ขออนุญาตเล่ายาวหน่อยนะคะ ลูกสาวเราเป็นเด็กกินน้อยตั้งแต่แรกคลอดละคะ กินนมแม่ล้วนจนถึง 5 เดือน หลังจากนั้นยายก็จัดการป้อนกล้วย, น้ำ (จริงๆแล้ว อิแม่ตั้งใจให้นมแม่ล้วนถึง 6 เดือน แต่พ่อกับยายไม่ยอมเลยต้องเลยตามเลย) หลังจากนั้นก็สารพัดเมนูเลยคะ ฟักทอง ไข่แดง กล้วย น้ำส้ม ซิลิแลค ยายจัดการป้อนสารพัดสิ่ง ขอออกตัวก่อนว่าเราและสามีจำเป็นต้องทำงานนอกบ้าน เลยฝากให้คุณยายเลี้ยง
        มาถึงตอนนี้ลูกอายุ 1 ขวบ 1 เดือนคะ น้ำหนัก 8.6 ก.ก สูงประมาณ 74 ซ.ม น้ำหนักและส่วนสูงจัดว่าอยู่ในเกณฑ์ไม่ได้จ่ำม้ำมากคะ แต่ปัญหาก็คือนางไม่ยอมเปิดปากกินอะไรเลย คุณยายด้วยความกังวลจึงปรึกษาคุณหมอว่าขอให้จ่ายยาวิตามินเสริมให้เจริญอาหาร คุณหมอน่ารักมากคะ อธิบายอย่างละเอียดว่า เด็กวัยนี้ควรฝึกนิสัยการกินที่ดี ไม่ควรให้เล่นของเล่น หรือดูทีวีระหว่างรับประทานอาหาร วิธีในการฝึกการกินที่ดี คือให้นั่งร่วมโต๊ะรับประทานอาหารพร้อมผู้ใหญ่ (อาจให้นั่งเก้าอี้ High chair) ปล่อยให้เข้าได้ตักช้อนเอง หยิบเข้าปากเอง ส่วนคนเลี้ยงให้ถือช้อนอีกอันค่อยป้อน ไม่บังคับ ไม่อ้อนว้อนให้กิน พอครบ30นาที กินได้แค่ไหน หรือไม่กินก็ให้เก็บขึ้น ซึ่งตอนที่คุยกับหมอเราก็ให้คุณยายเข้าไปฟังด้วย จะได้เข้าใจพร้อมๆกัน
หลังจากได้ข้อมูล เราก็กลับบ้านจัดแจงให้ลูกนั่งกินไปเล่นไปตามที่หมอแนะนำ ลูกยอมกินบ้าง เลอะบ้าง ทิ้งบ้าง แต่สำหรับเราก็ยังดีกว่าไม่ได้ทานอะไรเลย พอวันจันทร์ที่เราและสามีต้องออกมาทำงาน คุณยายก็เลี้ยงลูกให้ตามปกติ
         แต่คุณยายใจไม่แข็งพอ ปล่อยให้หลานเล่นข้าวไปกินไป แต่ลูกเราดันละเลงเละ ไม่ยอมอ้าปาก จนยายรำคาณเลยเก็บขึ้น และป้อนนม เราเลยบอกคุณยายว่า ถ้ายังตามใจหลาน ให้กินนมแบบนี้เค้าก็จะไม่ยอมกินข้าว จะสร้างนิสัยที่ดีในการกินไม่ได้ คุณยายกลับบอกว่า “ถ้าไม่ให้มันกิน มันก็งอแง ไม่ยอมนอน เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะ บลาๆ”
คือเราไม่รู้จะทำไงเลยคะ อยากจะเลี้ยงลูกเอง แต่ก็ทำไม่ได้ ต้องทำงานช่วยการหาเงินเลี้ยงครอบครัว แต่ถ้าปล่อยให้ยายเอานมให้กินต่อไปเรื่อยๆ ลูกก็จะไม่ยอมกินข้าวไปเรื่อยๆ
         ปล. แม่เราอายุเยอะแล้วคะ เป็นคนใจร้อน พูดมากไม่ได้เดี๋ยวงอล น้อยใจ เลยอยากขอคำปรึกษาแม่ๆในชานเรือนคะ ว่าจะมีวิธีเปลี่ยนทัศนคติคุณยายยังไงดีให้นุ่มนวลที่สุด และให้คุณยายเข้าใจและร่วมมือเอง