สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉันนะคะ อยากจะแชร์ประสบการณ์ การเรียน วิชาชีพที่มีเกียรติและวิชาชีพที่สาวๆหลายคนอยากจะเป็น
"นางฟ้าในชุดสีขาว" ........ ช่วงนี้เป็นช่วงที่เป็นการตัดสินใจในชีวิตเพราะ สำคัญต่ออนาคตมากๆ.....
เริ่มเลยนะคะ....ดิฉันเป็นพยาบาลวิชาชีพ ประจำที่ รพ.รัฐแห่งหนึ่ง ปฏิบัติงานตำแหน่ง พยาบาลปฏิบัติการ ห้องคลอด....
เริ่มจากครั้ง หนึ่ง แม่บอกว่าพยาบาล ใส่ชุดสีขาว ช่วยเหลือคนป่วย (คิดในใจแล้วไง ทำไมต้องเรียน ไม่ชอบ) มันมีเกียรตินะลูก...
ส่วนตัวไม่ช่ายคนเรียนเก่งอะไร พอไปวัดไปว่าได้ จะไปสอบแข่งกับเค้าได้ไง!!!!!!!!!! ล้มเลิกความคิดได้เลย เที่ยวๆอยู่ 1 ปี อยู่ๆเพื่อนสาวก็ชวน
ไปเรียนผู้ช่วยพยาบาลหลักสูตร 1 ปี
เออ.....ดีเหมือนกัน จบมามีงานทำ ง่ายๆ แต่มันไม่ช่ายจุดจบคะ มันคือจุดเริ่มต้นของผู้หญิง ตัวเล็กๆคนนึง......หลังจากเรียนจบผู้ช่วยพยาบาล ก็ไปทำงานได้ 1 ปี ..... ไม่ไหวทำไมต้องทำงานตามที่เค้าสั่งด้วย ฉันอยากเป็นคนสั่งมั้ง!!!!!!! เพื่อนเจ้ากรรม คนเดิมบอก เห้ย..ไปสอบเรียนพยาบาล กัน........
เอาไงดีว่ะ....ไปก็ไป ไปเป็นเพื่อนนะ..(ในใจก็หวังมาก ว่าต้องได้) วันที่สอบก็ไปสอบ (ข้อสอบยากมาก มีแต่ภาษาอังกฤษ) พอสอบเสร็จช่วงบ่าย
สัมภาษณ์และประกาศผลเลย ใครมีชื่อให้เดินออกมานอกห้อง(บรรยาศตอนนั้น ยังกะฉันเป็นนางสาวไทย ใจนี่สั่นระรัว มือเย็นไปหมด)
เพื่อนที่มาสอบกันราว 100 กว่าคน ทยอยเดินออกไป.......แล้วฉันละ.......
.......เย้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ชื่อฉัน...แทบกรี๊ด มือเย็นมากทำไรไม่ถูก โทรบอกแม่....แม่สอบติดพยาบาล
(ตอนมาสมัครสอบไม่มีใครรู้เลบ) แม่อึ้งช๊อค.......จุดเริ่มต้นของการเป็น.............นักศึกษาพยาบาล.......ไม่ง่ายเลยทีเดียว...
ปี 1 เรียนวิชาทั่วไป คล้ายเรียน มัธยมปลาย..แต่ยากกว่า ทั้งเรียน ทั้งกิจกรรม มาเพียบ การเรียนต้องอาศัยความขยันและอดทนมากๆ
จบปี 1 ด้วยเกรด เฉลี่ย 3.00 (บอกได้ ครั้งแรกในชีวิตที่มีเกรด ขนาดนี้ ปกติไม่เกิน 2.60 เลย)
ปี 2 วิชามรณะเริ่มมา ทั้งAnatomy(ศึกษาโครงสร้างร่างกาย) สรีรวิทยา และอีกหลายวิชา อาจารย์เชิญมาจากภายนอก โหด ดุ ข้อสอบเปิดตำรา ได้ แต่ไม่มีใน ตำรา ท่องจำ เล่นเอาแบบ ช่วงสอบนี่ต้องอดหลับอดนอนมาก การแข่งขันก็สูง (เข้ามาอย่างกะนางงาม เกรด ไม่ถึง ก็ถูกคัดออกนะคะ) ออกฝึกงานตามชุมชน และ โรงพยาบาลต่างๆ ตามวิชาที่เรียน สนุกมากได้ประสบการณ์ ได้เพื่อนต่างสถาบัน มันเลิศ
แอบบอกว่า.....เครียดสุดไม่ใช่ตอนเรียนคะ แต่ตอน ประกาศผลนี่แหละ กำมือกับเพื่อน ยังกะ ประกาศว่าใครจะได้ มง.....
