คือเรากับแฟนคบกันมา 2 ปี จะ 3 ปีแล้วคะ
ทางด้านฝ่ายชายนั้นตั้งแต่คบมาก็เสมอต้นเสมอปลายดี
ตามใจทุกอย่าง ทุกอย่างต้องมีเหตุผล ยอมทุกอย่างแม้กระทั่งซักชุดชั้นในให้(รู้สึกเสียใจมาก เขาแอบทำให้)
ปกติเขาจะไปไหน ทำอะไรจะรายงานทุกขั้นตอน เรียกว่าเป็นแฟนที่ดี
ส่วนเรา อารมณ์มาก่อน เอาแต่ใจ ขี้น้อยใจ ขี้ระแวง ขี้หึง เรียกได้ว่าอาร์ตตัวแม่

จนกระทั่งปีนี้ เราต้องมาเรียนที่ต่างประเทศ ระยะเวลา 1 ปี
ช่วงที่จะบิน เราบอกเค้าไม่ต้องมาส่งเพราะมันดึกมาก คือเค้าก็ไม่มานะ
อันนี้ก็โอเคเพราะเราบอกไม่ต้องมา แต่ว่สเขาไม่โทรมาถามเลยว่าทำอะไร อยู่ไหน เป็นไงย้าง
จน 5 ทุ่มของวันนั้น เราก็โทรถามว่าทำอะไรอยู่ ทำไมไม่โทรมา เขาก็บอกว่ากินเหล้ากับเพื่อนอยู่
เราก็โกรธนั แต่ก็เก็บไว้ในใจ ไม่อยากทะเลาะ เพราะก่อนเดินทาง 1 วันก็เห็นเขามีน้ำตา กอดลาไรงี้

ทุกอย่างก็ล่วงเลยมาจนอาทิตย์ที่ผ่านมา
คือโทรไปไม่ค่อยรับ พอรับก็บอกไม่ได้ยิน ให้คุยในเฟส เค้าก็ไม่เคยโทรหาเราเลย
บอกค่าโทรแพง (ใช้ซัมซุงฮีโร่) เราก็โอเค ไม่เป็นไร เราโทรหาเิงก็ได้ (สะดวกกว่า)
จนแล้วจนรอดเมื่อ 2 วันก่อนโทรทั้งวัน 16.00 น.-02.00 น. ไม่รับ มารับตอนตี 2
พอถามว่าทำไมไม่รับ เขาบอกว่าลืมโทรสับไปเขียนงานห้องเพื่อน
ก็ทะเลาะกันใหญ่โต แฟนก็ขอโทษ คราวหน้าจะไม่ทำ

แล้ววันนี้แอบเปิดแชทดู ก็เห็นคุยกับเพื่อนไปกินนม(ตอนดึก) ไปห้าง ไปนู้นนี้นั่น
ไม่เคยบอกเราเลย เราก็โมโหมาก โทรถามทำไมไม่ยอกกันเลย
แฟนก็ตอบกลับมาว่า"แค่ไปกินนมก็ต้องบอกหรอ" ผมนี้ช็อคไปเลย ก็อึ้งไป น้ำตาก็ไหล
(เก็บมานาน) ก็โอเค ต่อไปนี้เวลาจะไปไหนทำอะไรก็จะไม่บอกใช่ไหม เขาก็ไม่ตอบ เงียบ(อ้าว)
เราก็เลยถามว่าจะเอายังไง เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ไหว ทรมานมาก เราอยู่ไกล โทรไปเธอไม่รับ
ไปไหนืำอะไรก็ไม่บอก(ก็เป็นห่วงนี่นา) แฟนเราก็บอกว่าไม่อยากเลิก เขาก็ขอโทษสำหรับทุกอย่าง
บอกว่าขอให้เริ่มใหม่ เราก็บอกไม่อยากเริ่มใหม่ เพราะแผลในใจมันก็มี สักวันต้องเอามาทะเลาะอีก
เขาเลยบอกว่า งั้นห่างกันสักพัก 1 เดือนค่อยกลับมาคุยใหม่ เราก็เสียใจ ร้องไห้ฟูมฟาย
คิดว่าห่างแล้วจะกลายเป็นเลิก เราเองไม่อยากเลิก ไม่อยากห่าง แล้วก็ไม่อยากเริ่มใหม่(อยากตบตัวเองมาก)
เราเลยอยากถามเพื่อนๆว่าเราคิดไปเองหรือแฟนเราเปลี่ยนไปจริงๆ