ผมมีเพื่อนสนิทที่สนิทกันมากๆ อยู่คนนึง รู้จักกันตั้งเเต่อนุบาล ตนตอนนี้ผ่านมาก็อายุอานาม 17ปี เเต่บางอย่างมันก็เหมือนเดิมคือครอบครัวเค้าพ่อ เเม่ พี่น้อง
เวลาผมจะไปบ้านเค้า ถ้าเกิดเค้ามีของกิน ขนม นม เนย ถ้าเกิดรู้ว่าผมจะมาหา พ่อเเม่เค้าก็จะบอกว่า เอาขนมไปซ่อนดิ เดี๋ยวก็ไม่อิ่ม ระวังมันจะขอกิน
ปล. บ้านเร าอยู่ตรงข้ามกันนะครับ เดินไปมาหากันทุกวัน บางครั้งผมเดินไปก็เเอบได้ยิน เเม่เค้าพูดว่า ถ้าเกิดมันมาหา ให้เอาขนมซ่อน ของกินซ่อน เเต่เวลาไปเเบบเจอครอบครัวเค้าทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน เค้าก็ชวนผมก็ปฎิเสธไปทุกครั้ง เพื่อนผมเวลาอยู่คนเดียวเเล้วมีอาหาร มีขนมเยอะๆ ก็ชอบที่จะเอาออกมากินทีละห่อ เราขอชิมก็ทำหน้าเเบบเอือมๆ เหมือนเค้าถูกสอนมาอย่างงั้น เเต่ทีเวลามาบ้านผมบ้าง ผมเทคเเคร์ทุกอย่าง ขนม นม น้ำ วันเกิดผมก็เลี้ยงชุดใหญ่ เชิญมาหมดทั้งครอบครัวเค้า เเต่พอวันเกิดเค้า เพื่อนๆที่ รร ถามเห้ยจัดที่ไหนเรียกด้วย เเต่ทุกๆปี เค้าจัดงานวันเกิดไม่เคยชวนเพื่อนตั้งเเต่เด็กๆยัง ม.5 (พูดจริงนะครับ) อีกเรื่อง บ้านผมใช้เน็ตเเบบเเชร์ Wifi เค้าก็จะชอบเอาโน๊ตบุ๊คมาดูหนังฟังเพลง บางครั้งโหลดบิท จนทำให้เน็ตเราช้ามากเรียกได้ว่าไม่เกรงใจกันเลยสักนิด เเบ็ตหมดก็ต่อปลั๊กบ้านเราชาร์จ เเต่พอเวลาเราไปเล่นบ้านเค้า เเค่เเบตมือถือผมเหลือน้อยขอชาร์จไฟที่บ้านเค้าเเปปเดียว พ่อ เเม่เค้าก็บ่นลอยๆว่า มือถือใครมาชาร์จนี่ ค่าไฟยิงเเพงๆอยู่ (น้อยมากที่ผมจะใช้ไฟบ้านเค้า) บางครั้งผมก็นั่งคิดนะ ว่าทำไมเราถึงยังคบเพื่อนคนนี้อยู่ เเต่ทำไงได้ละครับมันสนิทกันตั้งเเต่เด็กเเล้ว เพื่อนที่ รร เค้าก็มีน้อยคนที่คบกับเค้าเพราะนิสัยชอบหวงขี้งก ล่าสุดเค้าซื้อมือถือใหม่ ผมขอจับหน่อยนิดเดียวก็เหมือนไม่อยากให้เราดู พอให้เราจับก็จ้องมือถือที่ผมจับผมตาเป็นมัน กลัวว่ามันจะตกพื้น ถือดีๆ ไม่ละสายตายเลย ผมเลยคืนให้ เเล้วก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับของส่วนตัวเค้าอีกเเล้ว เเล้วก็ไม่ได้ไปบ้านเค้ามาจะ 5 เดือนเเล้ว เเต่ก็ยังคบกันเป็นเพื่อนเหมือนเดิม