ปี 3 เรียนหนักสุด วิชาที่ สำคัญก็มา สูตินรีเวช โห้ ตายๆ ทั้งแม่ทั้งลูก ทำคลอดอีก ไปฝึกงานต้อง แย่งเครสกับนักศึกษาแพทย์และเพื่อนต่างสถาบัน ไม่พอ ยังต้องศึกษา วิชาจิตเวช รู้จักความผิดปกติทางอารมณ์ (ฝึกงานที่ รพ.ศรีธัญญา) มันทำให้รู้ว่า จริงๆแล้ว ฉันก็ บ้า
55555
ปี 4 ทุกคนจะบอกว่า สบายสุด เนื่องจากเรามีองค์ มาเยอะแล้ว นำมาใช้ปีสุดท้าย ฝึกรวบยอด ...... โค้งสุดท้ายของ วิชาชีพนางฟ้า คือ...
ต้องสอบให้ผ่าน 8 วิชา ของสภาการพยาบาล มิเช่นนั้นต่อให้จบ มาด้วยเกรดสวยหรู ก็ไม่สามารถทำงานได้.......จะบ้าตาย ..ติวๆๆๆๆๆๆๆ อ่านๆๆๆๆๆๆ
แล้วก็สอบ...........................................................................ข้อสอบวันนั้น มันง่ายไปหมด ทำไมใครๆก็บอกว่า ยากมาก ต้องสอบให้ผ่านในรอบแรก อาจารย์และสถาบัน เขาก็ วัดกันตรงนี้คะ..ที่ไหน นักศึกษา สอบผ่านได้เยอะๆ นี่เป็นหน้าตายเลยนะ......ผ่านมา 1 เดือน ก็ถึงวันประกาศ ผลแล้วสินะ............เปิดระบบ ตั้งแต่ เที่ยงคืน..นั่งเฝ้า จน ตี 4 ....แล้วมันก็ออก ......สอบ 8 วิชา ผ่าน 7 วิชาคะ...ชีวิตเศร้าหมองเลย(ไม่ผ่าน จิตเวช ปลอบใจตัวเอง ช่ายสิ ฉันไม่ได้บ้า นิเลยทำไม่ได้ 555555) รออีก 3 เดือน สอบใหม่ ก็ผ่าน ไปด้วยดี......ได้เวล ทำงานแล้วสิ นะ...........เดียวแวะมาเล่าใหม่นะคะ
ประสบการณ์ การทำงานห้องคลอด.....ที่ที่ เต็มไปด้วยความสุข ความทุกข์ ความคาดหวัง......................................
เรียนพยาบาลไม่ได้ยาก แต่ ทำงานลำบากมากๆ
"นางฟ้าในชุดสีขาว" ........ ช่วงนี้เป็นช่วงที่เป็นการตัดสินใจในชีวิตเพราะ สำคัญต่ออนาคตมากๆ.....
เริ่มเลยนะคะ....ดิฉันเป็นพยาบาลวิชาชีพ ประจำที่ รพ.รัฐแห่งหนึ่ง ปฏิบัติงานตำแหน่ง พยาบาลปฏิบัติการ ห้องคลอด....
เริ่มจากครั้ง หนึ่ง แม่บอกว่าพยาบาล ใส่ชุดสีขาว ช่วยเหลือคนป่วย (คิดในใจแล้วไง ทำไมต้องเรียน ไม่ชอบ) มันมีเกียรตินะลูก...
ส่วนตัวไม่ช่ายคนเรียนเก่งอะไร พอไปวัดไปว่าได้ จะไปสอบแข่งกับเค้าได้ไง!!!!!!!!!! ล้มเลิกความคิดได้เลย เที่ยวๆอยู่ 1 ปี อยู่ๆเพื่อนสาวก็ชวน
ไปเรียนผู้ช่วยพยาบาลหลักสูตร 1 ปี
เออ.....ดีเหมือนกัน จบมามีงานทำ ง่ายๆ แต่มันไม่ช่ายจุดจบคะ มันคือจุดเริ่มต้นของผู้หญิง ตัวเล็กๆคนนึง......หลังจากเรียนจบผู้ช่วยพยาบาล ก็ไปทำงานได้ 1 ปี ..... ไม่ไหวทำไมต้องทำงานตามที่เค้าสั่งด้วย ฉันอยากเป็นคนสั่งมั้ง!!!!!!! เพื่อนเจ้ากรรม คนเดิมบอก เห้ย..ไปสอบเรียนพยาบาล กัน........
