อยากจะติติงโรงแรม 5 ดาว (กูพูดประชด) ของจังหวัดขอนแก่น ใกล้มหาวิทยาลัยขอนแก่น เข้าทางซอยแก่นทอง  ถนนกัลปฟฤกษ์ คนแถวนั้นคงรู้ดี โรงแรมแห่งนี้หน้าจะเปิดมาแล้วได้ประมาณไม่เกิน 1-2 ปีได้ เพราะไอ้แขกตะวันออกกลางชาวปากีสถานคนเดียวที่ทำให้(กู)โมโหและโกรธมาก กับการกระทำที่ไม่สมเหตุสมผล เรื่องมีอยู่ว่า ประมาณเช้าของวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2558 เวลาประมาณ  10.30 น.- 11.30 น. ผมได้เข้าไปกรอกใบสมัครงานทิ้งไว้ที่โรงแรมแห่งนี้แต่ที่ผมโชคดีหน่อยก็คือวันที่ผมไป มันดันตรงกับจังหวะที่เจ้าของโรงแรมและไอ้แขกหน้าหม้อตัวนี้อยู่พอดิบพอดี (ที่ถีบตัวเองขึ้นมาจากลูกค้าบ้านๆธรรมดาคนหนึ่งคงอาศัยจังหวะที่เจ้าของโรงแรมเผลอจึงหย่อนกล้วยแขก(เน่าๆโสโครกๆ) หยัดปากเจ้าของโรงแรมแห่งนี้เยี่ยงอย่างกับมนต์ดำ มันถึงได้คิดว่ามันคือเจ้าของโรงแรมแห่งนี้และหุ่นส่วนล่ะมั้ง ถึงได้เบ่งกล้ามดากเหี่ยวๆย้วยๆ โชว์คนอื่นทั้งๆที่ไม่ได้ลงทุนหรือเป็นหุ่นส่วนกับทางโรงแรมสักสตางค์เดียว ) ตอนนั้นผมว่าจะกรอกเอกสารทิ้งเอาไว้แล้วก็ว่าจะกลับบ้าน เพื่อรอให้เขาโทรมาหาเพื่อแจ้งนัดสัมภาษณ์อีกที แต่พอผมยื่นเอกสารส่งให้พนักงานต้อนรับเสร็จเจ้าของโรงแรมเขาเห็นพอดีก็เลยหันไปถามแขก(ปากีสถาน)หน้าหม้อว่า จะสัมภาษณ์ผมเลยไหม  เขาก็ตอบตกลง ผมก็เลยได้นั่งรอเพื่อสัมภาษณ์เลย พอแขกคนดังกล่าวสัมภาษณ์เสร็จสิ้น เจ้าของโรงแรมจึงเดินเข้าหาเพื่ออธิบายรายละเอียดต่างๆให้ฟังอีกที แล้วก็ถามผมว่าจะเริ่มงานได้ตอนไหน ผมตอบว่าพรุ่งนี้ได้เลยเพราะต้องการทำงานมาก เขาจึงบอกว่างั้นเช้าของวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2558 ให้เข้ามากะเช้า เวลา 6.00 แล้วให้บอกกับผู้จัดการพนักงานต้อนรับว่า เข้างานตั้งแต่ เวลา 6.00 น. -18.00  น. (โห เกินไปป่ะ) เวลาเข้าทำงานตามรอบจริงมันก็คือ เวลา 6.00 น. - 15.00 น. พอผมกลับไปบ้านก็ไปพูดให้แม่ฟัง เพื่อนฟังว่าจะได้ทำงานที่โรงแรมแล้วน่ะทุกคนเขาก็ยินดีด้วย วันนั้นผมรีบเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำเพราะว่าดีใจที่จะได้ทำงานใหม่ซะที ตื่นขึ้นมาตี 5 ของเช้าวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2558 รีดผ้า ทำภารกิจส่วนตัวจนเสร็จเรียบร้อย และแล้วก็ได้ถึงเวลาไปทำงานกับเช้าวันใหม่  พอผมเดินทางไปถึงโรงแรมใช้เวลาประมาณ 30 นาที จากบ้านผม