สวัสดีครับผมเป็นนักเรียนแห่งหนึ่ง ตอนนี้อยุ่ ม.4ครับ ตอน ม.1-3 เขาจะให้อยู่ห้องเดิมตลอดกับเพื่อนร่วมห้องแบบเดิมทั้ง 3 ปีครับ ขึ้นม.4ค่อยคละกันใหม่ผมแอบชอบเพื่อนผญคนนึงตอน ม.3 แต่ตอน ม.4โดนแยกห้องกันครับ ผมกับเขาไม่ค่อยได้คุยกันเลย แต่ผมชอบแกล้งเขา แกล้งจนเขาด่า รำคาญ ช่วงนี้ผมก็เลยห่างเขาไปคับ ตอน ม.4 ผมเลือกลงวิชาการงารเกษตรและต้องแบ่งกลุ่มกันครับ อาจารย์บอกว่าในกลุ่มต้องมีทั้ง ผชและผญ และผมก็ได้อยู่กลุ่มเดียวกับผญที่ผมแอบชอบ ทุกเย็นก็ต้องไปรดน้ำต้นไม้ครับ ผมก็มักจะไปชวนเขารดน้ำต้นไม้แต่ต้องไม่ชวนเขาคนเดียวน้ะต้องไปชวนเพื่อนในกลุ่มด้วยไม่งั้นคนอื่นจะสงสัยก็ไปรดทุกวันแหละครับ บางทีเพื่อนในกลุ่มก็แกล้งสาดน้ำกันบ้าง เขาเป็นคนขี้เล่นน้ะ แต่เขาเล่นกับผมแล้วรำคาญบ่อยครั้งมาก จนผมรู้สึกว่าเราทำเขาไม่พอใจหลายครั้งแล้ว ผมก็เลยไม่ได้แกล้งเขาอีกเลย บางครั้งเพื่อนผชคนอื่นก็มาแกล้งเธอบ้าง เธอก็เล่นด้วย ผมเห็นแล้วผมท้อว้ะ เหมือนแบบทำไมเขาไม่เล่นกับเราแบบนี้บ้างน้ะ ตอน ม.ต้นผมมักจะแกล้งดึงผมเธอเพราะเธอผมค่อนข้างยาว แรกๆเทอก็เล่นด้วยพอเห็นเวลาที่เธอติ๊งต๊องในใจผมก้บอกว่า เห้ย น่ารักว้ะ แต่พอโกรธเท่านั้นแหละจากนางฟ้านี่กลายเปนยักเลยว้ะ5555+ น่ากลัวชิปหาย เคยโดนทีนึงผมนี่หน้าซีดเลย จนกระทั่ง ม.4 ต้องไปเข้าค่ายทะเลที่ชลบุรี อาจารย์ก็ให้จองคันรถที่จะนั่งกันไปก้ได้นั่งคันเดียวกับคนที่ชอบ ตอนนั่งรถไปผมก็นั่งเฉียงๆด้านหลังกับเธอแต่มองไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่เธอนั่งกับเพื่อนสนิทคนนึงชื่อว่าดาว(เป็นนามสมมติ)ซึ่งดาวเป็นคนเดียวที่รู้ว่าผมชอบใคร ระหว่างทางก็นั่งแชทกับดาวปรึกษากันไปตลอดทาง พอไปถึงชลบุรีก็ไปเล่นน้ำทะเลกับกลุ่มเพื่อนห้องเก่าตอน ม.ต้น ผมก็เล่นน้ำกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน ผมก็แอบว่ายไปแกล้งคนที่ชอบให้ตกจากห่วงยางลอยน้ำก้็สนุกดี555+แต่เหมือนเขาไม่ค่อยอยากเล่นด้วย สักพักเขาก็ว่ายไปทางอื่น มันเลยทำให้ผมแอบคิดไปเองว่า "นี่เขาไม่อยากอยู่ใกล้เราขนาดนี้เลยหรอ" ผมแค่คิดไปเอง.. วันถัดมาก็ไปพิพิธภันสัตว์น้ำก็ไปดูสัตว์น้ำกัน ผมก็ใช้อุบายให้เธอช่วยถ่ายรูปผมกับสัตว์น้ำให้หน่อยเพราะการบ้านคือให้เซลฟี่กับสัตว์ 1 ชนิด เธอก็ถ่ายให้ผมก็เลยได้มีช่วงเวลาได้อยู่กับเขาสักพักหนึ่ง ต่อมาผมกับกลุ่มเพื่อนก็ไปนั่งดูนักประดาน้ำให้อาหารสัตว์น้ำ ผมนั่งกับเพื่อนผชที่สนิทกันคนนึง(ผมขอแทนชื่อสมมติว่าต้น) มันถามผมว่า"แลกกันบอกคนที่ชอบมั้ย" ผมก็ตกลงแลกกันบอกว่าผมชอบ...