เอาไงดีว่ะ....ไปก็ไป ไปเป็นเพื่อนนะ..(ในใจก็หวังมาก ว่าต้องได้) วันที่สอบก็ไปสอบ (ข้อสอบยากมาก มีแต่ภาษาอังกฤษ) พอสอบเสร็จช่วงบ่าย
สัมภาษณ์และประกาศผลเลย ใครมีชื่อให้เดินออกมานอกห้อง(บรรยาศตอนนั้น ยังกะฉันเป็นนางสาวไทย ใจนี่สั่นระรัว มือเย็นไปหมด)
เพื่อนที่มาสอบกันราว 100 กว่าคน ทยอยเดินออกไป.......แล้วฉันละ.......
.......เย้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ชื่อฉัน...แทบกรี๊ด มือเย็นมากทำไรไม่ถูก โทรบอกแม่....แม่สอบติดพยาบาล
(ตอนมาสมัครสอบไม่มีใครรู้เลบ) แม่อึ้งช๊อค.......จุดเริ่มต้นของการเป็น.............นักศึกษาพยาบาล.......ไม่ง่ายเลยทีเดียว...
ปี 1 เรียนวิชาทั่วไป คล้ายเรียน มัธยมปลาย..แต่ยากกว่า ทั้งเรียน ทั้งกิจกรรม มาเพียบ การเรียนต้องอาศัยความขยันและอดทนมากๆ
จบปี 1 ด้วยเกรด เฉลี่ย 3.00 (บอกได้ ครั้งแรกในชีวิตที่มีเกรด ขนาดนี้ ปกติไม่เกิน 2.60 เลย)
ปี 2 วิชามรณะเริ่มมา ทั้งAnatomy(ศึกษาโครงสร้างร่างกาย) สรีรวิทยา และอีกหลายวิชา อาจารย์เชิญมาจากภายนอก โหด ดุ ข้อสอบเปิดตำรา ได้ แต่ไม่มีใน ตำรา ท่องจำ เล่นเอาแบบ ช่วงสอบนี่ต้องอดหลับอดนอนมาก การแข่งขันก็สูง (เข้ามาอย่างกะนางงาม เกรด ไม่ถึง ก็ถูกคัดออกนะคะ) ออกฝึกงานตามชุมชน และ โรงพยาบาลต่างๆ ตามวิชาที่เรียน สนุกมากได้ประสบการณ์ ได้เพื่อนต่างสถาบัน มันเลิศ
ปี 3 เรียนหนักสุด วิชาที่ สำคัญก็มา สูตินรีเวช โห้ ตายๆ ทั้งแม่ทั้งลูก ทำคลอดอีก ไปฝึกงานต้อง แย่งเครสกับนักศึกษาแพทย์และเพื่อนต่างสถาบัน ไม่พอ ยังต้องศึกษา วิชาจิตเวช รู้จักความผิดปกติทางอารมณ์ (ฝึกงานที่ รพ.ศรีธัญญา) มันทำให้รู้ว่า จริงๆแล้ว ฉันก็ บ้า
ปี 4 ทุกคนจะบอกว่า สบายสุด เนื่องจากเรามีองค์ มาเยอะแล้ว นำมาใช้ปีสุดท้าย ฝึกรวบยอด ...... โค้งสุดท้ายของ วิชาชีพนางฟ้า คือ...
ต้องสอบให้ผ่าน 8 วิชา ของสภาการพยาบาล มิเช่นนั้นต่อให้จบ มาด้วยเกรดสวยหรู ก็ไม่สามารถทำงานได้.......จะบ้าตาย ..ติวๆๆๆๆๆๆๆ อ่านๆๆๆๆๆๆ
แล้วก็สอบ...........................................................................ข้อสอบวันนั้น มันง่ายไปหมด ทำไมใครๆก็บอกว่า ยากมาก ต้องสอบให้ผ่านในรอบแรก อาจารย์และสถาบัน เขาก็ วัดกันตรงนี้คะ..ที่ไหน นักศึกษา สอบผ่านได้เยอะๆ นี่เป็นหน้าตายเลยนะ......ผ่านมา 1 เดือน ก็ถึงวันประกาศ ผลแล้วสินะ............เปิดระบบ ตั้งแต่ เที่ยงคืน..นั่งเฝ้า จน ตี 4 ....แล้วมันก็ออก ......สอบ 8 วิชา ผ่าน 7 วิชาคะ...ชีวิตเศร้าหมองเลย(ไม่ผ่าน จิตเวช ปลอบใจตัวเอง ช่ายสิ ฉันไม่ได้บ้า นิเลยทำไม่ได้ 555555) รออีก 3 เดือน สอบใหม่ ก็ผ่าน ไปด้วยดี......ได้เวล ทำงานแล้วสิ นะ...........เดียวแวะมาเล่าใหม่นะคะ
ประสบการณ์ การทำงานห้องคลอด.....ที่ที่ เต็มไปด้วยความสุข ความทุกข์ ความคาดหวัง......................................