ผมก็เดินเข้าไปในโรงแรมด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ทำงานที่ใหม่ เจอน้องกะกลางคืนเขาก็เป็นกันเองไม่หยิ่งและเราก็พูดคุยกันดี น้องเขาก็สอนงานคร่าวๆให้ผมฟัง จนกระทั่งถึงเวลาออกกะของน้องเขา ผมก็เลยนั่งรอผู้จัดการเข้ามาประมาณ 7-8 โมงเช้า แต่ก็มีแม่บ้านใจดีและน่าจะพอรู้งานทุกอย่างเพราะว่าเขาอยู่ที่โรงแรมนี่มาได้ระยะหนึ่งเขาก็เลยพอที่จะรู้งานบ้างเกี่ยวกับการต้อนรับลูกค้าว่าต้องทำไรก่อนหรือทำไรทีหลังเขาก็นั่งสอนผมไปสักระยะ จนกระทั้ง เวลาประมาณ 8.00 น.มีพี่ผู้ชายอีกคนเดินเข้ามาเพื่อที่จะเริ่มงานวันแรกเหมือนกันกับผม ผมก็เลยเดินเข้าไปถามเขาว่ามาทำงานวันแรกเหมือนกันหรอคับ เขาก็บอกว่าใช่ เราก็เลยได้นั่งคุยกันสักพักเพื่อสร้างมิตรสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานใหม่เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกัน พอถึงเวลาประมาณ 12.00 กว่าๆไอ้แขกๆโทรมาที่โรงแรมเพื่อจะบอกว่าจะเข้ามาสัมภาษณ์ผมกับพี่ผู้ชายอีกที ตอนบ่าย 2 โมงตรง แล้วบอกว่าจะรับผู้หญิงเพิ่มอีกคน แล้วคัดผมกับพี่ที่มาใหม่ออก ผมก็เลยหันหน้าไปมองกันแล้วตั้งข้อสงสัยว่า ไอ้แขกอัปปรี รู้สึกช้าเกินไปป่ะ ปกติโดยทั่วไปถ้าไม่ใช่องกรณ์หรือบริษัทใหญ่ เช่น Kingpower dutyfree เป็นต้น เขาจะนัดสัมภาษณ์งานแค่วันเดียวแล้วก็จะพิจารณาใตร่ตรองแค่ครั้งเดียว ว่าจะรับเข้าทำงานหรือใม่ ถ้าเกิดว่าไม่ เขามีสิทธิที่จะไม่โทรตาม นั้นก็แปลว่าเขาไม่สนใจในตัวเราถ้าเป็นไปอย่างนั้นจริง ผมยอมรับได้ แต่นี่นัดกูมาทำงานเพื่อแหกตาและรอให้อีกคนมา แล้วมาสัมภาษณ์เป็นรอบที่ 2 (ทำเสมือนว่าเป็นโรงแรม5ดาว กูละเกลียดมาก)ถ้าเกิดว่าผมหรือพี่ชายคนนั้นเขาได้ปฏิเสธงานที่อื่นๆไปหมดเพื่อที่จะมีความหวังว่าจะได้ทำงานที่นี่ แต่ถ้า 1 ใน 2 คนหลุดสัมภาษณ์ไปคนหนึ่งแล้วใครจะรับผิดชอบกับการว่างงานของเรา เพราะถ้าเกิดว่าไม่เอาก็บอกมาวันแรกเลยเพราะมันจะได้ไม่เสียเวลาและความรู้สึก เหมือนกับว่าตัวเองไม่มีอะไรจะทำ ลูกค้าก็ไม่มี แต่ก็คงวางแผนไว้แล้วว่าจะให้ผมออกแล้วออกกลอุบาย (ทำไมผมรู้น่ะหรอเพราะว่าเอกสารมีรอยฉีกขาดเป็นทางยาวแต่มันเอาเทปใสแป่ะไว้ ) ว่าจะนัดสัมภาษณ์เป็นรอบที่ 2 ทำไปเพื่ออะไรไม่ทราบ ... ที่เล่ามาก็เพราะว่าอยากจะระบายให้เพื่อนชาว pantip ได้รับรู้ถึงพฤติกรรมแย่ๆๆของที่นี่ นี่มันทำกับผมไม่ใช่คนแรกน่ะ (สิบอกให้).....