สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของจขกท. ช่วงนี้ใกล้วันวาเลนไทน์แลัว คงเป็นอีกปีที่จขกท.โดดเดี่ยว จึงอยากจะเล่าเรื่องราวความรักที่ได้พบเจอมากับตัว ออกแนวจะไม่สมหวังเลยค่ะ
  ใครมีเรื่องราวความรักคล้ายกันหรือแตกต่างอย่างสิ้นเชิงที่อยากจะเล่าก็เชิญเลยนะคะ

จขกท.อายุ 25 ปีค่ะ สูง 158 หนัก 52 รูปร่างสมส่วนนะ ผิวจัดไปทางขาวเหลือง หน้าตาดีใช้ได้ ถือว่าสวยแบบธรรมดา 555 (อวยตัวเองก่อน)  พื้นฐานครอบครัวก็เหมือนคนทั่วๆไปค่า ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน ขอเรียกตัวเองว่า “SERA (เซ-รา)”  -->เป็นชื่อภาษาเกาหลีที่อาจารย์ตั้งให้ค่ะ

         มาเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ อยากจะมาเล่าเรื่องราวความรักของตัวเองที่เหมือนกามเทพท่านจะเกลียดขี้หน้า หรือจงใจลืมว่ายังมีผู้หญิงคนนี้ ในโลกกก

1.       ความรักเมื่อครั้งอยู่ ชั้นประถมศึกษา (ป.6)
              อ่ะๆๆ อย่าหาว่าเซราแก่แดดนะคะ ตอนนั้นก็ยังไม่รู้จักความรักหรอกค่ะ แต่มีผู้ชายมาจีบ ส่งจดหมายรักมาให้ถึงห้องเรียน ไอ่เราก็ไม่เคยมีอ่ะนะ เลยอ่านไปยิ้มไป โชว์เพื่อนที่นั่งข้างๆกัน จนคนทั้งห้องเริ่มให้ความสนใจอยากจะขออ่านบ้าง สุดท้ายคุณครูเดินมายึดจดหมายไปเลยจ้า ไม่คืนให้ด้วยนะ
              ในช่วงพักกลางวัน ผู้ชายคนนั้นก็จะตามมาจีบ มาพูดคุยด้วย (ขอเรียกชื่อสมมุติ เนส -สูง ขาว ผอม น่ารัก-) ผ่านไป 1 อาทิตย์ อะไรดลใจไม่รู้ลองคบกันดู ป๊อปปี้เลิฟตอนนั้นก็ไม่มีไรหวือหวา ทานข้าวกลางวันเสร็จก็มานั่งคุยกัน เดินเล่นในโรงเรียน เป็นแบบนี้ทุกวัน แต่เซราสังเกตว่าทุกครั้งที่เนสมา จะมีเพื่อนผู้หญิงต่างห้องที่รู้จักกับเนสมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ เป็นอย่างนี้เกือบเดือน และในช่วงพักกลางวันวันหนึ่ง เนสหายไปจ้า ไม่มาตามนัด ตอนนั้นเซราก็ไม่ได้สนใจหรอกว่าหายไปไหน ผ่านไป 3 วัน ก็ยังไม่มาเจอกันในช่วงพักกลางวันอีก เซรากับเพื่อนเลยเดินเล่นทั่วโรงเรียน ดันไปเจอเนสนั่งคุย นั่งจีบกันอยู่กับผู้หญิงต่างห้องคนนั้น ตอนนั้นก็รู้สึกเสียใจแค่...5วินาที ว่าทำไมไม่บอกกันตรงๆ อยู่ๆก็หายไป เฮ้อออ เซราเลยฝากเพื่อนไปบอกเลิกเลย คร้านเจอหน้า

           ปล. เซรามีสเป๊คเล็กน้อยนะคะ ชอบคนสูง และ ขาวค่ะ เรื่องหน้าตาเอาแบบพอเข้าวัดเข้าวาได้จนไปถึงน่ารักมากนะคะ ผู้ชายหล่อไม่อยากยุ่งด้วย เพราะไม่อยากเจ็บ แต่ถ้าณเดชน์มาจีบก็อยากจะลองเจ็บอีกซักครั้งค่ะ  

