เอาจากประสพการณ์ที่เคยทำงานอยู่กองถ่าย ( ลาดหลุมแก้ว )  สักเมื่อประมาณปี 2534 ( ราวๆนี้ ไม่แน่ใจ จำได้แต่ว่า จบป.ตรีปุ๊บ ไปทำงานกองถ่ายเลย )  ยังไม่มีมือถือ แต่มีโทรศัพท์เคลื่อนที่ แบบกระเป๋าหิ้วใหญ่มโหฬาร ราคาเป็นแสน  หนักหลายสิบโล ของผู้กำกับ  
ถ่ายละครเรื่องสองฝั่งคลอง ละครแนวย้อนยุค คุณแหม่ม จินตหรา เป็นนางเอก    คือก่อนเปิดกล้อง ดาราทุกคนก็จะได้บทไปดูแล้ว กระดาษ A4 เป็นปีกๆ  วันไหน ถ่ายคิวอะไร ตอนกี่โมง มีบอกไว้หมด ส่วนเรื่องเสื้อผ้า ทางกองถ่ายจะเตรียมไว้ให้
พอถึงวันถ่าย ดาราก็มากองถ่ายกันเอง พอมาครบก็เริ่มถ่ายไปตามสคริป  แต่ถ้าดาราหรือตัวประกอบบางคนมาไม่ครบ ก็จะถ่ายคิวอื่นๆรอไปเรื่อย โดยไม่รู้ดาราคนนั้นจะมาหรือเปล่า  คือกองถ่ายหยุดไม่ได้ จะถ่ายเก็บสต๊อคไว้
บางทีวันนั้น ดาราไม่มาเลย ก็อดถ่ายบทนั้น ทำให้กองถ่ายวุ่นพอสมควร ต้องจดรายละเอียดลงกระดาษ ว่าวันนี้ ถ่ายถึงตอนไหน ดาราใส่เสื้อผ้ายังไง เพื่อไม่ให้ภาพโดด แล้วไปถ่ายซ่อมเอาวันหลัง
สมัยก่อนดูละคร จะเห็นว่าเหมือนบทมันโดด  คือช่วงเวลาเดียวกัน เนื้อเรื่องต่อกัน ( แต่ตอนถ่าย ถ่ายไม่ต่อเนื่อง ถ่ายเจาะเป็นซีนๆไป ) แต่ดาราดันแต่งตัวไม่เหมือนกัน  เวลามาดูตอนออกอากาศ จะโดนด่ากันทั้งทีมงาน
บางทีเร่งด่วน กินนอนอยู่โรงถ่าย 3-4 วัน ไม่ได้กลับบ้านเลย เพราะดารามาไม่ครบนี่แหละ ต้องอยู่ถ่ายซ่อม บางที ดารามาอีกวัน ก็ถ่ายซีนนั้นทันที เล่นคนเดียว จะไปทำตอนตัดต่ออีกที เรียกว่าคนทางบ้านผมก็ไม่รัว่าผมหายไปไหน 3-4 วัน  เพราะไม่สามารถรู้ล่วงหน้าได้
สรุปว่า สมัยที่ผมเคยทำงานอยู่กองถ่าย ไม่มีโทรศัพท์มือถือ  ใช้การติดต่อนัดหมายแบบจดบันทึกครับ  หากมีเหตุขัดข้อง มาไม่ได้ ก็รอกันเงิบทั้งกองถ่าย รอแบบว่าไม่รู้จะมาหรือไม่  จนบางครั้งระเบิดลงเลย ( ผู้กำกับอารมณ์เสีย )
.....มานึกๆดู ก็สนุกดี   แต่ผมทำละครเรื่องนี้เรื่องเดียว ก็ไม่สู้แล้วครับ เหนื่อยมาก และยุคนั้นยังไม่สะดวกเหมือนตอนนี้