นี่น้ะ "แล้วล้ะๆชอบใครๆ" ผมถาม ต้นก็ทำหน้าเครียดๆแล้วหันมาบอกผมว่า "....ชอบคนเดียวกัน..."จากที่ผมยิ้มเขินๆอยู่จู่ๆหน้าผมก็ซึมๆไปเลย ผมลุกออกไปโดยไม่พูดอะไรซักคำ (ต้องขอบอกก่อนว่าเธอชื่นชอบต้น บางครั้งก็เรียกชื่อแล้วก็บ๊ายบายให้กัน) ตอนนั้นแหละผมรู้ตัวเลยว่า"ผมแพ้แล้วล้ะ..." ผมก็เลยไปปรึกษาดาวระบายออกไปว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมเมื่อกี้ ดาวก็ช่วยได้แค่ให้กำลังใจผม ตอนนั้นผมท้อมากๆเลย....ตอนแรกก็ท้ออยุ่แล้วตอนนี้ยิ่งท้อไปใหญ่ วันต่อมาก็ไปป่าชายเลนช่วงดวงอาทิตย์ใกล้ตก สีของท้องฟ้าสวยงามมาก แป้ง(นามสมมติ)เพื่อนผญของผมคือคนที่สองที่รู้ความลับของผม แป้งเดินมาหาและขอความช่วยเหลือแป้งอยากถ่ายรุปกับคนที่แป้งแอบชอบซึ่งเปนเพื่อนผม ผมก็เลยช่วยจัดฉากให้จนทั้งสองได้ถ่ายรูปกัน เห็นอย่างงั้นแล้วผมก็อยากถ่ายรูปกับคนที่ชอบบ้าง T_T แป้งก็บอกว่าจะช่วย แต่ตอนนั้นอาจารย์เรียกซะก่อน รู้สึกว่าโชคชะตาไม่ค่อยเข้าข้างเลย..จากนั้นแก้ว(นามสมมติ)ก็มาถามผมว่าเป็นอะไรทำไมทำหน้าเศร้าๆผมเล่าหมดเปลือกเลยครับแก้วก็ช่วยให้ผมสบายใจขึ้นเยอะแก้วพูดประมาณว่า "มันก้ไม่ผิดป้ะที่เราจะจีบคนที่เราชอบถึงแม้เพื่อนเราจะชอบก็ตาม ยังไงมันก็เป็นสิทธิ์ของเรา"แก้วบอกผม.. ถัดไปอีกวันก็ไปสำรวจป่าชายเลน ต้นกับคนที่ผมชอบ ก็แกล้งสาดน้ำกัน ผมอยู่ด้านหลังเห็นเต้มๆ ความรู้สึกมันจี๊ด!!! แบบเจ็บว้ะ แก้วซึ่งก็เห็นเหมือนกันและหันมาถามผมว่า "โอเคมั้ยอ้ะ ?" ผมก็ทำหน้าซึมๆแล้วพูดไปว่า "ช่างเหอะ..." วันถัดไปก็เดินทางกลับ คนอื่นหลับหมด มีแต่ผมคนเดียวที่นอนไม่ค่อยหลับเพราะคิดมาก นี่สิน้ะที่หลายคนบอกว่า "รักมาก ก็ต้องเจ็บมาก.." ดูยังไงเธอก็ไม่สนใจผมอ้ะ ผมก็อยากจีบน้ะแต่กลัวเทอจะรำคาญน้ะสิ ช่วงนี้ใกล้วาเลนไทน์แล้วผมกำลังตัดสินใจอยู่ว่าจะลุยดีมั้ยหรือปล่อยไว้แบบนี้แหละ คือถ้าเราบอกโอกาสสำเร็จมันก็ 50:50น้ะ แต่ถ้ามันเป็น 50 ด้านลบล้ะมองหน้าไม่ติดเลยน้ะ แต่ถ้าไม่บอก โอกาสสำเร็จคือ 0 แต่เราจะคงความเป็นเพื่อนกันเอาไว้ ยังไงก็ขอขอบคุณทุกคนมากๆที่เข้ามาอ่านจนจบผมแค่อยากระบายความในใจออกมา เพื่อนๆท่านใดมีคำติชมหรือแนะนำกันยังไงก็คอมเม้นมาได้เลยน้ะครับ ขอบคุนมากครับ