2.         ความรักเมื่อครั้งอยู่ ชั้นม.ต้น (ม.3)
               ตอนนั้นเซราได้สนิทกับเพื่อนผู้ชายต่างห้องคนหนึ่ง ซึ่งเราได้ทำกิจกรรมจัดงานกีฬาสีของโรงเรียน (ขอเรียกชื่อสมมุติ บอม –สูง ขาม ผอม หน้าตาดูได้เพราะขาว นามสกุลยาวเพราะมีเชื้อจีน-) เนื่องจากเจอหน้ากันบ่อยเลยสนิทกัน ช่วงนั้นพูดคุยกันถูกคอ มีเหตุมีผล เลยนัดกันไปเที่ยวห้าง ไปดูหนัง เซราปลื้มบอมมากเพราะเค้าดูแลดี มีครั้งหนึ่งปกป้องจากพวกคนที่ชอบยื่นของให้แล้วสุดท้ายบอกให้จ่ายเงิน คือบอมแลดูฉลาด ปฏิเสธและยื่นของคืนก่อนที่คนพวกนั้นจะเอ่ยปากให้จ่ายเงิน ซึ่งถ้าเป็นเซราจะเกรงใจและยอมจ่ายไป ก็คบกันแบบเป็นแฟน วันวาเลนไทน์มีการเซอไพร์ให้ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่นุ่มนิ่มน่ากอดมาก(ตอนนี้หมีตัวนี้ก็ยังอยู่ในห้องนอนเซรา อยู่ด้วยกันมา10ปีแล้ว)
               แต่แล้ว....มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น เซราได้ย้ายโรงเรียนเข้าชั้นม.4 โรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในจังหวัด จึงไม่ค่อยได้เจอกัน แต่โทรคุยกันทุกวัน นานวันเข้าเรื่องคุยเริ่มน้อยลง แล้วบอมก็ไม่โทรมาอีก เซราจึงสอบถามเพื่อนที่โรงเรียนเก่าคนหนึ่ง นางเล่าว่า เพื่อนสนิทของเซราไปบอกรักบอม และบอมก็ไปคบเพื่อนสนิทคนนั้น พวกเค้าคุยกันอยู่นานว่าจะบอกเรื่องนี้กับเซรายังไง สุดท้าย....จบลงที่เซราโทรไปหาเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อคนนั้น บอกให้รักและดูแลบอมให้ดี อย่าให้รู้ว่าทิ้งบอม ไม่งั้นเจอดีแน่!! พอวางสายปุ๊บ ร้องไห้เลยจ้า เสียใจหลายวันอยู่ โดนทิ้งเพราะย้ายโรงเรียน เอาเข้าไป มายเลิฟ TT (ปัจจุบันพวกเค้าเลิกกันแล้ว คือคบกันไม่ถึงปีอ่ะนะ)

3.          ความรักเมื่อครั้งอยู่ ม.ปลาย (ม.4)
                   เซราก็เรียนหนังสือตามปกติ ได้มีโอกาสนั่งเรียนโต๊ะใกล้ๆผู้ชายคนหนึ่ง (ขอเรียกชื่อสมมติว่า ที –หน้าตาน่ารัก ขาว รูปร่างท้วมนิดหน่อย พูดครับตลอดเวลา เรียนเก่งมาก-) ตอนแรกเซราก็ไม่ได้คิดอะไรกับทีหรอกค่ะ เห็นว่าเรียนเก่งเลยขอให้ช่วยสอนวิชาเลข ก็ถือว่าเซราเป็นผู้หญิงที่สนิทที่สุดในห้องสำหรับทีเลย จนเพื่อนๆในห้องเริ่มล้อกัน ตอนแรกเซรามั่นใจมากว่าจะไม่เป็นแฟนกับทีหรอก อยากเป็นเพื่อนไปตลอดจนถึงกลับบอกเพื่อนสนิทผู้หญิงไปว่า "ไม่มีทางเป็นแฟนกับทีหรอกเชื่อใจได้" แต่ใจเจ้ากรรมนี้ไม่ได้ดั่งใจเลย นับวันยิ่งสนิท ยิ่งโทรคุยกันแทบทุกวัน ยิ่งส่งข้อความให้กันทุกเช้าและก่อนนอน เพราะตอนนั้นมีช่วงเวลาส่งข้อความฟรีของบริษัทเครือข่ายสัญญาณมือถือชื่อดังบริษัทหนึ่ง นั่นแหละค่ะเป็นแบบนี้หลายเดือน จนวันหนึ่งเซราทนไม่ไหว ลองถามทีว่า "เราจะมีโอกาสขยับความสัมพันธ์ไปเป็นแฟนได้รึป่าว" ทีตอบกลับมาประมาณ"ขอคิดดูก่อนแล้วจะส่งข้อความมาบอก" ช่วงนั้นปิดเทอมไม่ได้เจอกัน ผ่านไปซัก2-3วัน
                  ตอนดึกก็มีข้อความส่งมาจากที “ขอโทษนะครับ เราคงเป็นมากกว่านี้ไม่ได้” เอิบบบ คือ....อะไร?? ยังไง?? ทั้งที่คิดว่าจะสมหวังแล้ว ฉันทำอะไรผิด??? สุดท้ายมารู้ว่าทีเค้ากลายเป็นเกย์ คือมีแฟนเป็นผู้ชายอ่ะค่ะ เงิบเลยเรา ทำใจให้เชื่อไม่ได้ หลอกตัวเองว่าไม่ใช่เกย์หรอกอยู่ตั้งนาน ก็เสียใจนะ เพราะคิดว่าทีคือรักแท้แน่นอน แต่ก็นะ สวรรค์!!! ท่านแกล้งกันรึนี้ ความรู้สึกดีๆที่มีให้ กลับไร้ค่าซะงั้น (ปัจจุบันก็ยังมีความหวังเล็กๆ อยู่ในใจนะว่าทีจะกลับมาเป็นผู้ชาย และที่ยังยึดมั่นกับทีก็เพราะ ตอนจบ ม.6 เพื่อนๆในชั้นไปตั้งแค้มป์กัน เซราไม่ได้ไปเพราะแม่ไม่อนุญาต มันจะมีกิจกรรมให้ตอบตามความจริงอะไรนี้แหละ เพื่อนสนิทมาเล่าให้ฟังว่า มีคนถามที เรื่องเซรา ว่าตอน ม.4 นั้น จะคบเซราเป็นแฟนจริงรึป่าว? ทีตอบ “ใช่ครับ ตอนนั้นคิดจะคบเซราเป็นแฟนจริง แต่ก็ไม่ได้เป็นครับ มันผ่านไปแล้ว” ฮือออ ฉันเศร้าอ่า ถ้านายไม่เปลี่ยนใจไปชอบผู้ชาย เราคงได้คบกัน )