เป็นไรตัดซะแฟนรู้คงจะไม่ดีแน่ ดิฉันก็บอกผู้ชายคนนั้นว่าเราเลิกคุยกันเหอะฉันมีแฟนแล้วไรงี้ เขาก็พยายามตื๊อแต่ดิฉันไม่สนใจ จนมาวันนึงแฟนฉันรู้เข้า เขาเสียใจมากฉันเห็นน้ำตาของเขาที่ออกมาตรงหน้าดิฉันครั้งแล้วครั้งเล่า และผู้ชายคนนั้นยังตามตื๊อดิฉันตลอดเป็นเวลาเดือนกว่าๆ ดิฉันให้การกระทำให้เห็นว่าดิฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขา ทำเมินเฉยชาสาระพัด เขาขับรถมาถึงหน้าบ้านดิฉัน ดิฉันก็ยังไม่สนใจ แฟนดิฉันรู้ตลอดค่ะว่าผู้ชายคนนั้นตามง้ออยู่ เขาก็กลัวและระแวงว่าดิฉันจะกลับไป เพราะผู้ชายคนนี้ง้อดิฉันนานมาก แต่ดิฉันแค่คิดว่าเฉยชาใส่เดี๋ยวเขาก็ไปเอง แต่ดิฉันลืมนึกถึงใจแฟนตัวเองว่าเขาจะรู้สึกยังไงว่าการที่มีผู้ชายมาตามง้อแฟนตัวเองทุกวัน

ดิฉันกลับตัวสร้างความไว้ใจขึ้นมา ดิฉันเป็นคนติดแฟนตัวเองมากค่ะ ไปไหนมาไหนไปด้วยกันตลอด ไปรับไปส่ง ขนาดแค่หน้าหรือตัวดิฉันก่อนที่เขาจะจับเขาต้องล้างมือทุกครั้งเพราะกลัวดิฉันสกปรก คอยเป็นที่จับเวลาขึ้นรถเมล์ คอยเป็นห่วงอยู่ไหนทำอะไรกับใคร แต่ถึงแม้ในใจลึกๆของเขายังจะเจ็บกับรอยกระดาษที่ขาดอยุ่ ดิฉันร็ดีและกำลังจะสร้างมันขึ้นมา ดิฉันเปลี่ยนไปมาก ผู้ชายแค่เห็นก็ไม่ได้มองแล้ว โทรหาพูดดีไม่วีนไม่เหวี่ยงพูดเพราะมาตลอด ก่อนหน้านี้ดิฉันก็เริ่มมีเซอร์ไพรซ์ให้เขาเรื่อยๆ

ความรักของเรามีกฎอยู่4ข้อนะคะ
-ทะเลาะกันต้องกอดกันและหอมแก้ม
-ซื่อสัตย์
-เอาใจใส่
-รักตัวเอง
-ฟังคำพูดกันและกัน
-ห้ามวางสายใส่

ก่อนนี้เขาบอกกับดิฉันว่า ถ้าวางสายอีกครั้งเขาจะเลิกเพราะมันทำให้ทะเลาะกัน เขาเป็นคนsensitiveในเรื่องความรักมากค่ะ หลังจากที่เขาพูดมาฉันไม่มีทีท่าว่าจะวางเลย ต้องพูดให้จบถึงจะวางได้ ถึงกดวางถ้าได้ยินพูดไม่จบ ดิฉันก็จะรีบโทรกลับทันที

..เมื่อวันอาทิตย์ที่1/02/2558 ดิฉันกลับมาจากเรียนตั้งแต่ 9.00-21.22 น. วาดรูปตั้งแต่เช้าได้พักก็แค่กลางวันค่ะ แต่ดิฉันพักปุ๊ปก็จะรีบโทรหาเขาเลย วันนั้นดิฉันกลับมาด้วยความที่เหนื่อยมาก เขาก็เหมือนโกรธๆดิฉันว่าถึงบ้านไม่โทรบอก แต่ดิฉันมาถึงลงเตียงไม่ถึง10นาที ด้วยความที่เหนื่อยมากจริงๆวันนั้น ดิฉันคุยไม่ไหวเลย พอมาชม.ผ่านไป เขามีโทรศัพท์ 2 เครื่องค่ะ ฝากไว้ที่ดิฉัน 1 เครื่อง เพื่อนเขาที่อยู่คนล่ะทีกลุ่มนึงทักไลน์มาไรงี้นะคะ ดิฉันก็ตอบแทนว่า เออโทรศัพท์เขาอยู่นี่นะ สักพักเพื่อนเขาก็โพสในไลน์ว่า อย่าหวงเพื่อนให้มากไรงี้ ดิฉันก็เข้าใจผิดเลยตอบกลับว่าเราไม่ได้หวงอะไรประมาณนี้พร้อมกับคำพูดกระแทก-ดันเล็กน้อย เขาก็โพสร่ายมายาวแต่ดิฉันไม่ได้อ่านไม่อยากมีปัญหาต่อ แฟนก็โทรมาว่าๆดิฉันว่าเออทำไมทำอย่างงี้ฟังบ้างสิมันไม่ได้ว่าเธอหรอก ดิฉันก็ไม่รู้จักกลุ่มเพื่อนพวกนี้ของเขานะคะ เพราะอยู่คนล่ะที่ด้วย พอเข้ามาในเฟซเพื่อนอีกคนก็โพสว่าดิฉัน ดิฉันโกรธมากค่ะยอมรับ เลยโพสด่าไปในเฟซ หลังจากนั้นดิฉันกับแฟนก็ไม่ได้คุยกันเลยเกือบอาทิตย์ ดิฉันโมโหนานมากคิดอย่างเดียวว่าเป็นใครทำไมมาด่าแต่ตัวเองก็ผิด ลืมคิดไปว่าคนกลางคือแฟนเรา พอดิฉันง้อแฟน เขาบอกว่าเขาขอเลิก ขอเลิกที่ไม่ฟังคำพูดเขาหลายครั้ง เขาหมดความเชื่อแะลความไว้ใจ แต่เขายอมรับว่ายังรู้สึกยังมองหาอยู่ แต่เขาคงกลับมาไม่ไหวเพราะเขาเหนื่อยมากแล้ว เขาบอกว่าเขาหมดใจอยากเข้าหาให้เข้าหาเอง เขาบอกให้ดิฉันคิดให้ได้กว่านี้ แต่ยังไงเขาก็จะมีทางกลับถึงจะรู้สึกอยู่เขากลัวดิฉันทำเขาพังอีกครั้งหนึ่ง เขาให้ได้ความเป็นเพื่อน แต่ดิฉันอยากพิสูจน์ว่าดิฉันทำได้จริงๆค่ะ แฟนดิฉันเป็นคนใจแข็งมาก ถึงมากที่สุดใจอ่อนยากมากค่ะ ดิฉันจะต้องทำยังไงคะ ในขณะที่เขายังรู้สึกอยู่ เขาบอกให้การกระทำมาก่อนคำพูด ดิฉันจะทำยังไงคะ :'(