ก่อนอื่นจะขอกล่าวก่อนนะคะ คือเราชื่อ หนึ่ง (นามสมมุติผู้หญิง) แฟนเราชื่อ สอง (นามสมมุติผู้ชาย)
หนึ่งกับสองเราเจอกันผ่านโปรแกรม Be talk ค่ะ ด้วยความที่ หนึ่งได้ทักไปก่อนเพราะในข้อมูลส่วนตัวสองนั้นเขียนว่าเราจบมาจากโรงเรียนเดียวกันซึ่งอยู่ในภาคอีสาน ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมากสำหรับคนที่มาเรียนไกลบ้านอย่างหนึ่ง หนึ่งเรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังในภาคเหนือ ถามไปมาจนได้ความว่าพี่สองมาเรียนต่อโท หนึ่งเรียนป.ตรีปี 4
พี่สองเป็นรุ่นพี่ที่จบจากโรงเรียนเราคุยกันไปมาด้วยความที่เป็นคนบ้านเดียวกันจนสนิทกันขึ้น ครั้งแรกเรานัดเจอกันด้วยการไปดูหนังรอบดึก ฝากเอาไว้ในกายเธอ แต่หนึ่งเอาเพื่อนและแฟนเพื่อนไปด้วย ตอนนั้นหนึ่งไม่ได้คิดอะไรกับพี่สองจริงๆนอกจากพี่น้องคนบ้านเดียวกัน เห็นว่าพี่เค้ามาตัวคนเดียวไม่รู้จักใคร เราเลยอาสาพาไปรู้จักร้านอาหาร พาไปรู้จักที่เที่ยว จนกระทั่งวันหนึ่งวันนั้นฝนตก พี่เขาไปกินเหล้าแล้วให้เราไปด้วยไปเจอกับเพื่อนๆพี่เขาที่เรียนป.โท ฝนตกหนักมากเราเลยไม่ได้กับห้องแล้วนอนยุห้องพี่เค้าจนเราได้เสียกัน
หลังจากวันนั้นความรู้สึกของเราคิดว่าไม่เป็นไรถ้าพี่เขาจะไปก็ไม่ว่าเพราะเราก็ผิดเองที่ง่ายเอง แต่เขาก็ไม่ได้จากไป แต่มีปัญหาคือ แฟนเก่าเขายังโทรมาเหมือนยังไม่เลิกกัน พี่เขาบอกว่าเลิกกันไปแล้วจริงๆ แต่แฟนเก่าไม่ยอมเลิก ถ้าพี่สองให้ความชัดเจนน้องหนึ่งไม่ได้ พี่ไปเองก็ได้ พี่ไม่อยากให้มันค้างคาแบบนี้ หนึ่งบอกไม่เป็นไรคะ หนึ่งจะขอเชื่อใจพี่ เพราะตอนนั้นเราไม่มีใคร หนึ่งและพี่สองเราคุยกันได้เข้าใจกันทุกเรื่องคะ นิสัยเราเหมือนกัน ชอบกิน ชอบเที่ยว แต่ไม่ได้เที่ยวกลางคืนนะคะ แต่พี่สองกินเหล้าเก่งมากคะ เค้าเรียนวิศวะมีเพื่อนฝูงเยอะ จากที่เราไม่กินเหล้าก็ต้องได้ไปนั่งเฝ้าเค้าที่ร้านเหล้าเป็นประจำ ตอนแรกความรู้สึกนี้บอกมาว่าเราจะมาคอยนั่งเฝ้าเค้าทำไม แล้วอีกความรู้สึกคือเค้าอยากให้เราอยู่ข้างๆเวลาที่เมาแล้วกลับหอไม่ได้เราจะได้ดูแลเค้าได้ ตั้งแต่คบกันมาวันแรกจนถึงวันนี้เป็นเวลา 6 เดือนแล้วคะ พี่เค้าก็ยังทำเหมือนเดิม
(ทำไมถึงเรียกได้ว่าผู้ชายคนนี้เจ้าชู้ และทำไมถึงบอกว่าเป็นผู้หญิงโง่ๆที่คอยให้อภัยเดี๋ยวมาต่อนะคะ)
ความจริงของผู้ชายเจ้าชู้ กับผู้หญิงที่ยอมโง่เพียงเพราะต้องการให้อภัย
หนึ่งกับสองเราเจอกันผ่านโปรแกรม Be talk ค่ะ ด้วยความที่ หนึ่งได้ทักไปก่อนเพราะในข้อมูลส่วนตัวสองนั้นเขียนว่าเราจบมาจากโรงเรียนเดียวกันซึ่งอยู่ในภาคอีสาน ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมากสำหรับคนที่มาเรียนไกลบ้านอย่างหนึ่ง หนึ่งเรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังในภาคเหนือ ถามไปมาจนได้ความว่าพี่สองมาเรียนต่อโท หนึ่งเรียนป.ตรีปี 4
พี่สองเป็นรุ่นพี่ที่จบจากโรงเรียนเราคุยกันไปมาด้วยความที่เป็นคนบ้านเดียวกันจนสนิทกันขึ้น ครั้งแรกเรานัดเจอกันด้วยการไปดูหนังรอบดึก ฝากเอาไว้ในกายเธอ แต่หนึ่งเอาเพื่อนและแฟนเพื่อนไปด้วย ตอนนั้นหนึ่งไม่ได้คิดอะไรกับพี่สองจริงๆนอกจากพี่น้องคนบ้านเดียวกัน เห็นว่าพี่เค้ามาตัวคนเดียวไม่รู้จักใคร เราเลยอาสาพาไปรู้จักร้านอาหาร พาไปรู้จักที่เที่ยว จนกระทั่งวันหนึ่งวันนั้นฝนตก พี่เขาไปกินเหล้าแล้วให้เราไปด้วยไปเจอกับเพื่อนๆพี่เขาที่เรียนป.โท ฝนตกหนักมากเราเลยไม่ได้กับห้องแล้วนอนยุห้องพี่เค้าจนเราได้เสียกัน
หลังจากวันนั้นความรู้สึกของเราคิดว่าไม่เป็นไรถ้าพี่เขาจะไปก็ไม่ว่าเพราะเราก็ผิดเองที่ง่ายเอง แต่เขาก็ไม่ได้จากไป แต่มีปัญหาคือ แฟนเก่าเขายังโทรมาเหมือนยังไม่เลิกกัน พี่เขาบอกว่าเลิกกันไปแล้วจริงๆ แต่แฟนเก่าไม่ยอมเลิก ถ้าพี่สองให้ความชัดเจนน้องหนึ่งไม่ได้ พี่ไปเองก็ได้ พี่ไม่อยากให้มันค้างคาแบบนี้ หนึ่งบอกไม่เป็นไรคะ หนึ่งจะขอเชื่อใจพี่ เพราะตอนนั้นเราไม่มีใคร หนึ่งและพี่สองเราคุยกันได้เข้าใจกันทุกเรื่องคะ นิสัยเราเหมือนกัน ชอบกิน ชอบเที่ยว แต่ไม่ได้เที่ยวกลางคืนนะคะ แต่พี่สองกินเหล้าเก่งมากคะ เค้าเรียนวิศวะมีเพื่อนฝูงเยอะ จากที่เราไม่กินเหล้าก็ต้องได้ไปนั่งเฝ้าเค้าที่ร้านเหล้าเป็นประจำ ตอนแรกความรู้สึกนี้บอกมาว่าเราจะมาคอยนั่งเฝ้าเค้าทำไม แล้วอีกความรู้สึกคือเค้าอยากให้เราอยู่ข้างๆเวลาที่เมาแล้วกลับหอไม่ได้เราจะได้ดูแลเค้าได้ ตั้งแต่คบกันมาวันแรกจนถึงวันนี้เป็นเวลา 6 เดือนแล้วคะ พี่เค้าก็ยังทำเหมือนเดิม
(ทำไมถึงเรียกได้ว่าผู้ชายคนนี้เจ้าชู้ และทำไมถึงบอกว่าเป็นผู้หญิงโง่ๆที่คอยให้อภัยเดี๋ยวมาต่อนะคะ)